سایت بدون – پرسپولیس این فصل خوب گل نزده یا اگر منصفانهتر بخواهیم حرف بزنیم راحت به گل نرسیده. آمار خط حمله پرسپولیس را در مقیاس کلی لیگ در نظر نمیگیریم کما اینکه همین الان در این عنوان تیم یحیی عنوان دوم را دارد و در اشل کلی این لیگ ۳۱ گل زده در ۲۱ بازی آمار چندان بدی نیست اما برای پرسپولیس به عنوان قدرت مطلق فوتبال ایران در چهار فصل اخیر و تیمی که همواره ساختار تهاجمی فوقالعادهای در ادوار مختلف داشته یک افت محسوس به حساب میآید.
با شروع دوباره بازیها یک اتفاق ویژه در خط حمله پرسپولیس رخ خواهد داد. دیگر نه خبری از استوکس گرانقیمت و پر سر و صدا است که سنگینی اسم و حاشیههایش را به کادر فنی تحمیل کند نه اوساگونا با عنوان «بازیکن خارجی» مثل سابق از یحیی و کادرش دلبری خواهد کرد.
پرسپولیس در روزهای آخر نقل و انتقالات زمستانی اوساگونا را جذب کرد اما یک واقعیت در این بین وجود دارد که شاید کمتر شنیده باشید. کادر فنی پرسپولیس به توان فنی استوکس باور داشت اما آگاه بود که این فوتبالیست همیشه داستانهای خاص خودش را داشته است. ماجرای جذب استوکس کمی طولانی شد و دو عضو باشگاه پرسپولیس چندین روز در دبی منتظر امضای پرحاشیه ایرلندی ماندند. در این بین فشار هواداران روی باشگاه و البته خواسته کادر فنی باعث شد تا انصاریفرد اقدام به جذب کریستین اوساگونا کند (هر چند به اعتقاد نگارنده اصلاً لازم نبود مهاجم جدید خارجی باشد یا اصلاً نیازی به جذب مهاجم و تحمیل هزینههای گزاف به باشگاه نبود). در واقع اگر استوکس زودتر جذب میشد پرسپولیس اوساگونا را جذب نمیکرد اما حالا مهاجم نیجریهای هم مثل آن ایرلندی داستانساز نزدیک به در خروجی است.
البته که کادر فنی پرسپولیس از «اوسا» ناراضی نیست. آنها همچنان معتقدند این مهاجم در امور تدافعی و کارهای تیمی به آنها کمک کرد اما به صورت کلی مهاجمی نیست که بتواند در پرسپولیس بدرخشد و کارگشا باشد. از این حیث او برای فصل آینده در تیم یحیی جایی نخواهد داشت کما اینکه اگر تا قبل از شروع دوباره لیگ به تهران و تمرینات برگردد بعید است به موقعیت قبلیاش در ترکیب اصلی نزدیک شود.
با بیرون ماندن این دو مهاجم خارجی، پرسپولیس با زوج علیپور – امیری وارد مسابقات خواهد شد. زوجی که البته در همین دوره کوتاه حضور یحیی تست داده و موفق هم بوده. گلهای بازی با تراکتور در تهران یا همان بازی رسمی آخر مقابل شهر خودرو را به خاطر بیاورید که رد پای علیپور – امیری در آن مشهود است.
در واقع این زوج تنها زوج مناسب خط حمله یحیی در بازگشت به مسابقات خواهد بود و او آپشن دیگری برای چالشهای تازه در این خط ندارد. مهدی عبدی و امیر روستایی هر دو جوان، پر انگیزه و پرانرژی هستند اما کادر فنی ریسک استفاده از آنها را در نقش بازیکن اصلی به جان نخواهد خرید ضمن اینکه هر دو نفر بر خلاف آنچه در تمرین نشان میدهند در مسابقه مرد میدان نیستند.
غیر از اینها آریا برزگر جوان هم هست. جوانترین عضو خانواده پرسپولیس که اخیراً در بازیهای تدارکاتی در نقش هافبک راست بازی کرده اما بعید نیست از دو رقیب جوان دیگرش جلو بزند و کاندیدای بازی در نقش آلترناتیو امیری یا علیپور باشد.
سیامک نعمتی گزینه دیگری است که یحیی میتواند درباره استفاده از او در خط حمله فکر کند. سیامک در دوران برانکو مدتی به عنوان مهاجم نقشآفرینی کرد اما دوباره یک خط عقب رفت. سیامک قدرت ضربه به توپ خوبی دارد اما کار فنی پرسپولیس امیری را به او ترجیح میدهد.
با روش و مدل بازی پرسپولیس وحید امیری مهاجم دلخواه یحیی و کادر فنی است چرا که فوقالعاده جنگنده و دونده است و مدافع حریف را در تنگنای عجیبی قرار میدهد.
اتفاقی که کمک میکند تا علیپور در نقش گلزن اول تیم ظاهر شود. حالا اینکه علیپور به اندازه کافی گل نمیزند این دیگر به نوسان خودش ارتباط دارد.
امیری در ضربه نهایی به توپ نسبت به سیامک نعمتی در موقعیت ضعیفتری قرار میگیرد اما کادر فنی پرسپولیس شناخت جامعی از سیامک و تواناییهایش دارد و معتقد است نعمتی برای پست هافبک کنار گزینه بهتری است.
نعمتی در پیکان به عنوان مدافع راست بازی میکرد اما وقتی باشگاهش اقدام به جذب مهدی شیری و علی حمودی کرد احساس خطر کرده و درخواست جدایی از این تیم داد. با این وجود کادر فنی وقت پیکان سیامک را یک خط جلوتر برد و او در آن پست درخشید. بعد از گل استثنایی به استقلال و انجام بازیهای خوب، سیامک جهشی فوقالعاده داشت و به پرسپولیس رسید. نعمتی با گل تماشاییاش صعود به فینال آسیا را رقم زد اما در همان فینال با اخراجی بچگانه یکی از دلایل نرسیدن سرخها به جام بود.
حالا اگر یک سمت خط میانی را در قبضه مهدی ترابی بدانیم، نعمتی برای پست هافبک کنار باید با امید عالیشاه رقابت کند.
حرف اما حرف خط حمله است. خط حملهای که با دور شدن اوساگونا از ارنج، تمام ایرانی شده و شاید ترکیب آلترناتیوهایش هم کاملاً ایرانی باشد.
با این وجود آنچه از حالا باید به فکر آن بود ترکیب خط حمله فصل آینده است. ترکیبی که شاید اوساگونا و احتمالاً علیپور را نداشته باشد. ترکیبی که احتمالاً مهاجم خارجیای به خود نخواهد دید و باید قدرتمندتر از این فصل باشد.
موضوع تمدید قرارداد علیپور احتمالاً که نه، قطعاً مهمترین مساله مبهم خط حمله پرسپولیس برای فصل آینده است که همچنان هیچ یک از هواداران و رسانهها پاسخی برای آن پیدا نکردند در این شرایط و در مارکت فوتبال ایران شاید سخت بتوان مهاجمی با کیفیت علیپور برای جانشینی او پیدا کرد و از حالا هراس یک بحران بزرگ میتواند خط حمله پرسپولیس در لیگ بیستم را تهدید کند. آیا باشگاه به این مسأله حیاتی به اندازه لازم توجه میکند؟
مطلب پیشنهادی
پایداری باور؛ چرا ما مقابل تغییر در عقایدمان مقاومت داریم
سایت بدون – مقاومت در برابر تغییر باور، که به اثر بازگشتی یا محافظهکاری مفهومی …