درباره آن هایی که از انیشتین باهوش ترند

سا حدود سه‌سال می‌شود که ترانه علیدوستی دور از سینما نفس می‌کشد. سه سالی که البته بخشی از آن را ترانه در قالب شهرزاد محبوب زیسته…ترانه علیدوستی اما در سینما در تمام این سه‌سال بی‌رنگ بوده، آن‌هم بعد از این‌که فروشنده‌اش در هر مراسم و انجمنی دیده و پسندیده شد و در صدر نشست و گمان بر این بود که این موفقیت می‌تواند سکوی پرش ترانه در عرصه‌های بین‌المللی باشد. بازیگری که در سینمای ایران نشان داده بود که قدر فرصت‌ها را می‌داند و شانس‌هایش را به این سادگی‌ها از دست نمی‌دهد، اما این فرصت را از دست داد و در این سه‌سال تنها دل به شهرزاد بست و بابت این دل‌بستن چه انتقادهایی هم به جان نخرید!اما انگار دوران دوری ترانه از سینما سر آمده. دیروز رسانه‌ها خبر از این دادند که این بازیگر گزیده‌کار با فیلم ملخ به سینما باز خواهد گشت. فیلمی به کارگردانی فائزه عزیزخانی که با تهیه‌کنندگی نیکی کریمی ظرف چند روز آینده وارد مرحله پیش‌تولید خواهد شد. ظاهرا تاکنون حضور ترانه و فرهاد اصلانی در این فیلم قطعی شده است…آنهایی که ترانه و ویژگی‌هایش را می‌شناسند، از هم‌اکنون روی فیلم ملخ حساب جداگانه‌ای باز کرده‌اند. حقیقتش ترانه در کارنامه سینمایی‌اش نشان داده که وسواس شگفت‌انگیزی در انتخاب کارهایش دارد و شاهد این مدعا سیاهه پرشمار فیلم‌های درجه یک کارنامه‌اش است. فیلم‌هایی چون فروشنده، درباره الی،  استراحت مطلق، زندگی مشترک آقای محمودی و بانو، پذیرایی ساده، زندگی با چشمان بسته، چهارشنبه‌سوری و… و جالب این‌که حتی ضعیف‌ترین کارهای کارنامه ترانه علیدوستی نیز واجد استانداردهایی هستند که آنها را در کلیت سینمای ایران به‌عنوان آثاری متمایز و مشخص جلوه می‌دهد…از این رو است که در روزهای اخیر در فضای مجازی واکنش‌های زیادی در قبال انتخاب آخر ترانه منتشر شده و خیلی‌ها نوشته‌اند که انتخاب ترانه آنها را واداشته تا روی فائزه عزیزخانی حساب دیگری باز کنند. فیلمسازی که با نخستین فیلمش روز مبادا (با این‌که مورد توجه قرار گرفت و در جشنواره به‌خوبی دیده شد) چنین بحث‌انگیز نشده بود که حالا با انتشار خبر حضور ترانه علیدوستی چنین مورد توجه قرار می‌گیرد.پیشترها گفته شده بود که ملخ را محمدمهدی عسگرپور تهیه خواهد کرد، اما بعدتر اعلام شد که نیکی کریمی پس از تهیه دو فیلم «آذر» و «شیفت شب» در این فیلم برای بار سوم تهیه‌کنندگی یک اثر سینمایی را برعهده می‌گیرد.

انتشار خبری مبنی بر شکستن رکورد ضریب هوشی اینشتین توسط یک دختر ایرانی مقیم انگلیس بار دیگر موضوع جالب و هیجان‌انگیز «انسان‌های دارای ضریب هوشی بالا» را به موضوع بحث‌های رسانه‌ای و البته فضای مجازی تبدیل کرد. البته چیزی که ما از آن با عنوان ضریب هوشی یاد می‌کنیم، درواقع «بهره هوشی» نام دارد و سنجه‌ای است برای اندازه‌گیری هوش انسان. بر اساس برخی تحقیقات علمی انجام‌شده، نزدیک به ٧٠‌درصد انسان‌ها از هوش متوسط بهره می‌برند، حدود ١٢‌درصد هوشی بالاتر از حد متوسط دارند و ٢‌درصد هم جزو باهوش‌ها به حساب می‌آیند. در این میان کمتر از یک‌درصد هم افراد خاص یا همان فوق باهوش‌ها هستند که جایگاه‌شان دست نیافتنی بوده و تنها عده معدودی به قلمروشان راه دارند.

آلبرت و استیون باهوش‌های سلبریتی
این‌که در همه اخبار مربوط به بهره هوشی، عبور از کسانی چون آلبرت اینشتین و استیون ‌هاوکینگ ملاک سنجش موفقیت فرد رکوردشکن قرار می‌گیرد، بیش از هر چیز به خاطر شهرت اینشتین و ‌هاوکینگ است. شما هر کجای جهان که اسم این دو نفر را بیاورید آنها را می‌شناسند و همچنین از هوش سرشار و نبوغ ویرانگرشان مطلع هستند. پس خیلی ساده است که برای مقایسه بگوییم فلانی به اندازه اینشتین نابغه است یا بهره هوشی‌‌اش از استیون ‌هاوکینگ فراتر است. اما حتما برایتان جالب خواهد بود اگر بدانید از قضا و اتفاقا جنابان استیون ‌هاوکینگ و آلبرت اینشتین باهوش‌ترین انسان‌های روی کره زمین نیستند و حداقل ٨ نفر جلوتر از آنها در صف باهوش‌ها جا خوش کرده‌اند! به‌ طور مثال گری کاسپاروف، شطرنج‌باز قهار روس با ضریب هوشی ١٩۴ در ردیف‌های فوقانی فهرست ده تایی باهوش‌ترین باهوش‌ها قرار دارد و این در حالی است که‌ هاوکینگ و اینشتین هر دو با بهره هوشی ١۶٠ در پایین این فهرست جا خوش کرده‌اند.
سرنوشت غم‌انگیز باهوش‌ترین انسان
با همه این اوصاف احتمالا حالا دوست دارید بدانید باهوش‌ترین فردی که تاکنون بهره هوشی‌اش مور سنجش قرار گرفته چه کسی است. جواب: ویلیام جیمز سایدیس. در خصوص این ریاضیدان و زبان‌شناس برجسته آمریکایی که با داشتن بهره هوشی ٣٠٠ باهوش‌ترین انسان همه تاریخ نام گرفته است، گفته‌اند که تا هشت سالگی به زبان‌های لاتین، یونانی، فرانسوی، روسی، آلمانی، عبری، ترکی و ارمنی کاملا مسلط بوده و با ورود به‌ هاروارد در یازده سالگی جوان‌ترین دانشجوی تاریخ این دانشگاه نام گرفت. سایدیس در هنگام مرگ به بیش از ۴٠ زبان زنده دنیا کاملا تسلط داشت و تنها کسی بود که توانست نظریه نسبیت عام اینشتین را کاملا اثبات کند. اگر تا اینجای کار دانستن اطلاعات فوق باعث شده به موفقیت‌های جناب ویلیام جیمز سایدیس غبطه بخورید باید این را هم بدانید که خود او از داشتن این توانایی بشدت منزجر بود و بارها در محافل مختلف اذعان کرده بود که ترجیح می‌داد آدمی با بهره‌هوشی پایین باشد. او که در اواخر عمر مشاعر خود را تا حدودی از دست داده بود، نهایتا جولای ١٩۴۴ در چهل‌وشش سالگی  بر اثر ابتلا به ذات‌الریه در شهر نیویورک درگذشت.