بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
سایت بدون – اصل این ضرب المثل از کتاب گلستان سعدی است
شیخ اجل در باب هشتم این کتاب یعنی در آداب سخن گفتن می آورد
مشک آن است که ببوید نه آن که عطار بگوید.
دانا چو طبلهٔ عطار است خاموش و هنرنمای و نادان خود طبل غازی بلند آواز و میان تهی.
عالم اندر میان جاهل را/مثلی گفته‌اند صدیقان
شاهدی در میان کوران است/مصحفی در سرای زندیقان
مشک از آهوی نر ختن گرفته می شود، این حیوان در فصل بهار برای آن که حیوان ماده را به خود جلب کند، ماده ای بسیار خوشبو را پخش می کند
این ماده بسیار کمیاب بود و قیمت بسیاری داشت
برای همین تقلبی یا قاطی آن زیاد بود
عطاران یا عطر فروش ها برای این که بتوانند جنس خود را به مشتریان بفروشند
با آب و تاب فراوان درباره آن صحبت می کردند
سعدی می گفتند این حرف ها و تعریف ها مهم نیست، مهم نیست که خود مشک بوی دلربایی داشته باشد
این ضرب المثل زمانی به کار می رود که بخواهند بگویند، ارزش هر چیزی در ذات آن نهفته و تبلیغات دیگران هیچ اثری در این ارزش گذاری ندارد
