درباره آلبوم حریق خزان آخرین اثر علی رضا قربانی / ریسک الکترونیک

سایت بدون — قرار بود شنبه سوم اسفند، شروع فصل نو برای اجرای پروژه «با من بخوان» علیرضا قربانی باشد. اما با توجه به تصمیم دفتر موسیقی و لغو همه کنسرت‌ها تا نهم اسفند به دلیل پیشگیری از همه‌گیری کرونا، شنبه اولین و آخرین اجرای این هفته «با من بخوان» باقی ماند. به هرحال، قربانی در تالار وحدت تهران به روی صحنه رفت، چند قطعه از این پروژه موسیقایی مانند «ا… مزار» و «بوی گیسو» را اجرا کرد. جالب این که او در این پروژه، به دنبال کسب تجربه‌های جدیدی در اجرا و آهنگ سازی است که تا به امروز از آن استقبال خوبی شده. در ادامه، بیشتر درباره آثار این پروژه و خواننده آن خواهیم گفت.

همه راه‌هایی که قربانی رفت
بیش از ۲۰ سال از فعالیت رسمی علیرضا قربانی در عرصه موسیقی کشور می‌گذرد. او دو دهه تقریبا پرکاری را از سرگذرانده؛ در دهه ۸۰، هشت آلبوم و در دهه ۹۰، ۱۰ آلبوم مستقل منتشر کرده است. اگر از «افسانه چشم‌هایت»، آلبوم مشترک او و همایون شجریان که پاییز امسال منتشر شد، صرف نظر کنیم، به واسطه تجربه‌های جدیدی که در دیگر آثار قربانی دیده می‌شود، می‌توان او را یک خواننده ریسک‌پذیر دانست. آلبوم «حریق خزان» این خواننده، با آهنگ سازی مهیار علیزاده که بیشتر با تکیه بر اشعار شاعران معاصر مانند هوشنگ ابتهاج، فریدون مشیری و سهراب سپهری، در سال ۹۱ منتشر شد و به سرعت در فهرست پرفروش‌ترین آلبوم‌های موسیقی سال قرار گرفت، می‌تواند شاهدی بر این ادعا باشد. او در پروژه «با من بخوان» نیز، در پی یک راه نو است. حسام ناصری آهنگ ساز این پروژه گفته است:«او می‌خواست در عین توجه به وجوه هنری موسیقی ایرانی، فضایی متفاوت، اما قابل دفاعی را هم تجربه کند که برای همه ما موضوعی مهم بود. به هر حال او هنرمندی است که از گذشته‌های دور، به ارائه درست از موسیقی الکترونیک توجه زیادی داشت و مترصد این فرصت بود که بتواند در وقت لازم تجربه‌هایی را در این حوزه داشته باشد.»
«با من بخوان» یک تجربه تازه است
موسیقی سنتی و موسیقی الکترونیک؛ یکی سازش کمانچه و عود و سه تار است و دیگری سازهای الکترونیک. یکی را متعلق به شرق می‌دانیم و دیگری را به غرب. گره زدن این دو به هم کار سختی‌ است و تلفیق و تنظیم آن‌ها به شکلی که مخاطب را پس نزند، کار سخت‌تری است. علیرضا قربانی می خواهد با قطعه‌های این پروژه، حرف های تازه را به اشتراک بگذارد. البته این تجربه‌های نو که از آن حرف می‌زنیم منحصر به این‌ها نیست؛ او در این پروژه قطعه «ا… مزار» را که یک قطعه فولکلور خراسانی است با یک تنظیم جدید خوانده و شنبه شب گذشته نیز، روی صحنه، قطعه‌ای را با شعر حسین منزوی و مطلع «ای باغ چه شد مدفن خونین کفنانت»، به صورت آوازی اجرا کرده است که در انتها به تصنیف «از خون جوانان وطن» عارف قزوینی و اجرای آن، باز هم به صورت آواز، ختم می‌شود.