بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
سایت بدون -هر چقدر که دست‌های آندره‌آ استراماچونی حتی برای انجام تغییرات بنیادین در ترکیب و عملکرد استقلال باز است، دست‌های همتای او در پرسپولیس -گابریل کالدرون- بسته نشان می‌دهد.
مرد ایتالیایی از آن رو می‌تواند عذر خیلی‌ها را بخواهد و به جای‌شان خواستار جذب نفراتی تازه شود که آبی‌ها فصل پیش ضعیف عمل کرده‌اند و اصولاً در ۵ سال اخیر فقط یک جام (حذفی کشور) را برده‌اند و دست‌های‌شان از افتخاراتی بزرگ و پرتعداد خالی مانده است ولی در پرسپولیس شرایط به کلی فرق می‌کند و سرمربی جدید و آرژانتینی این تیم چه به لحاظ اخلاقی و چه حرفه‌ای نمی‌تواند سرخ‌ها را به‌طور اساسی زیر و رو کند و حتی در اندازه‌هایی اندک نیز در پرسنل و روش‌های بازی‌شان دچار تغییر سازد زیرا این تیم در دوره چهار سال و نیمه حضور برانکو ایوانکوویچ جام‌های متعددی را برده و مظهر قدرت و موفقیت در فوتبال ما نشان داده و هر یک از تیم‌های دیگر به آنها رشک برده‌اند. حتی اگر کالدرون طی همین هفت، هشت روزی که بر تمرینات پرسپولیس نظارت داشته به این نتیجه رسیده باشد که باید ابعادی از بازی تیم را تغییر بدهد و انگاره‌های جدیدی را به آن بیفزاید و چند آدم تازه بیاورد و چند آدم قبلی را جواب گوید، نتایج و اتفاقات گذشته و صلاح و مصلحت‌ها به او حکم می‌کند که فعلاً دست روی دست بگذارد و کاری با یک تیم قهرمان نداشته باشد، تیمی که در چهار سال گذشته سه دوره قهرمان لیگ و یک بار هم نایب قهرمان آن شده و یک دوره جام حذفی و دو سوپرجام را هم به خانه برده و در عین نداری تا فینال جام باشگاه‌های آسیا هم پیش تاخته است. کالدرون ۵۹ ساله لابد به خودش نهیب می‌زند که بهتر است فعلاً خاموش باشد. چندان دست به ترکیب یک تیم برنده نزند و صبر کند تا ببیند در یکی دو ماه نخست فصل تازه پرسپولیس تا چه حد مطابق میل او و با روش‌هایی بازی می‌کند که وی می‌خواهد و فقط زمانی دست در ترکیب و شکل بازی پرسپولیس ببرد که نتایج حاصله مثبت و پیروزی‌بار نبوده و او را در رسانه‌ها و در جمع مردم یک مربی ناموفق جلوه داده باشد.
استراماچونی اما تیمی را در اختیار دارد که از آخرین قهرمانی‌اش در لیگ شش سال می‌گذرد و در ازای ارقام نجومی هزینه شده‌اش در این مقطع زمانی فقط یک جام حذفی صید شده توسط وینفرد شفر و یک جام حذفی فتح شده دیگر به وسیله پرویز مظلومی جلب‌نظر می‌کنند و در لیگ قهرمانان آسیا با شکست‌های پر‌سر‌و‌صدا و حذف‌های تأسف‌برانگیز همراه و مأنوس شده و بازی‌های‌شان در لیگ داخلی بیش از هر چیزی عامل افسوس را به ذهن‌ها حک کرده است.
چنین فضایی به استراماچونی ۴۳ ساله این اختیار و امکان را داده که حتی در نظام کاری کوتاه‌مدتش که به زحمت دو هفته‌ای می‌شود عذر چهار پنج نفر را بخواهد و آنها را برای ادامه حضور در جمع آبی‌ها بی‌صلاحیت بینگارد و از سران استقلال جذب این و آن را بطلبد و نه تنها بابت تغییرات وسیع صورت داده‌اش به کسی جوابگو و بدهکار نباشد بلکه در هیأت یک طلبکار اقدامات قبلی باشگاه و سران آن را به چالش بکشد و خواهان ابزاری متفاوت و سلاح‌هایی کارگشاتر برای فصل جدید باشد که عنقریب آغاز می‌شود.
پرسپولیس به زودی به ترکیه می‌رود و استقلال هم اردوهایی تازه را تا زمان شروع لیگ برای خود طراحی کرده اما شرایط به کلی متفاوت دو مربی حاکی از روزگار ویژه‌ای است که اینک و در ادامه فصل برای خود طراحی و حک و از حالا محقق کرده‌اند. یکی (کالدرون) می‌داند که حتی در صورت موفقیت نسبی به سبب قیاس شدن دائمی کارش با برانکوی بسیار محبوب و موفق شانس چندانی برای یک توفیق عظیم مردمی ندارد و دیگری (استراماچونی) خیالش راحت است که حتی اگر ترمیم‌هایش جواب ندهد کسی او را شماتت نخواهد کرد، زیرا تیمی را در دست گرفته که کمتر جایی از آن اصلح و کمتر وجهی در آن بی‌ایراد است و کار ولو ساده و معمولی و فقدان پیروزهای بزرگ تازه در چنین تیمی نیز نوعی پیروزی است.
