سایت بدون – صنار در میان اولین پول های رایج ایرانی ها جا دارد
اما در زمان ناصر الدین شاه ، پولی داشتیم به نام دینار که خیلی هم ارزشمند نبود
صد دینار را مردم می گفتند صنار یعنی حروف د و ی را در محاوره ها حذف می کردند
در آن زمان کمارزشترین پول صنار (صد دینار) بود که معادل دو شاهی ارزش داشت
در واقع مردم به سکه ۱۰۰ دیناری می گفتند صنار
به مرور زمان صنار هم ارزش خود را از دست داد و برای خرید حتی چلوکباب هم باید از سکه عباسی استفاده می شد
برای همین اگر کسی سکه یک صناری در دست داشت به او می گفتند که این فقط به درد خریدن یک کاسه آش می خورد و با آن هیچ کار دیگری نمی شود کرد
این ضرب المثل برای هشدار به کسی به کار می رود که آرزوی محال و دور از دسترس دارد و چیزی را می خواهد که لیاقتش را ندارد