ریشه و داستان ضرب المثل «هروقت پای علامت یکی سینه می‌زند»

سایت بدون – این ضرب المثل به زمانی برمی گشت که دسته های عزاداری بخشی از هویت افراد بودند

یعنی این که چه کسی در کدام هیات به عزاداری می پردازد مهم بود

دسته های عزاداری می خواستند بزرگتر و پرشکوه تر باشند

برای همین به عنوان مثال ، مردم صاحب نفوذ انتظار داشتند کسانی که در حوزه نفوذ آن ها است در دسته آن عزاداری کند و سینه بزند

از آن طرف حضور در دسته عزاداری یک فرد، نشانه ارادت به آن فرد محسوب می شد

در این میان کسانی بودند که در چند دسته حاضر می شدند، برخی از آن ها برای این که تردید داشتند و برخی برای آن که وسط بازی کنند و به چند نفر اظهار ارادت کنند

ریشه قدیمی تر این ضرب المثل هم به خود واقعه عاشورا برمی گردد، کسانی که هم برای کشته شدگان سپاه یزید اظهار ناراحتی می کردند و هم برای شهیدان سپاه امام حسین ، عزاداری

این ضرب المثل برای افرادی به کار می رود که دچار تردید و تناقض هستند و هر از گاهی به یک سمت غش می کنند

مطلب پیشنهادی

پایداری باور؛ چرا ما مقابل تغییر در عقایدمان مقاومت داریم

سایت بدون – مقاومت در برابر تغییر باور، که به اثر بازگشتی یا محافظه‌کاری مفهومی …

یک دیدگاه

  1. نننننتغ

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *