به بهانه بازگشت موراتا به یوونتوس /داستان یک عشق بزرگ

سایت بدون – یک ضرب‌المثل ایتالیایی هست که می‌گوید «عشق‌های بزرگ هرگز از هم دور نمی‌مانند، آنها اگر دور دنیا را هم طی کنند در نهایت باز به هم می‌رسند». این را می‌توان خلاصه داستان عاشقانه آلوارو موراتا و یوونتوس دانست، بازیکنی که این هفته با قراردادی قرضی به ارزش ۱۰ میلیون یورو از اتلتیکومادرید به یووه پیوست و بانوی پیر، هم می‌تواند قراردادش را با ۱۰ میلیون یوروی دیگر برای یک سال دیگر تمدید کند، هم می‌تواند با پرداخت ۴۵ میلیون یورو او را به صورت قطعی بخرد. موراتا همیشه عاشق یوونتوس بوده است. در این تیم بود که او اعتماد به نفس پیدا کرد، بهترین بازی‌هایش را انجام داد، با همسر فعلی‌اش آلیس آشنا شد و بعدها با او ازدواج کرد. با اینکه او برای هر دو تیم شهر زادگاهش مادرید بازی کرده است، تورین را بیشتر از هر جای دیگری مانند خانه‌اش می‌داند. بعضی بازیکنان بی‌رحم هستند، ماشین‌های گلزنی که فقط و فقط روی چسباندن توپ به تور دروازه حریفان تمرکز دارند و برای‌شان مهم نیست که چطور خودشان را به آنجا برسانند. موراتا قطعاً از آن دسته از مهاجمان نیست و شاید همین موضوع هم آمار ضعیف دوران بازی‌اش را توضیح دهد و اینکه چرا هیچ کسی روی او به عنوان مدعی کسب عنوان آقای گل فصل جدید سری A حساب نمی‌کند را توجیه می‌کند. او بیشتر نقش تسهیل‌کننده کار تیم برای رسیدن به گل را ایفا می‌کند، کسی که در هر سیستم تاکتیکی وظیفه خود را به وجود آوردن فضای لازم برای خلق موقعیت، حفظ توپ و کمک به هم‌تیمی‌هایش برای گلزنی می‌داند. از این حیث او می‌تواند یک زوج ایده‌آل برای کریستیانو رونالدو باشد درست همانطور که در دور اول حضورش در یوونتوس برای کارلوس توس بود. دیگر گزینه‌هایی که یوونتوس برای پر کردن خلأ موجود در نوک خط حمله‌اش مد نظر داشت نیز هر کدام در کنار محاسن‌شان، معایبی هم داشتند. ورود سوارس مهاجم اروگوئه‌ای بارسلونا می‌توانست یوونتوس را در حضور کریستیانو رونالدو، به یک قلمرو برای دو پادشاه تبدیل کند که تصمیم عاقلانه‌ای نبود هر چند که او بعد از جام جهانی ۲۰۱۴ توانسته بود در برابر کندن تکه‌ای دیگر از کتف جورجو کیه‌لینی مقاومت کند. ادین ژکو نیز بازیکنی است که به کشیدن تمام بار هجومی و حملات تیم فوتبال رم عادت دارد و این امکان وجود داشت که با ورودش به یوونتوس تصور کند قرار است در این تیم کار سبک‌تری داشته باشد و بعد از مدتی هم احساس کند که در تیم نقشی به پررنگی نقش‌اش در رم ندارد و به همین دلیل بعد از مدتی احساس سرخوردگی پیدا کند. زمانی که یوونتوس موراتا را انتخاب کرد، بسیاری از کارشناسان به این نکته اشاره داشتند که او حتی از نشستن روی نیمکت این تیم هم راضی خواهد بود و زمانی که پیرلو تصمیم به تغییر تاکتیک بگیرد یا پائولو دیبالا به ترکیب اصلی برگردد، غرولند نخواهد کرد. این بازیکن اسپانیایی ماه آینده ۲۸ ساله می‌شود سنی که یک بازیکن باید در اوج جاه‌طلبی شخصی‌اش باشد. با این حال موراتا به اینکه در کانون توجه قرار بگیرد تمایلی ندارد و ترجیح می‌دهد که احساس کند که در یک تیم راحت است تا اینکه به چالش کشیده شده است.  اینکه چرا دیه‌گو سیمئونه سرمربی اتلتیکومادرید هرگز به فکر جذب موراتا از چلسی نیفتاد برای خیلی‌‌ها هنوز مبهم است اگرچه موراتا در هر صورت می‌توانست خودش را با سبک بازی اتلتیکومادرید تطبیق دهد. سیمئونه مربی است که در خط حمله تیمش یک قاتل می‌خواهد اما موراتا از آن بازیکنانی است که در نهایت همان شخصیت بد داستان می‌‌شود که به قهرمان داستان کمک می‌کند تا فرار کند. مکس آلگری سرمربی سابق یوونتوس، موراتا را تنها مهاجمی در دنیا می‌دانست که می‌تواند خودش را با هر سیستم تاکتیکی وفق دهد و زوج هر بازیکنی در خط حمله باشد و به بهتر شدن بازی آن بازیکن کمک کند. با این حال در چلسی، رئال مادرید و اتلتیکومادرید همه مربیان با او به عنوان یک مهاجم نوک رفتار و از او انتظار گلزنی داشتند که این بزرگترین مشکل او بود. او بلند قامت و ‌قوی در نبردهای هوایی است و باید نقطه ثقل حملات باشد اما آنجا جایی نیست که او بخواهد باشد. به خلاف سه تیمی که گفته شد، یوونتوس موراتا را همانگونه که هست می‌پذیرد و هواداران هم او را دوست دارند. منبع: فوتبال ایتالیا