سایت بدون – یک ضرب المثل قدیمی وجود دارد که می گوید ، قبل از مرگ حتما پاریس را تماشا کنید ، برای خیلی ها یک تصور بسیار رمانتیک از شهر پاریس وجود دارد ، تصوری که این شهر را شهر جاودانه عشق با زیبایی های تمام نشدنی می داند .ما پاریس را از روی فیلم های رومانتیک شهری می دانیم که با آن برج ایفل رویایی و آن شانزده لیزه تماشایی مظهر تمام زیبایی های جهان محسوب می شود.
…اما زمانی که خودتان از آن دیدن می کنید این تصورات اغلب به عنوان واقعیت مشهود نیستند و موجب ایجاد زمینه ای برای ناامیدی و نگرانی و حتی گاهی واکنش های روانی جدی می شود که نیازمند بستری شدن هستند.
مسافران وقتی کولهبار شوقشان را آن هنگام بر زمین میگذارند و باری از ناامیدی و سرخوردگی را بر دوش میکشند که میبینند چمدان یا کیف پول خود یا همسفرانشان در فرودگاه پاریس به سرقت میرود، خیابانهای این شهر پر از تهسیگار، زباله و حتی فضولات است و شهر رویایی آنها به محدوده خیابان شانزلیزه و برخی مراکز فرهنگی و هنری محدود میشود که در تبلیغات گردشگری بیش از درون شهر پاریس مشهور و بلکه شناختهشدهاند. آنچه گردشگران شرقی را به خانه بازمیگرداند البته چیزی بیش از اوضاع خیابانهاست و فهرست بلندی از تفاوتهای فرهنگی بین رویای پاریس و پاریس واقعی را شامل میشود.
متخصصان این پدیده را “سندرم پاریس” می نامند، و می گویند که گردشگران ژاپنی جزو آسیب پذیرترین افراد در ابتلا به سندرم پاریس هستند.
این سندرم با برخی علائم روانی همچون هذیان گویی شدید، توهم، احساس آزار و اذیت (احساس مورد خشم و غضب دیگران بودن)، خوددگربینی، اضطراب و برخی علایم جسمانی همچون گیجی، افزایش ضربان قلب و تعریق مشاهده میشود.
این سندرم بسیاری از گردشگران خارجی را که تحت تاثیر رسانه ها به سفر و گردشگری جلب میشوند، گرفتار میکند اما در مورد گردشگران ژاپنی بیشتر شناخته شده است زیرا برخی مولفههای فرهنگی آنان را حساس تر و نیز مقامات این کشور را نسبت به وضعیت روحی و جسمانی شهروندان خود حساس تر بودهاند.
این بیماری حدود ۲۰ سال پیش نخستین بار توسط پروفسور” هیرواکی اوتا” که خود یک روانشناس ژاپنی ساکن فرانسه است ، شناخته شده واو اولین بار این علایم را در سال ۱۹۸۶ شناسایی و معرفی کرد.طبق بررسیهایی که از سوی مقامات دولت ژاپن صورت گرفته، از حدود ۶ میلیون گردشگر ژاپنی که سالانه از پاریس دیدار میکنند معمولاً حدود بیست نفر از آنها دچار این سندرم میشوند. دلیل این موضوع احتمالاً به خاطر پر رنگ بودن نقش پاریس در فرهنگ ژاپنی و حالت رویایی پاریس در تبلیغات ژاپنی و رویارویی اشخاص با واقعیت در حین دیدار از پاریس باشد. این موضوع نوع خاصی از اختلال انطباقی است.
t یک روانشناس فرانسوی که به طور ویژه در مورد تاثیرات روان شناختی سفر می نویسد می گوید:«بسیاری از افراد و به ویژه ژاپنی ها (گردشگران) با یک توهم فرهنگی راهی فرانسه می شوند.”آن ها به محله Montparnasse می روند و تصور می کنند که قرار است در خیابان با پیکاسو ملاقات کنند.آن ها دیدگاه بسیار رمانتیکی از فرانسه دارند، اما واقعیت با تصوری که در خودشان ایجاد کرده اند مطابقت ندارد..
