سایت بدون – ورزشکاران زن بریتانیایی خواستار آن شدهاند که کاری درباره توهینهای مکرر در شبکههای اجتماعی انجام شود. طبق یک نظرسنجی، به تقریباً یکسوم ورزشکاران زن در شبکههای اجتماعی توهین شده است. سه نفر در این میان تجارب خود را به اشتراک گذاشتهاند. الینور اسنوسیل، بازیکن تیم ملی راگبی ولز میگوید که مرتباً پیامهای شخصی ناشایستی دریافت میکند: «اوضاع کمی از کنترل خارج شده است و گاهی کار به تعرض کلامی میرسد. اگر فردی در زندگی واقعی شما هم میآمد و مرتباً به هر کاری که میکردید چنین واکنشی نشان میداد، واقعاً عجیب به نظر میرسید. آنها ایموجیهای عاشقانه میفرستند، یا گاهی حرفهایی درباره خودشان میزنند. اگر آنها به همین شکل ادامه دهند، در اکثر مواقع بلاکشان میکنم. چهار سال پیش، یک نفر برایم کامنتی گذاشت که باعث شد فکر کنم در فاصله نزدیکی به من قرار دارد و میداند که من کجا هستم. من در مکانی عمومی بودم و همین باعث شد که کمی بترسم. او را بلاک کردم و از آن به بعد، حواسم بود که چه مطالبی را منتشر کنم. زنان هرگز برایم چنین کامنتهایی نمینویسند. اینکه مردان این مطالب را مینویسند تهدیدآمیز میشود، چرا که ممکن است شرایطی پیش بیاید که یک نفر دست به کاری افراطی بزند. مردان در این وضعیتها قدرت بیشتری دارند اما آنها چه فکری با خود میکنند که مرتب چیزهایی مینویسند که من هیچ واکنشی به آنها نشان نمیدهم؟ از خودم میپرسم آنها کی متوقف میشوند. من آنها را نمیشناسم و اغلب تصویر پروفایلشان هم عکس خودشان نیست. هیچ چیزی دربارهشان نمیشود پیدا کرد. همین باعث میشود که اوضاع تهدیدآمیزتر شود.» سوزانا تاونسند، قهرمان هاکی المپیک، در سال ۲۰۱۵ با هک اکانت اینستاگرامش مواجه شد. او میگوید: «من نمیتوانستم وارد حساب کاربریام شوم. تلاشم را میکردم اما پیام میآمد که چنین کاربری وجود ندارد. من در لیست فالوئینگهای اکانت تیم ملی هاکی زنان جستجو کردم و دیدم اسم اکانتم عوض شده و جملهای بیشرمانه به جای نامم قرار گرفته است. تا حدود یک هفته نمیتوانستم کاری با آن اکانت انجام دهم. هیچکس نبود که بخواهد به من کمک کند. نمیتوانستم رمز عبورم را در اینستاگرام عوض کنم چون هکر کاری کرده بود که کنترلی رویش نداشتم. من تلاش میکنم آن خاطره را پاک کنم اما حالا میترسم که اتفاق دیگری برایم بیفتد. هکر سههزار فالوئر من را بلاک کرد. من حدود چهارهزار فالوئر را از دست دادم. آنها همه پستهای من را پاک کردند. خیلی بد بود چون کنترل اکانت من در دستشان بود. آنها به تمام پیامهای من دسترسی داشتند. به همه چیز. حالا تصویری محو از آن روزها به خاطر دارم چون خیلی وحشتزده بودم. چیزی که برایم آزاردهنده بود این بود که انگار خودم باید دست تنها با آنها میجنگیدم. هیچکس نمیدانست چطور به من کمک کند. اینکه به ورزشکاران فردی را معرفی کنید که اگر هک شدند یا اتفاقی پیش آمد، با آنها تماس بگیرند، بسیار مهم است.» ریچل نیوبورو، بازیکن تیم ملی ایرلند شمالی و باشگاه چارلتون اتلتیک، تا جایی که بتواند از شبکههای اجتماعی دوری میکند چون میداند که توهینهای بسیاری به ورزشکاران زن میشود اما او میداند که در این صورت فرصتهای اسپانسرشیپ بسیاری را از دست میدهد. او میگوید: «البته من در شبکههای اجتماعی عضوم اما خیلی درگیرشان نیستم، چون در این صورت باید مطالبی درباره زندگی شخصیام منتشر کنم اما مسأله این است که اگر حضور واقعی در شبکههای اجتماعی داشته باشید، میتوانید قراردادهای اسپانسرشیپ خیلی خوبی امضا کنید و هزینههای زندگیتان را از آن تامین کنید. این فرصتی عالی است. برای من و خیلی از دخترها پیش آمده که آدمهای تصادفی پیامهای خصوصی میفرستند. این پیامها درباره فوتبال نیست. اگر یک دختر ۱۶ساله باشید که وارد دنیای فوتبال شده باشید، بسیار آسیبپذیر هستید. باشگاههایی که روانشناس دارند میتوانند در این زمینه کاری انجام دهند.»
مطلب پیشنهادی
پایداری باور؛ چرا ما مقابل تغییر در عقایدمان مقاومت داریم
سایت بدون – مقاومت در برابر تغییر باور، که به اثر بازگشتی یا محافظهکاری مفهومی …