سندروم راپونزل چیست و راه درمان آن کدام است؟

سایت بدون – اگر انیمیشن زیبای «گیسو کمند» را دیده باشید، حتما با نام راپونزل آشنا هستید، راپونزل دختری است با موهای بسیار بلند که اسیر یک جادو گر است، جادوگر او را در یک قلعه بدون در مخفی کرده است که راه و ورود و خروج آن یک پنجره است در ارتفاعی بسیار مرتفع ، شاهزاده ای عاشق راپونزل می شود و با استفاده از گیسوی بلند او وارد قلعه می شود و طلسم را می شکند ، ما در ادبیات فارسی رودابه را داریم که قصه ای شبیه راپونزل دارد. این قصه بهانه ای است برای نامگذاری یک بیماری بسیار عجیب به نام «سندروم راپونزل»

سندروم راپونزل اختلالی که معمولاً دختران جوان وقتی از نوعی افسردگی در سال های اولیه زندگی شان رنج می برند به آن دچار می شوند. بعضی از آن ها گچ می خورند، بعضی هم چسب و سنگ.

افرادی که عادت به خوردن مو دارند به این سندرم مبتلا هستند این موها دفع نمی شوند و درون معده به شکل یک توده بزرگ جمع می شوند این توده باعث آسیب های جبزان ناپذیر و حتی مرگ افراد خواهد شد و با عمل جراحی قابل برداشتن است سندرم راپانزل باعث خونریزی از معده و پاره شدن دیواره معده می شود و در صورت عدم درمان به موقع بیمار جان خود را از دست خواهد داد .

در اکثر موارد فرد دچار وسواس کندن موی سر، شروع به خوردن موهای کنده شده می کند به طوری که موها در معده او جمع شده و مسیر دستگاه گوارش را مسدود می کنند. در نهایت فرد با علائم بالینی شدید از جمله تهوع,درد معده, تورم شکم و عدم توانایی خوردن مواد غذایی مواجه می شود.

سندروم راپانزل (وسواس موخوری) در میان زنان شیوع بیشتری در مقایسه با آقایان داشته و از سنین خردسالی شروع می شود. افراد مبتلا به این عارضه موی سر خود، عروسک، فرش یا هر وسیله دیگری را کنده و می خورند. بسته به جنس تارهای مو، معده قادر به جذب یا دفع آنها نیست و تارهای مو در معده باقی می مانند. این اختلال علت های زیادی دارد و عوامل مختلفی در بروز آن نقش ایفا می کنند که از جمله آنها می توان به جهش ژنتیکی، استرس، سوء تغذیه، ابتلا به بیماری های روانی، تنهایی و هراس اشاره کرد. بهترین شیوه درمان برای مبتلایان، روان درمانی است و به گفته کارشناسان هر چقدر در سنین پایین تر این اختلال تشخیص داده شود، درمان آن موثرتر خواهد بود چرا که با افزایش سن حالت مزمن پیدا کرده و درمان آن به سختی صورت می گیرد.

در برخی موارد افراد مبتلا به سندرم راپونزل و عارضه Trichophagiaعلاوه بر خوردن موی خود، موی دیگر افراد را نیز می خورند.
این سندرم می تواند موجب مرگ افراد شود. تا کنون چند مورد گزارش مرگ بر اثر Trichophagia به ثبت رسیده است.

علت سندرم راپونزل

علت اختلال کندن مو هنوز ناشناخته است، اما مانند بسیاری از اختلالات پیچیده احتمالاً حاصل ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی میباشد. سابقه خانوادگی نقش مهمی در بروز این عارضه دارد و معمولاً در دهه دوم زندگی بروز میکند و یک مشکل مادام العمر است که میتواند ناشی از اضطراب
یا اختلال وسواسی اجباری باشد.
افراد مبتلا به سندرم راپونزل به دلیل اختلالات روانی و یا عقب ماندگی ذهنی، علاقه به کندن و خوردن موهای خود و گاهی موی دیگر افراد و یا موهای کلاه گیس را دارند.
آلوپسی تکه ای و هالیتوزیس (تنفس بدبو) میتواند سرنخ هایی را در معاینه فیزیکی نشان دهد.

اختلالات مربوط به سندرم راپونزل

شایعترین علائم وجود تریکوبزوار عبارتند از درد شکم، تهوع و استفراغ، بی اشتهایی و کاهش وزن و با رواج کمتر عوارض جانبی شامل، هماتوم و گرفتگی عضلانی، پریتونیت، زخم معده، کم خونی مگالوبلاستیک، پانکراتیت حاد، آمفیزم معده، آنتروپاتی و حتی مرگ میباشد.

مسیرهای درمانی سندرم راپونزل

مدیریت و درمان تریکوبزوار نیاز به حذف کامل توده و پیشگیری اساسی از عود مجدد با توجه به علت جسمی، عاطفی و یا اختلال ژنتیکی دارد. بر اساس اندازه و موقعیت توده حذف آن ممکن است از طریق اندوسکوپی یا جراحی صورت گیرد.
در صورت تشخیص زودهنگام و کوچکی سایز توده،لیتوتریپسی یا تزریق داخل عضلانی آنزیم ها و نیز تجویز دارویی (متوکلروپرامید و استیل سیستئین) می تواند اثر بخش باشد ولی در صورت بزرگی توده،نیاز به جراحی می باشد.