در ژاپن یک رفتار ملایم بسیار مورد احترام، و دزدی هرچند کوچک عملا در زندگی روزمره وجود ندارد.بنابراین هنگامی که گردشگران ژاپنی شاهد رفتار خشن و گاهی پرخاشگرانه فرانسوی ها هستند، و یا خود را قربانی جیب بری می بینند ( برطبق آمار گردشگران آسیایی بیشتر هدف سرقت قرار می گیرند)، این مسئله نه تنها می تواند تعطیلات آن ها را خراب کند بلکه موجب ایجاد آشفتگی های روان شناختی می گردد.
گردشگر های ژاپنی به دلیل وجود تضادهای فرهنگی میان وطن خود و خارج از کشور، با مشکلات زیادی مواجه هستند، و به این دلیل خدمات ویژه ای در بیمارستان روان پزشکی Saint-Anne برای درمان این موارد افتتاح شده است.به طور متوسط سالانه ۱۲ نفر از توریست های ژاپنی به این سندروم دچار می شوند، خصوصا زنانی که دهه سوم عمر خود را سپری می کنند و برای اولین بار به پاریس به عنوان یک مسافرت خارجی، سفر می کنند. سفارت ژاپن یک خط دائمی ۲۴ ساعته برای رسیدگی به مشکلات از این قبیل فراهم کرده است، هرچند تنها درمان دائمی موجود برای کسانی که به این سندروم گرفتار می شوند، بازگشت به کشورشان است، جوری که حتی پشت سر خود را هم نگاه نکنند
این مشکل رفته رفته بدتر هم شده است، این مشکل حال در برخی توریستهای چینی نیز بروز یافته است.
گردشگران چینی که تحت تاثیر تبلیغات رسانهای، سینما و امروزه اینترنت، تصویر رمانتیک و زیبا و روشن و دل انگیزی از پاریس به عنوان یک مقصد برتر جهانی در نقشه گردشگری بدست میآورند. دررویارویی با واقعیت زندگی در پاریس، قربانی این تصویرها میشوند
ممکن است بپرسید که چرا در سایر شهرهای بزرگ اروپایی یا آمریکایی این اتفاق نمیافتد؟ قطعاً زبان احترام آمیز و فرهنگ مردم لندن، برلین و نیویورک به اندازه این شهر فرانسوی دور از دسترس و فلج کننده نیست! در تئوری باید گفت که تصویر باشکوهی که از پاریس به عنوان مهد شیک بودن، سلیقههای عالی و کمال به گردشگران ارائه میکنند، انتظارات بالای آسیب زنندهای را در ذهن آنها شکل میدهد. ممکن است در جایی که انتظار داشته باشید یک کافه رستوران کوچک پاریسی را ببینید با شعبهای از مک دونالد روبرو شوید یا به جای دیدن برخی مناظر کارت پستالی با جمعیت شلوغی از عبور و مرور روزانه برخورد کنید.
عوامل سندروم پاریس
این وضعیت روحی روانی اغلب به خاطر چهار عامل به وجود میآید. اولین و مهمترین عامل، مانع زبانی بین اکثر گردشگران و میزبان فرانسوی است. واقعیت این است که تعداد کمی ژاپنی میتوانند به زبان فرانسه صحبت کنند و برعکس. تصور میشود که همین یکی از دلایل ایجاد این مشکل است. جدای از تفاوتهای آشکار میان فرانسه و ژاپن بسیاری از اصطلاحات روزمره زبانی که ترجمه میشوند معنای دیگری پیدا میکنند و همین باعث سردرگمی افراد میشود.
