سایت بدون -روستای کوهستانی کوچک کوریپو، که در دامنههای سرسبز دره جنوبی ورسازکا قرار گرفته است، بیشتر شبیه سرزمینی افسانهای است تا یک روستا. اما در اینجا در کوچکترین جامعه سوییس، ساکنان با واقعیت سختی روبهرو شدهاند.
روستای پررونقی که روزی ٣٠٠ سکنه داشت، حالا تنها ١٢نفر در آن باقی مانده است که ١١نفر آنها بالای ۶۵سال سن دارند. امروز تنها فعالیت اقتصادی این روستا، یک رستوران قدیمی است.
به گزارش سی.ان.ان، این بخش ایتالیایی زبان سوییس، که خیلی از شهر لاکارنو دور نیست، قرنهاست که به همین شکل باقی مانده، اما حالا در آستانه شبیهشدن به شهر ارواح است.
هتل پراکنده
با این حال، همه چیز از دست نرفته است. یک بنیاد محلی به نام فونداسیون کوریپو، راهی را برای نجات این روستا پیدا کرده است: کوریپو قرار است نخستین «هتل پراکنده» این کشور بشود. هتل پراکنده به این معنا که همه خانهها، زیرمجموعه یک هتل قرار خواهند گرفت. این مدل پیشتر در ایتالیا امتحان شده و موفقیتآمیز بوده است. در اینجا نیز قرار است حدود ٣٠ خانه از ٧٠ خانه روستایی قدیمی به کلبههای تعطیلات و اتاقهای هتل تبدیل شوند.
«فابیو گیاکوماتزی»، معمار و رئیس بنیاد فونداسیون کوریپو میگوید که این پروژه به بازدیدکنندگان این شانس را میدهد که در یک روستای واقعی که از سال ١٨٠٠ به همین شکل باقی مانده، لحظات خوبی را تجربه کنند.
علاوه بر اینکه میهمانان این هتل میتوانند از منظره فوقالعاده اینجا لذت ببرند، آنها میتوانند پیادهروی کنند و از مکانهای فرهنگی دیدن کنند و از غذاهای محلی نیز لذت ببرند.
گیاکوماتزی میگوید: «این ایده هتلهای پراکنده، نخستینبار در دهه ٩٠ به وجود آمد. ایده اصلی برای این بود که ساکنان دایمی روستاها را که دیگر در آن مناطق زندگی نمیکنند، به خانههایشان بازگرداند؛ اما به دلیل کوچکی خانهها و اینکه مسیر مستقیم و راحتی با خودرو به این روستاها وجود ندارد، این ایده، امکانناپذیر است.»
حالا اتفاقات دیگری درحال وقوع است. قرار است نخستین کلبه دوخوابه به نام «کازا آرکوتی» در اواخر جولای ٢٠١٨ روی میهمانان بازگشایی شود؛ درحالی که خودِ هتل طبق زمانبندی در سال ٢٠٢٠ بازگشایی خواهد شد.
طرح سه مرحلهای ترمیم کامل خانههای این روستا، که حدود ۶,۵میلیون دلار سرمایه نیاز دارد، قرار است به زودی آغاز شود تا هم اتاق غذاخوری و هم سالن پذیرش و ملاقات در این هتل ایجاد شود.
مکانهای عمومی در مقابل تالار شهرداری و کلیسا در فضای باز قرار خواهند گرفت؛ درحالی که قرار است یک آسیاب و یک نانوایی نیز بازسازی شوند.
همچنین برنامههایی برای محوطهسازی و بازسازی فضای دامداری بزها و کاشت درختان چاودار، کنف و بلوط درنظر گرفته شده است.
هزینههای این پروژه هنوز بهطور کامل تأمین نشده است؛ اگرچه روزنامه نیویورکتایمز در آگوست ٢٠١٨ گزارش داد که هزینهها تاکنون ٢,٧میلیون دلار افزایش داشته است.
علاقهمندان زیادی در این پروژه حضور دارند و بازدیدکنندگان مشتاقی نیز حاضرند تا زندگی روستایی در دهکدهای در کوهستانهای سوییس را تجربه کنند. از سوی دیگر، این پروژه، جایزه «گاستروسوییس» که مربوط به نوآوری در هتل و رستورانهای سوییسی است را دریافت کرد.
با این حال اما سوالهایی در مورد موفقیت این پروژه مطرح است. با چنین جمعیت اندک و پیری، ممکن است افراد کمی برای بازدید و گردشگری به اینجا بیایند. همچنین نگرانیهایی نیز در مورد بازسازی زیرساختهایی مثل سیستم ضعیف زهکشی وجود دارد. با این اوصاف اما، آقای گیاکوماتزی معتقد است که ایده این هتل میتواند گردشگران زیادی را به اینجا جذب کند.
او میگوید: «ما امیدواریم که ایده این هتل فرصتی را برای یک خانواده جوان ایجاد کند تا مدیریت اینجا را برعهده بگیرند و کارکنان جوانی را استخدام کنند.»
هزینه اقامت در خانههای این هتل در زمان بازگشایی، شبی ١٣٣دلار تعیین شده است.
مطلب پیشنهادی
ریشه و داستان ضرب المثل «قاپ قمارخونهاست»
سایت بدون- قاپ یکی از ۲۶ استخوان پای گاو و گوسفند است که به شکل …