«جوکر» به روایت ناب واکین فینیکس / رقیب مستقل بت من


سایت بدون -حتی تصور اینکه واکین فینیکس یکی از مستعدترین بازیگران ۲۰ سال اخیر سینمای جهان در نقش «جوکر» ظاهر و دشمن بزرگ و دیرپای بتمن را تصویرگر شود، یک خیال شیرین و وسیله‌ای مؤثر برای پربار تلقی کردن ۷ ماه باقی‌مانده از سال ۲۰۱۹ است. فیلم «جوکر» که آن را تاد فیلیپس ساخته و از ۱۶ مهر امسال در سطح جهان اکران می‌شود، اضافه بر فینیکس از حضور و بازی زازی ‌بیتز و غولی چون رابرت دونیرو بهره‌ می‌گیرد اما همه ارکان فیلم تحت‌الشعاع نحوه بازی فینیکس در این نقش است. کار فینیکس از این جهت سخت و مستلزم ابتکارهایی ویژه خود اوست که در گذشته نزدیک غول دیگری مانند جک نیکولسون و سپس هیت لجر فقید و استرالیایی نیز این نقش را بازی کرده‌اند و رسیدن به حدود و ثغور کاری آنها اگر غیرممکن نباشد، چندان هم از این توصیف دور نیست. از همه جالب‌تر و نوید دهنده‌تر اینکه به‌طور همزمان یک فیلم دیگر نیز درباره جوکر در دست ساخت بوده‌ است که نقش اصلی آن را جارد لتو بازی کرده و او بواقع به‌ تکرار نقشی همت گماشته که ابتدا در فیلم پرفروش «جوخه خودکشی» در سال ۲۰۱۶ در قالب آن فرورفته و طعم تبدیل شدن به جوکر را در آن چشیده بود.
 کدام نسخه را می‌توان بهتر و کامل تر دانست؟ پاسخ سخت است و شاید پس‌از نمایش هر دو نسخه هم این مسأله مشخص نشود اما تاد فیلیپس که در هفته‌های اخیر واپسین کارهای مرتبط با ایام «پست پروداکشن» (پس از تولید) را روی نسخه خود انجام می‌داد، مردی است که با کارهای موفقش در ژانرهای گوناگون مانند «مدرسه قدیمی» و تریلوژی «the Hangover» ثابت کرده استاد ظرایف و تدوین تصاویری بسیط و چند معنایی است و برای سوژه‌ای مانند جوکر که یک سد بزرگ در راه مرد خفاشی به شمار می‌آید جان می‌دهد.  رابرت دونیرو در نقشی که هنوز توضیحات کامل درباره آن ادا نشده و زازی بیتز که قبلاً در «آتلانتا» و قسمت دوم «ددپول» نمره قبولی گرفته بود، سلاح‌های دیگری در دست‌های تاد فیلیپس هستند تا او مراحل به تصویرکشیدن پرنس معروف تاریکی‌ها (جوکر) را کامل سازد و چیزی را رو کند که حتی جارد لتو نیز به آن نزدیک نشود.
 در مورد نسخه هیت لجری جوکر نمی‌توان با چنین اطمینانی اظهار نظر کرد زیرا لجر چنان با آن نقش طی فیلم سال ۲۰۰۸ کریستوفر نولان (به‌نام شوالیه تاریکی) یکسان و عجین شد که اسکار برترین بازیگر مرد نقش دوم سال را به‌ وی اختصاص دادند و البته آن‌ جایزه را اقوام لجر تحویل گرفتند زیرا خود وی در آستانه اکران جهانی فیلم در ۲۸ سالگی براثر ایست قلبی در خانه مسکونی‌اش در امریکا در گذشت و به‌گونه‌ای حماسی و از هر سو تحسین شد که حتی فینیکس با تمامی بازی‌های استادانه و روان شناسانه‌اش و هنرهای ناب خود برای برابری با او مشکلات زیادی خواهد داشت.
‌ منبع: Guardian

مطلب پیشنهادی

حتما باید خواند/ کمدی انسانی؛ پروژه جاه طلبانه آقای بالزاک

“کمدی انسانی” (La Comédie Humaine) مجموعه‌ای عظیم از رمان‌ها و داستان‌های کوتاه است که توسط …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *