سایت بدون -هفتهای نیست که وارد اورژانس بشوم و عوارض درمانهای ناکارآمد و گاهی خطرناک ناشی از نسخهپیچی شیادان در لباس حکیمان با داعیه طب سنتی را نبینم. زخم پای بیماران دیابتی که از زخمهای مزمن و با پاسخ دیرهنگام به داروهای آنتیبیوتیکی و به دلیل ماهیت بیماری و گاهی به دلیل عدم کنترل مناسب قند خون است از جمله مواردی است که دستاویز خوبی برای رسیدن به مقاصد این قشر است .
متاسفانه سهلانگاری در کنترل مناسب قند خون موجب عوارض بسیاری مانند کاهش بینایی، کاهش عملکرد کلیه، حملات قلبی و زخمهای مزمن انتهایی اندامها میشود.
زخمهایی که در مراحل ابتدایی با درمان مناسب آنتیبیوتیکی و کنترل مناسب قند خون تحتنظر پزشک بهبود قابلقبولی دارند، با رعایت نکردن این موارد، همچنین رعایت نکردن بهداشت و گاهی استفاده از مواد آلوده به عنوان پمادهای ساختگی یا گیاهان دارویی آنقدر عفونی و خطرناک میشوند که راهی بجز قطع اندام برای جلوگیری از پیشرفت عفونت برای پزشک معالج باقی نمیگذارد.
بیماری دیابت که به دو دسته کلی نوع یک و نوع ۲ تقسیم میشود با انسولین یا قرصهای خوراکی تحت کنترل قرار میگیرد. بیماران مبتلا به نوع یک که معمولا افراد جوانتر و لاغراندام هستند به صورت معمول با انسولین درمان میشوند. مبتلایان به دیابت نوع ۲ که افراد با سن بیشتر و با اضافهوزن هستند، ابتدا با داروهای خوراکی و در صورت کنترل نکردن قند با داروهای خوراکی و انسولین درمان میشوند.
معمولا افرادی که تحت درمان با قرصهای خوراکی هستند و بعد از مدتی به دلیل عدمکفایت قرصها، توسط پزشک معالج ناچار به تزریق انسولین مجبور میشوند، ترسی سراغشان میآید که اغلب به علت ناآگاهی از عواقب خطرناک مصرف نکردن انسولین است.
یک قسمت مهم درمان بیماران مبتلا به دیابت، رعایت رژیم غذایی است. حذف مواد غذایی که مدتها به مصرف آنها عادت کردهایم، کار بسیار مشکلی است، امروزه مواد غذایی شیرین با نوعی قند مخصوص مانند ساخارین که قند خون را بالا نمیبرد و برای بیماران دیابتی تهیه میشود به رعایت رژیم غذایی در عین برقراربودن کیفیت زندگی این بیماران کمک بسیاری کرده است، گرچه زیادهروی در مصرف همین قندها نیز مضرات خاص خودش را دارد.
دکتر سید میثم یکه سادات