بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
خیلی روی اعصاب است. آدم هم خجالت میکشد و هم نمیتواند پنهانش کند. سکسکه از آن واکنشهای طبیعی بدن است که عوامل مختلفی می‌توانند باعث بروزش شوند. فشار روحی، عصبانیت، داروهای خاص، تفاوت ناگهانی در دمای هوا و بلعیدن هوا از راه جویدن آدامس، مصرف نوشیدنی‌های گازدار و سریع غذا خوردن ممکن است زمینهساز سکسکه شوند. انگار بدن‌مان زده به سرش و دارد جینگولکبازی درمیآورد ولی واقعیت این است که نوعی التهاب باعث شده دیافراگم نتواند کارش را درست انجام دهد. دیافراگم، عضله جداکننده ریه‌ها و معده است. وقتی هوا را به داخل ریه می‌کشیم، دیافراگم پایین می‌رود و به هوا اجازه می‌دهد وارد ریه‌ها شود. در زمان بازدم یا همان بیرون فرستادن هوا از ریه‌ها، دیافراگم آزاد می‌شود تا هوا از ریه‌ها بیرون برود و از راه دهان و بینی خارج شود. التهاب و گرفتگی عضله دیافراگم باعث می‌شود حنجره هم منقبض شود و تارهای صوتی بسته و در نتیجه آن صدای معروف سکسکه ایجاد شود. بعضیها میگویند برای بند آمدن سکسکه، آدم باید از چیزی بترسد. عدهای هم معتقدند بهتر است نفس را حبس کنیم تا از شر آن خلاص شویم ولی خب مگر بدن‌مان با ما پدرکشتگی دارد که بخواهد نفسمان بند بیاید تا دست از ادابازی بردارد؟ دیاکسیدکربن این وسط نقش قهرمان داستان را بازی میکند. با زیاد شدن دیاکسیدکربن در ریه‌ها، دیافراگم آزاد می‌شود و میتواند مثل آدم کار کند. فقط باید حواسمان جمع باشد اگر سکسکه بیشتر از ۴۸ ساعت طول بکشد، به پزشک مراجعه کنیم.
