سایت بدون – بعید می دانیم که کسی این ضرب المثل را به صورت اشتباه آن یعنی کج دار و مریض استفاده کند ، این ضرب المثل همین است یعنی کج دار و مریز ، یعنی همین که مثلا لیوانی از آب را در نظر بگیرید که آن را به شکلی کج کنید که آب از سر آن بیرون نریزد
این عبارت در شعر فارسی زیاد استفاده شده مثلا در این رباعی منسوب به خیام
ارب توجمال آن مه مهرانگیز
آراستهای به سنبل عنبربیز
پس حکم همی کنی که در وی منگر
این حکم چنان بود که کج دار و مریز
یا این شعر منسوب به مولانا
رفتم بـه سر تـربت شمس تبـریز
دیدم دو هزار زنگیـان خونـریـز
هر یک به زبان حال با من میگفت
جامی که به دست توست کج دار و مریز
در مورد این ضرب المثل یک ریشه دیگر هم ذکر شده است و آن یک بازی قدیمی است که در آن سنگ ها روی هم می چیدند تا زمانی که تعادل آن حفظ شود یعنی هر کس سنگی روی سنگ قبلی می گذارد این سازه سنگی می تواند کج شود اما زمانی بازی تمام می شود که سنگ ها بریزند
این ضرب المثل در زمانی به کار می رود که بخواهند شرایط را همراه با احتیاط بدانند و به قول معروف توصیه به دست به عصا راه رفتن بکنند