بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
سایت بدون -اگر کلیدواژه دوران افت تیم‌های شهر میلان، اتحاد این ۲ تیم برای بازگشت به روزهای اوج بوده، دیگر آ.ث.میلان باید قبول کند که در روزهای سخت، تنها خواهد بود و خبری از پسرعموها نیست. چراکه پروژه اینتر برای بازگشت به موفقیت مدت‌هاست کلید خورده و برخلاف تیم قرمزپوش، درحال جواب دادن هم هست. شکست در یکی از یکطرفه‌ترین دربی‌های چندسال اخیر، مهر تاییدی بود بر این موضوع که میلان دیگر تنها تیمی است که تنها چیزی که برای افتخار کردن دارد، همان گذشته پررنگ است و بس.
شیاطین سردرگم
قرار بود میلان واقعی را در دلامادونینا ببینیم، خب شاید هم دیدیم. تیمی سردرگم، بدون برنامه، بدون ستاره‌ای که بتواند آن‌ها را رو به جلو بکشد و البته یک شوت در چارچوب. آماری که پس از ۱۵ سال تکرار شد. تنها بازیکنی که در حد‌و اندازه‌های خودش ظاهر شد، جیجو دوناروما بود که حضورش چند گل مسلم را برای میزبان خرید و جالب اینجاست که مدیریت در تابستان تلاش می‌کرد تا همین بازیکن را با قیمتی گزاف به فروش برساند! برای آگاهی از سطح انفعال روسونری در دربی، فقط کافیست گل نخست اینتر را به نظاره بنشینید. توپی که مارسلو بروزوویچ ابتدا پشت ضربه ایستاد، آن را رها کرد تا سنسی بزند، خودش چند قدم دور شد، به درون محوطه جریمه میلان آمد، چند لحظه مکث کرد، سنسی توپ را به او پاس داد و ضربه کم جانش پس از برخورد به پای مدافعان تغییر مسیر داد و وارد دروازه شد. مدافعانی که لازم نبود خیلی باهوش باشند تا کار تمرین شده حریف را پیش‌بینی کنند. اگر فقط کمی ای‌کیوی خود را به کار می‌بستند، می‌توانستند بروزوویچ را مارک کنند تا او چند۱۰ ثانیه درون محوطه، بدون هیچ مزاحمی ضربه بزند. اگر هم می‌زد حداقل آن‌گونه کمانه نمی‌کرد. از تیمی که این چنین دروازه‌اش باز می‌شود، نمی‌شود انتظار بیشتری داشت. این‌که بتواند صدرنشین لیگ را شکست دهد. درواقع از تیمی که در ۴ هفته، تنها ۲ گل به ثمر می‌رساند که یکی از آن‌ها هم پنالتی است، نمی‌توان انتظار هیچ‌چیزی را داشت. شرایط میلان این روزها دقیقا همین است. آن‌ها برابر اینتر مالکیت توپ بیشتری را در اختیار داشتند، پاس‌های بیشتری دادند که دقت بالایی هم داشت و خطاهای کمتری هم مرتکب شدند اما حدودا نصف رقیب توانستند موقعیت خلق کنند و شانس آوردند که تیرک دروازه‌شان جنس محکمی داشت! برای اولین بار در ۲۰ سال اخیر، اینتر در ۷ دربی پیاپی شکست‌ناپذیر ماند اما برای اثبات بهتر بودن آن‌ها نسبت به همشهری نیازی به این آمار و ارقام نیست. اینتر زودتر و شدیدتر از میلان وارد افت شد اما این روزها شرایط بهتری دارد. چرایی آن هم مشخص است. برنامه‌ریزی درست و ترسیم یک دورنما با مدیران و مربیان درست‌تر. برعکس میلان که بدون برنامه دست به خرج کردن پول، استفاده از انسان‌های نامناسب و حراج کردن اعتبار اسطوره‌هایش می‌زند. تفاوت میان قرمز و آبی، این روزها کاملا ملموس است.
