سایت بدون – زنبورک یکی از سلاح های جنگی بود که در سال های نه چندان نزدیک اما نه خیلی دور از آن در جنگ استفاده می شد. این سلاح از توپ کوچکتر بود اما از تفنگ بزرگ تر اگر بخواهیم تصویر سازی کنیم چیزی مثل آرپی جی بود اما به شکل خیلی ابتدایی ، هر چند که بعضی آن را روی زمین می گذاشتند و شلیک می کردند اما شکل مرسوم آن این بود که آن را روی یک چارپا که در اکثر مواقع شتر بود می بستند و به دشمن شلیک می کردند.
لولهای به طول سه چارک داشت که ته آن گشاد و دهن آن تنگ بود سهپایه داشت و آن پایهها را روی زمین و گاهی هم بر پشت شتر میگذاشتند؛ و هر کدام از گلولههایش به اندازه یک گردو بود
زنبورک را معمولاً به صورت مورب جلوی شتر میبستند و زیر آن خورجینی داشت که باروت و دیگر مواد قرار داشت و در موقع جنگ از بالای شتر مورد استفاده قرار میگرفت نادر شاه در فتح هندوستان از این اسلحه استفاده شایانی کردهاست
اما چرا شتر زنبورک خانه یا شتر زنبور خانه تبدیل به ضرب المثل شده است؟ هر شتری نمی توانست شتر باشد که از روی او شلیک می کنند.شترانی که بدین منظور انتخاب می شد، سرعت بالایی داشتند و بر روی شترهای نیرومند دو زنبورک نهاده می شد.
اما مهمترین نکته ای که یک شتر زنبورک خانه باید می داشت، نترس بودن بود .این شترها به گونهای تربیت شده بودند که صدای شلیک، آنها را آزار نمیداد و تنها هنگامی که در عرصه جنگ زخم بر میداشتند از فرمان زنبورکچی سرپیچی کرده و گاهی پیش می آمد که راکبان خود را هلاک میکردند.
برای همین در توصیف آدم های نترس از اصطلاح شتر زنبورک خانه استفاده می کنند.فقط این نکته هم تذکر دهیم که اگر گفته می شود زنبورک خانه ، خانه در اینجا استعاره ای برای واحد و رسته دارای زنبورک است.