بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
نویسنده:آدام بیت
معمولا می‌گویند نباید به گذشته بازگشت اما رئال‌مادریدی که زین‌الدین زیدان با آن روبه‌رو می‌شود، شباهت چندانی با تیمی که در تابستان ترکش کرد ندارد.
زیدان بعد از تاریخ‌سازی با رئال، برنابئو را ترک کرد. دورانی که تیم‌ها موفق می‌شدند از قهرمانی خودشان در تورنمنت اول اروپا دفاع کنند مدت‌ها بود به پایان رسیده بود. از شروع فرمت جدید چمپیونزلیگ هیچ تیمی موفق نشده بود ۲ بار پیاپی این جام را فتح کند اما زیدان بالاخره این طلسم را شکست، نه یک بار، بلکه ۲ بار. در واقع تعداد قهرمانی‌های او در چمپیونزلیگ بیشتر از تعداد سال‌هایی بود که روی نیمکت رئال نشسته بود. اما اوضاع برای رئال بلافاصله بعد از رفتن زیدان به هم ریخت. فصل با شکست در سوپرکاپ اروپا برابر اتلتیکومادرید شروع شد و این نتایج دور از انتظار همین‌طور ادامه پیدا کرد تا در نتیجه یولن لوپتگی در ماه اکتبر اخراج شود. آمدن سانتیاگو سولاری هم دردی را دوا نکرد. رئال به رهبری او در فاصله ۳ روز ۲ آل‌کلاسیکو را باخت تا کوپادل‌ری و عملا لالیگا را از دست بدهد. بدتر اما شکست ۴ بر۱ و تحقیرآمیز در برنابئو برابر آژاکس بود؛ تیمی که انگار زمان را به عقب بازگردانده بود.
سقوط رئال در این فصل همین حالا شمایلی پیشگویانه برای زیدان ساخته، مردی که انگار آینده و مشکلات پیش رو را دیده بود: «به نظرم این زمان درستی برای رفتن است، چون بازیکنان نیاز به تغییر دارند». اما تصمیم زیدان مبنی بر ترک رئال فقط به خاطر بازیکنان نبود، بلکه او به میراث و نام خودش هم فکر می‌کرد: «من صد در صد مطمئن نیستم فصل آینده هم بتوانیم جام ببریم. وقتی مربی‌ای با چنین شک و تردیدهایی مواجه می‌شود یعنی وقت رفتن است. اگر من مربی فصل آینده رئال باشم واقعا نمی‌دانم جامی می‌بریم یا نه. من نمی‌توانم وضعیت این فصل در لالیگا و کوپادل‌ری را نادیده بگیرم. ما بالا و پایین‌های زیادی داشتیم».
زیدان همیشه با عنوان بازیکن دید بسیار درستی داشت. او در جایگاه مربی هم با اتکا به همین دیدش، مشکلات رئال را پیش‌بینی کرده بود. تیم او بدل به تیمی شده بود متکی به بازیکنان پا به سن گذاشته؛ تیمی که قادر بود در لحظات کلیدی از نبوغ بازیکنانش استفاده کند و بازی‌های بزرگ در راه قهرمانی اروپا را ببرد اما رئال زیدان تداوم لازم را در لیگ نداشت و تیمی نبود که هر هفته چنین نمایش‌هایی داشته باشد. به همین خاطر بود که آنها لیگ را با فاصله ۱۷ امتیازی از بارسلونای قهرمان به پایان بردند.
زیدان به همین دلیل رئال را ترک کرد و شاید حالا به همین دلیل احساس کرده زمانی درست برای بازگشت است. تصمیم زیدان به هیچ‌وجه یک قمار به حساب نمی‌آید. تنها انتظاری که از رئال این فصل می‌رود بالاتر از آلاوس در جدول لیگ قرار گرفتن است؛ تیمی که ۱۰ امتیاز از آنها کمتر دارد. حتی سولاری هم می‌توانست به این هدف برسد، چه برسد زیدان. در ضمن حالا همه در رئال فهمیده‌اند زندگی بدون زیدان چقدر می‌تواند سخت و تلخ باشد. «سطح انتظارات در باشگاه رئال‌مادرید بسیار بالاست. پس من چطور می‌توانم بعد از موفقیت‌هایی که داشتیم از بازیکنانم انتظاری بیشتر داشته باشم؟» خب! حالا دیگر با توجه به فصلی که پشت سر گذاشته‌اند، زیدان می‌تواند انتظار بیشتری از بازیکنانش داشته باشد. بعد از هفته‌ای کابوس‌وار که ۲ آل‌کلاسیکو و رویای قهرمانی دیگری در اروپا از دست رفت، زیدان به برنابئو برمی‌گردد تا دوباره قهرمان باشگاهش شود.
