ریشه و داستان ضرب المثل« چو به گشتی طبیب از خود میازار»

سایت بدون – سعدی علیه الرحمه یک بیت دارد که دو طرف آن تبدیل به ضرب المثل با یک معنای مشترک شده است

چو به گشتی طبیب از خود میازار/چراغ از بهر تاریکی نگهدار

درباره مصراع دوم این عبارت پیش از این نوشته ایم اما مصراع اول هم تعبیر بسیار جالبی است .

بیماری را در نظر بگیرید که در حالت بیماری چون خود را محتاج هنر و مهارت پزشک می داند به او احترام فراوان می گذارد و هر کاری را که او می گوید ، انجام می دهد اما همین که به بهبودی رسید…دیگر حرف های او را گوش نمی دهد و دربرابر توصیه های او حرف های تند و آزار دهنده می زند

سعدی می خواهد بگوید که هر آن دوباره ممکن است بیمار شوی و دوباره به همان طبیب و پزشک نیازمند، پس او را آزار نده و برای بیماری بعدی رابطه خوبت را با او حفط کن

این ضرب المثل می گوید نباید به افراد به چشم ابزار نگاه کرد ، وقتی کارمان با او تمام شد دیگر ارج و قرب برایمان نداشته باشد، چرا که دنیا گرد است و ممکن است باز به او احتیاج پیدا کنیم

مطلب پیشنهادی

حتما باید خواند/ کمدی انسانی؛ پروژه جاه طلبانه آقای بالزاک

“کمدی انسانی” (La Comédie Humaine) مجموعه‌ای عظیم از رمان‌ها و داستان‌های کوتاه است که توسط …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *