جرج میلر گفته قسمت دوم مدمکس: جاده خشم را می‏سازد/ بازگشت مکس دیوانه

پنج‏شنبه‏ ی گذشته روزنامه‏ ی نیویورک ‏تایمز در گزارشی اعلام کرد که جرج میلر تصمیم گرفته قصه ‏ی ایمپریتر فیوروسا را ادامه دهد؛ همان شخصیتی که چارلیز ترون نقش ‏اش را بازی می‏کرد. اگر یادتان باشد فیوروسا همراه گروهی زن از دست شروری به نام ایمورتان جو فرار می‏کردند؛ کسی که از زن‏ها استفاده می‏کرد و منابع آب را تصرف کرده بود.

عمار سالارکیا: «کارم با مدمکس تمام نشده و مطمئنا مدمکس دیگری خواهم ساخت.» این جمله‏ای بود که شش ماه پیش جرج میلر در مصاحبه با سایت ددلاین گفته بود. آن روزها که این خبر منتشر شد او درگیر مقدمات ساخت فیلم تازه‏ای بود که می‏خواست سال ۲۰۲۰ جلوی دوربین ببرد. حالا که چند ماهی است وارد سال ۲۰۲۰ شده‏ایم اخبار متنوعی درباره‏ی مدمکس به گوش می‏رسد. ظاهرا او به یک قصه‏ی تازه درباره‏ی این شخصیت و این مجموعه فیلم‏ها رسیده و می‏خواهد با توسعه‏ی آن فیلم تازه‏ای بسازد. میلر امسال ساخت فیلم جدیدش با نام «سه هزار سال اشتیاق» را استارت می‏زند و با توجه به گفته او، همزمان با کارگردانی این فیلم تیمش پیش تولید مدمکس جدید را هم پیش می‏برند. از سال ۲۰۱۵ که آخرین قسمت مدمکس اکران شد، میلر دیگر هیچ فیلمی نساخت و حالا با پایان یافتنِ تعطیلاتِ بعد از «جاده خشم» او به سراغ پروژه بعدی‏اش رفته است. هنوز البته جزییات زیادی از «سه هزار سال اشتیاق» در دسترس نیست؛ شاید چون کرونا دامن این فیلم را هم گرفته است. اما اخباری هست که می‏گوید آدریس البا و تیلدا سوینتون بازیگران اصلی آن هستند. دلیل اینکه توجه‏ها به فیلم تازه‌ی میلر جلب شده به جمله‌ای از خود او برمی‏گردد؛ او در ادامه مصاحبه‏اش از فیلم تازه‏اش به عنوان اثری «ضد مدمکس» یاد کرده و گفته که: «فیلم از لحاظ بصری قوی است و صحنه‏های اکشن هم دارد اما این صحنه‏های اکشن در اولویت نیستند.» ظاهرا قصه‏ی این فیلم درباره‏ی یک زن تنها و عبوس انگلیسی است که سفری به ترکیه می‏کند و در استانبول بطری قدیمی و متعلق به سال‏های دور را پیدا می‌کند که می‏تواند آرزوها را محقق کند. اما رابطه‌ی زن با دوستش به هم می‌خورد و او در قصه‏های باستانی غرق می‏شود. اما جرج میلر تا این فیلم را نسازد سراغ فیلم مدمکس نخواهد رفت. 

اطلاعات تازه چیست؟

پنج‏شنبه‏ی گذشته روزنامه‏ی نیویورک‏تایمز در گزارشی اعلام کرد که جرج میلر تصمیم گرفته قصه‏ی ایمپریتر فیوروسا را ادامه دهد؛ همان شخصیتی که چارلیز ترون نقش‏اش را بازی می‏کرد. اگر یادتان باشد فیوروسا همراه گروهی زن از دست شروری به نام ایمورتان جو فرار می‏کردند؛ کسی که از زن‏ها استفاده می‏کرد و منابع آب را تصرف کرده بود. کل «مدمکس: جاده‏ی خشم» درباره‏ی همین موقعیت تعقیب و گریز و مواجهه‏ی عجیب این دو گروه شرور و زنان فراری بود. حالا ظاهرا میلر تصمیم گرفته که قصه را با حضور او و مکس ادامه دهد. ظاهرا بازی چارلیز ترون در نقش اصلی هنوز قطعی نیست؛ چون آن طور که میلر گفته او قصد دارد در فیلم جدید گذشته‏ی این شخصیت را روایت کند و برای روایت این گذشته احتمالا ناچار خواهد بود بازیگری جوان را انتخاب کند. خود میلر می‏گوید که «تمام این سال‏ها امیدوار بودم که موقعیت جلوه‏های ویژه آن‏قدر رشد کند که خود ترون این نقش را بازی کند. اما متأسفم که هنوز به این شرایط نزدیک نشده‏ایم.» او که «مرد ایرلندی» را دیده از کار جلوه‏های ویژه روی چهره‏ی دنیرو و باقی بازیگران آن فیلم چندان راضی نیست: «راستش این روش نسبت به قبل یک پیشرفت است اما هنوز کامل و مبتکرانه نیست. کارتون‏سازهای ژاپنی هم به تکنولوژی معقولی رسیده‏اند اما هنوز با ایده‏آل فاصله داریم.» کایل باچنان، نویسنده‏ی گزارش نیویورک‏تامیز می‌گوید که در فیلم تازه، احتمالا به بازیگری حدوداً بیست ساله نیاز است چون او در دوره‏ی جوانی گرفتار ایمورتان شده بود. میلر گفته که «بعد از تمام شدن سه هزار سال اشتیاق، امیدوارم که شرایط همه‏گیری جهانی کرونا جوری باشد تا بتوانم قصه‏ی فیوروسا را راویت کنم.» اما درباره‏ی نقش مکس چه؟ آیا مل گیبسون برمی‏گردد/ هنوز هیچ چیز قطعی نیست. گیبسون انتخاب اول میلر بود چون او با همین نقش در سال ۱۹۷۹ به شهرت رسیده بود و در تمام دنباله‏ها هم حضور داشت. اما سال ۲۰۰۷ وقتی پروژه برای مدتی تعطیل شد گیبسون هم انصراف داد و دیگر نشد تا او را سر کار برگردانند. با این همه حالا شاید وقت بدی نباشد که قبل از بازنشستگی او در یک فیلم اکشن عجیب بازی کند. با این همه همه چیز در قسمت آینده مربوط است به شخصیت یک زن. ظاهرا آقای کارگردان و نویسنده‏ی فیلمنامه‏‏ی «جاده‏ی خشم» مدت زمان زیادی را صرف تحقیق درباره‏ی قصه‏های شخصیت‏های «مدمکس: جاده‏ی خشم» کرده بودند؛ آن‏ها می‏خواستند ببینند کدام شخصیت این شانس را به‏شان می‏دهد تا ماجراهایش را روایت کنند. این وسط فیوروسا یک شخصیت عجیب بود؛ هم زیبا بود، هم قادر بود که تیمی از زنان قربانی را با خودش همراه کند و هم یک جنگجوی تمام عیار و راننده‌ی معرکه بود. اما او چطور در منطقه‏ی سبز، جایی که در آن مردم عادی اسیر شرور قصه بودند، زندگی می‌کرد؟ این سئوالی بود که این دو نفر را کنجکاو کرد کار روی این شخصیت را شروع کنند و ظاهرا، نتیجه آن‏قدر خوب بوده تا یک فیلم اکشن دیگر هم برپایه‏ی آن بسازند.

چرا مدکس تا امروز ساخته نشد

همه‏چیز به دعوای بین کمپانی ساخت فیلم خود جرج میلر و برادران وارنر برمی‏گردد. ظاهرا در قرارداد بین این دو کمپانی بَندی وجود داشته که برپایه‏ی آن اگر میلر و تیمش بودجه ساخت فیلم را کمتر از ۱۵۷ میلیون دلار نگه دارند، وارنر هم ۹ میلیون دلار به آن‏ها می‏دهد. در ابتدا میلر برنامه داشت تا سری جدید مد مکس سه‌گانه باشد. بودجه ساخت «جاده‏ی خشم» کمتر از این رقم شد ولی وارنر به تعهدش عمل نکرد. مدیران وارنر می‏گفتند شرکت میر، قبل از وارنر به تعهدش عمل نکرده است؛ میلر و تیمش قرار بوده مد مکسی با درجه سنی PG-۱۳ و مدت زمان ۱۰۰ دقیقه بسازند اما نسخه نهایی نه‌تنها درجه سنی R دریافت کرد، که ۱۲۰ دقیقه هم شد. با وجود فروش خیره‏کننده‌ی فیلم، موفقیت آن نزد منتقدان و حتی اسکار، اختلاف مالی بین این دو شرکت ساخت ادامه‏ی فیلم را با ابهام مواجه کرده بود. با این همه به نظر می‏رسد که فیلم به زودی ساخته خواهد شد. 

مدمکس از کجا آمد

برخی منتقدان برای تحقیر سینمادوستان و منتقدان جریان اصلی سینما، مدمکس را تحقیر می‏کنند. از نظر آن‏ها این فیلم جرج میلر نمونه‏ی تمام‏عیار یک فیلم مصرفی هالیوودی است که چیزی جز هیجان کاذب ایجاد نمی‏کند و با جلوه‏های ویژه‏ی مسخره و موسیقی و هزارجور ترفند فقط و فقط به قصد سرگرم کردن تماشاگران نوجوان ساخته شده و نشانی از هوش، عقل، هنر و البته معنا و مفهوم در آن دیده نمی‏شود. اما «مدمکس: جاده‏ی خشم» نه‌تنها از نظر تجاری موفق بود که منتقدان در کشورهای مختلف آن را ستایش کردند. هم منتقدان سختگیر فرانسوی آن را ستودند هم منتقدان آمریکایی که معمولا با فیلم‏ها سر سازگاری ندارند. آن چیزی که فیلم میلر را شگفت‏انگیز می‏کرد اجرایی به شدت متبحرانه، بود، ساختار کاملا در خدمت قصه بود و فیلم بافت منسجم و کاملا طراحی‏شده‏ای داشت. در ضمن حاوی معانی بود که می‏شد سرشان کلی بحث کرد. اصولا مدمکس‏ها از اول این اندازه بزرگ و باشکوه نبودند؛ این فیلم را جرج میلر درست زمانی ساخت که می‏خواست یک فیلم آخرالزمانی ارزان بسازد و از دنیای تازه حرف بزند. روزنامه‏ی گاردین در گزارشی که به مناسبت چهلمین سالگرد ساخت فیلم اول مدمکس منتشر کرده به یک نکته‏ی جالب پرداخته است؛ ماجرا به زمانی برمی‏گردد که کشورهای مسلمان فروش نفت را به آمریکا و کشورهای غربی متوقف کردند چون آن‌ها حامی اسرائیل بودند و اسرائیل آن روزها مثل همیشه به شکل وحشیانه‏ای به مناطق مختلف فلسطین حمله کرده بود. کمبود منابع سوختی باعث افزایش قیمت و حتی تغییر سیاست‏ورزی این کشورها شد. اما میلر را به این فکر انداخت که کمبود منبع، سوخت، آب و … تا چه اندازه می‏تواند جهان را تحت تأثیر قرار دهد. قصه‏ی «مدمکس» و آوارگی او در دل بیابان‏ها که یک‏جور ناکجاآباد بود از همین‏جا شکل گرفت. 

نسخه‏ی سیاه‏و‏سفید

آن‏ها که فیلم «مدمکس: جاده‏ی خشم» را دوست دارند شاید ندانند که در چهلمین سال ساخت «مدمکس» جرج میلر دست به یک کار عجیب زد؛ او نسخه‏ی سیاه‏سفید فیلم را روانه‏ی بازار کرد. دلیل این کار هم به گذشته برمی‌گشت؛ میلر از اول فکر می‌کرد که مدمکس باید فیلمی سیاه‏و‏سفید باشد. او قبل‏تر به ساخت یک نسخه‏ی کارتونی از فیلم هم فکر کرده بود اما در نهایت، برای رضایت استودیوها و تأمین بودجه، پذیرفت تا رنگ را به آن اضافه کند. ولی بعد از پایان اکران فیلم، او نسخه‏ی مدنظرش را با حذف رنگ‏ها و تغییر در کنتراست پخش کرد. این نسخه، فیلم را عجیب‏تر کرده و آن سرخوشی موجود را به نوعی جنون نزدیک‏تر کرده است. میلر «مدمکس» را نه برای نوجوان‏ها که برای بزرگسال‏ها ساخته بود و نسخه‏ی سیاه ؤ سفید بیشتر مطلوب آن‏ها خواهد بود. 

برای تماشای فیلم تازه باید کمی صبر کنیم؛ ساخت «مدمکس» کار ساده‏ای نیست و میلر مدام می‏گوید شاید دو سال طول بکشد. همه‏مان ناچاریم صبر کنیم.