. عامل دوم نیز تا حدی به مورد اول ارتباط داشته و تفاوت شدید رفتاری و فرهنگی را شامل میشود که گاه میتواند بسیار آزارنده باشد. کم بودن رسمیت در روابط، نوسانات روحی مکرر در وضعیت روحی و تن صحبت و حتی شوخیهای غیر قابل درک جزوی از این مورد دوم هستند. فرانسویها در مقایسه با ژاپنیها در ایجاد ارتباط کلامی خودمانی برخورد میکنند که همین ثابت میکند چه تفاوت فرهنگی بین آنها وجود دارد. در فروشگاههای ژاپن مشتری به نوعی پادشاه است درحالیکه در این شهر به سختی فروشندهها به مشتری نگاه میکنند و مردمی که با وسایل نقلیه عمومی تردد میکنند بهنظر اخمو میآیند. اما داشتن تصویری ایدهآل از پاریس این برداشت را ایجاد میکند که ژاپنیها توانایی لازم برای وفق پیدا کردن بین تصویر آنها و آنچه واقعیت پاریس است را ندارند.
عامل سوم خستگی فیزیکی است که بسیار ساده و شفاف به نظر میرسد. مسافران چه برای کار به پاریس آمده باشند یا برای تفریح، برنامه خود را بسیار شلوغ و فشرده میچینند که ممکن است مغزشان حسابی خسته شود. در نهایت باید این عامل را هم به طور جدی به این عوامل اضافه کرد که سندرم پاریس ممکن است به موجب ناتوانی شخص در وفق دادن تصویر ژاپنی رایج از پاریس با واقعیت آن ایجاد شود. ژاپنیها معمولاً پاریس را بهعنوان سرزمین رؤیاها، زیبایی، فرهنگ، و عشق تصویر میکنند. اگرچه آنها خیلی زود در نخستین دیدارشان از پاریس متوجه تفاوت میشوند. آنها پاریس را جایی معمولی، کثیف، سازماندهی نشده و پر سر و صدا مییابند که برخلاف تصورشان است.
تعمیم سندروم پاریس
علی رغم نام آن، سندرم پاریس تنها در پاریس وجود ندارد. این پدیده می تواند برای هر کسی که بهشتی را در خارج از کشور جست و جو می کند اتفاق بیفتد .
گردشگری که تصور می کند سفری به یک سرزمین عجیب و غریب دارد، نوجوانی که اولین سفر انفرادی خود را تجربه می کند، کسی که به خارج از کشور تبعید شده است، پناهنده سیاسی یا مهاجری که برای دست یابی به موقعیتی بهتر از وطن خود خارج شده است.
درمان سندروم پاریس
تجربیات مشابهی در مورد سندرم پاریس می تواند برای افراد مذهبی که به بیت المقدس یا مکه سفر می کنند یا غربی هایی که برای روشنگری روحی به هند می روند، اتفاق بیفتد.
این ها همه می توانند باعث توهم، گیج شدن، و حتی احساس زوال شخصیت در فرد شوند _ مثلا به طور موقت احساس طبیعی فردیت و شخصیت خود را از دست دهند.
در هنگام سفر به پاریس بهترین گزینه برای شما داشتن یک شبکه پشتیبانی قوی هم در خارج از کشور و هم در وطن برای تطبیق خودتان با فرهنگ فرانسه است.
برای آن که احساس نکنید که آنچه پاریسی ها به شما می گویند را به طور کامل درک نمی کنید، سعی کنید چند کلمه فرانسوی یاد بگیرید و به خاطر داشته باشید که پاریس به طور چشم گیری با آن فیلمی که در دبیرستان تماشا کرده اید تفاوت یافته است.
ذهن خود را باز کنید، خونسرد باشید و از خودتان لذت ببرید. و زمانی که تردید پیدا کردید، با نزدیک ترین متخصص سلامتی که می تواند موجب آرامش شما شود تماس بگیرید.