بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
سایت بدون – آن چه قدیمی ها از تریاک می فهمیدند ، با آن چه ما از آن می فهمیم خیلی تفاوت دارد
تریاگ یا تریاق در آن زمان مخدر نبود
بلکه معجونی پزشکی است که اصالتاً توسط یونانیان قرن یکم میلادی فرموله شده و در جهان باستان در تمدن های ایران، چین و هند از طریق ارتباطات تجاری جاده ابریشمی معرفی و شناسانده شد.[۱] این ماده، پادزهر یا اکسیری (دوای همه دردها) بود که به عنوان مترادفی برای پاناسئا (الهه درمانگری افسانه های یونان باستان) می توانست در نظر گرفته شود
تریاق یا تریاک به تعبیر ناظم الاطبا برای دفع سموم خوب بود:«معجونی مرکب از داروهای چند که وقتی آنرا دوای مخصوص همه ٔ اقسام سموم حیوانی و لاغ افعی می دانستند»
ضرب المثلی که از یاد می شود از گلستان سعدی است ، در باب اول حکایت شانزدهم سعدی نوشته است :
گفتم حکایت آن روباه مناسب حال توست که دیدندش گریزان و بی خویشتن افتان و خیزان کسی گفتش چه آفت است که موجب مخافت است گفتا شنیده‌ام که شتر را به سخره می‌گیرند
گفت ای سفیه شتر را با تو چه مناسبت است و تو را بدو چه مشابهت گفت خاموش که اگر حسودان به غرض گویند شتر است و گرفتار آیم که را غم تخلیص من دارد تا تفتیش حال من کند و تا تریاق از عراق آورده شود مارگزیده مرده بود. تو را همچنین فضل است و دیانت و تقوی و امانت امّا متعنتان در کمینند و مدّعیان گوشه نشین اگر آن چه حسن سیرت توست به خلاف آن تقریر کنند و در معرض خطاب پادشاه افتی در آن حالت که را مجال مقالت باشد پس مصلحت آن بینم که ملک قناعت را حراست کنی و ترک ریاست گویی
این ضرب المثل که شباهت بسیاری با ضرب المثل نوشدارو بعد از مرگ سهراب دارد و می گوید اگر کاری به موقع خودش انجام نشود دیگر فایده ای ندارد
