به بهانه مصاحبه متفاوت تیری آنری با اکیپ/ماجرای افسردگی ورزشکاران

رومینا تیموری«می‌دانم اگر یک فوتبالیست مثل یک مصاحبه پس از بازی درباره افسردگی‌اش صحبت کند، مردم چه واکنشی خواهند داشت.»
سایت بدون – این صحبت‌های تیری آنری ا‌ست که چند روز پیش به روزنامه اکیپ گفته. موضوع افسردگی فوتبالیست‌ها یکی از آن تابوهایی است که کمتر در فوتبال جهان و ایران به آن پرداخته می‌شود. رسانه‌ها فقط کیفیت بازیکنان را بر اساس عملکردشان در داخل زمین می‌سنجند و از این غافل می‌شوند که شاید بازیکنان با مشکلات روحی و روانی خاصی دست و پنجه نرم می‌کنند. تیری آنری در مصاحبه مذکور حرف‌های مهمی زده: «در دوران من، این قضیه کمی سخت‌تر بود و می‌توان گفت صحبت کردن درباره سالم نبودن از نظر روانی کاملاً یک تابو به حساب می‌رفت. اگر یک هم‌تیمی از ما می‌پرسید حالت چطوره، پاسخ می‌دادیم خوبم. اگر بپرسند اوضاع چه‌طور است، بازهم باید می‌گفتیم خوبم. آیا خوب خوابیدی؟ حتی اگر خوب هم نخوابیده بودیم، می‌گفتیم بله. امروزه فوتبالیست‌ها راحت‌تر صحبت می‌کنند اما اگر بگویید از نظر ذهنی خوب نیستم، در بازی‌های خارج خانه توسط هواداران حریف اذیت خواهید شد. وقتی یک توپ را به بیرون بزنید، هواداران فریاد می‌زنند: اوه، آن پسر بچه ترسیده بود»
آنری صحبت جالبی هم درباره تغییر تیم ستاره‌ها دارد. چیزی که اساساً به آن توجهی نمی‌َشود. وقتی می‌گوییم فلان بازیکن در لیگ جدید جا نیفتاده، بیشتر همه مسائل را از زاویه کیفیت بازیکن و تفاوت فنی لیگ مبدأ و مقصد می‌بینند و هیچکس به این توجه نمی‌کند که یک بازیکن باید خودش و خانواده‌اش را با یک شهر و فرهنگ جدید وفق دهد و این روی عملکردش تأثیر می‌گذارد.
آنری در این باره هم حرف‌های جالبی زده و با اشاره به افت مسی در دورانی که از بارسلون به پاریس پیوسته می‌گوید: «وقتی لیونل مسی از بارسلونا جدا شد، گریه کرد. مسلماً جدایی از بارسلونا در برنامه‌هایش نبود. وقتی کسی قرار نیست جایی را ترک کند و ناگهان مجبور به چنین کاری شود، دچار شوک احساسی خواهد شد. مردم می‌گویند مسی خوب است، او در پاریس همه چیز دارد اما همه چیز به این سادگی نیست. وقتی آرسنال را به مقصد بارسلونا ترک کردم، یک سال زمان نیاز داشتم تا احساس خوبی پیدا کنم. مصدومیت‌هایی داشتم، در فرایند جدایی از همسرم بودم و باید با سیستم جدید وفق می‌یافتم. ترکیب همه اینها نقش مهمی در جنبه ذهنی یک فوتبالیست خواهد داشت.» ماجرای افسردگی ورزشکاران این روزها جدی‌تر از همیشه شده. در المپیک تابستانی امسال، سیمونه بایلز که در المپیک قبلی ستاره ژیمناستیک بود و چندین مدال گرفت، مسابقات بسیاری را از دست داد و اعلام کرد از لحاظ روحی آماده حضور در ورزشگاه نیست. این یکی از نخستین بارهایی بود که ورزشکاری عدم حضورش در زمین را نه مشکلات جسمی، که مشکلات روحی روانی اعلام می‌کرد.
چندی پیش نائومی اوزاکا، تنیسور معروف ژاپنی هم اعلام کرده بود با مشکلات ناشی از افسردگی دست و پنجه نرم می‌کند. باید دید این تابو کی در بین فوتبالسیت‌های سرشناس می‌شکند.