بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
سایت بدون – بونگ جون -هو دانش آموخته علوم اجتماعی است ، یعنی او با مفاهیمی مثل قشربندی ، احساس محرومیت نسبی ، طبقه اجتماعی ، آگاهی طبقاتی و …بسیار خوب آشنا است. او به شکلی هوشمندانه در فیلم انگل جامعه در دو طبقه تقسیم بندی کرده است ، طبقه پرولتاریا و طبقه بورژوا…در فیلم انگل طبقه پرولتاریا ، طبقه ای سرشار از استعداد است ، طبقه ای که مادر یک قهرمان ورزشی است ، خواهر یک هنرمند تمام عیار است ، پسر یک نابغه است که حتی بهتر از اساتید آموزش یافته می تواند درس بدهد ، این مثلث استعداد را پدر راهبری می کند اما سهم این همه استعداد چیست؟زندگی در زیرزمین …همین که همیشه آن ها در زیر زمین زندگی می کنند خود یکی از نمادهای قشربندی اجتماعی است که کارگردان کره ای به خوبی در فیلم خود گنجانده است ، آن ها از زیرزمین گریزی ندارند ، آن ها حتی در شیک ترین لباس ها و فاخرترین شکل خود هم بوی زیرزمین می دهند و از این بو نمی توانند فرار کنند ، بویی که طبقه بالادست را آزار می دهد.
بونگ جون – هو اما طبقه بورژوا را طبقه ای نه چندان باهوش توصیف می کند که راحت فریب می خورند اما آن چه آن ها را محافظت می کند ، روح سرمایه داری است. همان روحی که اگر کسی در آن طبقه قدری باهوش تر باشد ، مثل پسر بچه فیلم ، سایه جن وار و شبح وار طبقه پرولتاریا را در خانه حس می کند و مثل یک خطر همیشه در کمین کابوسشان می شود.برای طبقه زیرزمین نشین حتی تصور این که روزی با هزار حیله و کلک خود را به جمع طبقه بالانشین برساند و رویای پیوند ویکی شدن را در سر بسپارند ، تازه شروع خطر است .پسر باهوش خانواده آرزو می کند که با دختر بالانشین ها ازدواج کند ، آن وقت است که ژانر فیلم عوض می شود و همه چیز تبدیل به فاجعه ای مملو از ترس وجنایت می شود.گویی طبقه زیرزمین نشین تنها مجاز است مثل شوهر خدمتکار قدیمی خانه ، به زیرزمین نشستن رضایت داشته باشد و حتی هر روز با نمایش چراغ ها شکرگذار طبقه بالانشین بماند که به او اجازه زندگی انگلی را داده اند
در فاجعه آرزوی یکی شدن ؛چهار قربانی وجود دارد ، دختر خانواده که به نوعی نمادهنراست ، شوهر خدمتکار قدیمی که نماد رضایت از وضع موجود است ، خدمتکار قدیمی که نماد محافظت از منافع طبقه خود است و بالاخره شوهر خانواده بالا نشین که نماد نمایش تکبر طبقه اش است . عجیب این است که هر چهار جنایت را طبقه زیرزمین نشین انجام می دهند ، یعنی طبقه ای که پایین است ، ابتدا و شاید بیشتر به خود و طبقه اش ضربه می زند و در کنار آن هم از بالا هم قربانی می گیرد.
بونگ جون -هو ، در انتهای فیلم راهکار عبور از مرز را هم نشان می دهد، پسر خانواده باهوش تر از آن است که در رویا باقی بماند ، او در زیرزمین تصمیمش را می گیرد ، برای رهایی از بوی و خوی زیرزمین تنها یک راه پیدا می کند ، او راه را در تغییر طبقه می داند ، او هم باید بالانشین شود تا طبقه اش را از زیرزمین نشینی رهایی دهد.
افشین خماند
