رازهای باستانی / خطوط نازکا؛ فرودگاهی برای آدم های فضایی شاید

Image result for Nazca Lines

سایت بدون -«خطوط نازکا» از جمله جنجالی‌ترین و جالب‌ترین پدیده‌هایی است که از تمدن نازکا بر جا مانده است. نازکا یک قوم بسیار قدیمی در کشور پرو بودند که در خلال قرون هفتم تا یکم پیش از میلاد در صحراها و بیابان‌های پرو زندگی می‌کردند. خطوط بر جا مانده از این تمدن بسیار پیچیده و طولانی به شکل اشکال حیوانات است که روی زمین ترسیم شده. جذابیت خطوط نازکا در این است که به جز از ارتفاع بسیار بالا قابل رویت نیستند.

در این میان تصاویری از اشکال ذوزنقه‌ای، پرندگان و جانوران و نمادهایی عجیب دیده می‌شوند که به سبب ابعاد بزرگشان تنها با دیدی هوایی و از بالا، به درستی می‌توان نمای کلی این خطوط را درک کرد. در کل ۸۰۰ خط مستقیم، ۳۰۰ شکل هندسی و ۷۰ تصویر جانوری دیده می‌شود. برخی از خطوط مستقیم تا بیش از ۵۰ کیلومتر طول دارند؛ در حالی طول نگاره‌های جانوری از ۱۵ متر تا ۳۶۵ متر (به بلندی برج امپایر استست منهتن) می‌رسد.

این اشکال شامل خطوطی به شکل مرغ مگس‌خوار، عنکبوت، میمون، مارمولک و … هستند و نکته عجیب در موردشان این است که به جز از فضا قابل مشاهده نیستند. یعنی مردم نازکا هرگز نمی‌توانستند اثری که خلق کرده‌اند را به صورت منسجم ببینند.

گفته می‌شود خطوط اسرارآمیز نازکا شباهتی عجیب به فرودگاهی مدرن دارد. این نگاره‌های باستانی به قدری عجیب هستند که هنوز کسی نتوانسته به قطع از راز آن پرده برداری کند. برخی این خطوط را کار آدم فضایی‌ها می‌دانند و آن را مدرکی واضح بر وجود بیگانگان فضایی بشمار می‌آورند.

از این‌رو فرض بر این است که قوم نازکا هیچ‌گاه اثر هنری خود را ندیده‌اند و شاید این خطوط، فرودگاهی برای آدم‌فضایی‌ها بوده است.سن این اشکال عجیب و غریب را نمی‌توان با استفاده از تکنیک‌های سنتی تاریخ‌گذاری کربنی مشخص کرد و مردم “نازکا” هیچ مدرکی از تاریخچه ساخت این اشکال از خود باقی نگذاشته‌اند. به طوری که باستان‌شناسان قرن‌ها را صرف تلاش برای کشف هدف آنها از ساخت این اشکال عجیب کرده‌اند.

این خطوط با برداشتن سنگ‌ریزه‌هایی با پوشش اکسید آهن که سطح صحرای نازکا را پوشانده، ساخته شده‌است. در جاهایی که این سنگفرش برداشته شده، تضادی با رنگ روشن سطح زیری بوجود می‌آمد.

در این دشت چند صد خط ساده و شکل‌های هندسی و همچنین بیش از ۷۰ شکل حیوان، حشره و انسان وجود دارند. مساحتی که این خطوط را پوشش می‌دهد، تقریباً ۵۰۰ کیلومتر مربع بوده‌است و بزرگ‌ترین شکل‌ها در حدود ۲۷۰ متر درازا دارد. این خطوط به دلیل خشکی بسیار زیاد، باد کم و شرایط آب و هوایی ثابت منطقه نازکا، باقی‌مانده‌اند. صحرای نازکا که یکی از خشک‌ترین مناطق زمین است و دمای آن در تمام سال در حدود ۲۵ درجه سانتیگراد می‌باشد، و همچنین کمبود باد کمک کرده این خطوط تا به اکنون قابل رویت باقی نگهداشته شوند

این خطوط که عمق ۱۰ تا ۳۰ سانتی متری دارند مقاومتی در مقابل باران های شدید ندارند و به راحتی شسته می شوند به همین دلیل سازمانی که مخصوص محافظت از این خطوط است اعلام کرده که آلودگی و فرسایش ناشی از جنگل زدایی از عوامل تهدید کننده برای این خطوط هستند.

 

چرا این اشکال کشیده شده؟

از مردمان نازکا هیچ نشانی از تاریخچه این شکل ها باقی نمانده اما نظریه های مختلفی درباره اینکه چرا این خطوط کشیده شده وجود دارد که از جنجالی ترین آن ها نظریه اریک فون دنیکن است، او گفته احتمالا این خطوط، فرودگاهی برای سفینه های فضایی آدم فضایی هاست! اما بسیاری عقیده دارند که انگیزه ای مذهبی پشت این کار مردمان آن زمان بوده است به طوری که آن ها قصد داشتند شکل هایی را به وجود بیاورند که فقط خداوند از آسمان بتواند آن ها را ببیند.

فرضیه دیگری وجود دارد که مردم نازکا می‌خواستند تا به مناطقی که در افق دور واقع شده، جایی که خورشید و دیگر اجرام آسمانی طلوع یا غروب می‌کنند، اشاره کنند. این فرضیه توسط دو محقق ارزیابی و بررسی شد و هر دو نتیجه گرفتند که مدارک کافی برای توجیه نجومی وجود ندارد.

ساکنان دهکده‌های محلی می‌گویند که ساکنان قدیمی، تشریفاتی را روی این راه‌ها و اشکال انجام می‌دادند تا از خدایان تشکر کنند و ادامه داشتن باران و آب را از کوه‌های آند تضمین کنند.

دیوید جوهانسون پژوهشگر دیگری بود که خطوط نازکا و ارتباط آشکار آنها را با آبراه‌های زیر زمینی مورد بررسی قرار داده. جوهانسون برای ردیابی این تونل‌های آبی، گمانه زنی کرد و ادعا کرد که خطوط بیانگر اینست که آیا زمین دارای آب هست یا نه. مناطق با بیشترین اشکال در حدود مناطقی با بیشترین مقدار آب زیرزمینی تمرکز یافته‌اند و معمولاً نزدیک به چاه‌ها و دیگر منابع آبی هستند

 

. نظری که جوهانسون ابراز می‌کند اینست که ساکنانی که در یک چنین منطقه خشکی زندگی می‌کنند باید زمان زیادی را برای یافتن منابع آبی می‌گذراندند. به‌وسیله خلق یک نقشه با مقیاس بزرگ، می‌توانستند بطور دقیق بفهمند که کجا می‌توانند آب پیدا کنند. این خطوط بعداً اشکال مذهبی برای خدایان یا نام‌هایی که به هر یک از منابع آبی داده شد، تبدیل شد.

Image result for Nazca Lines

«رزا لاساپونارا» یک محقق از ایتالیا به بررسی عکس‌های گرفته شده از فضا پرداخته تا نحوه توزیع این شکل‌ها و ارتباط آنها با شهرک‌های مجاور را دریابد.به اعتقاد وی، این کار بینش‌هایی از چگونگی شکل‌گیری این تونل‌ها و غا‌رها را در “نازکا” ارائه می‌کند.به عقیده “لاساپونارا” هدف اصلی از ساخت puquios ،کمک به جوامع برای زنده ماندن در یک منطقه بوده که به طور مستمر دچار خشکسالی می‌شده است. آنها در اصل یک سیستم برای بازیابی آب از سفره‌های آب زیرزمینی بوده‌اند.

 

اما در نهایت، جنجالی‌ترین فرضیه درباره این خطوط توسط «اریک فون دنیکن» – نویسنده سوئیسی و جنجالی کتاب ارابه خدایان – مطرح شده؛ او ادعا کرده که این خطوط در حقیقت فرودگاهی برای سفینه‌های فضایی بیگانه بوده.

 

مطلب پیشنهادی

حتما باید دید/ مارمولک؛ روایت راه های رسیدن به خدا

سایت بدون – فیلم مارمولک یکی از برجسته‌ترین و محبوب‌ترین آثار سینمای ایران است که …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *