سایت بدون -سحابی هلیکس یا پیچک نزدیکترین سحابی سیارهای به خورشید است، این سحابی ۷۰۰ سال نوری از زمین فاصله دارد و در حدود دو سال نوری گستردگی هم گستردگی دارد. نام پیچک را به این علت روی سحابی گذاشته شده که از روی زمین گازهای بیرونی ستاره در فضا پخش شده و این احساس را در بیننده ایجاد میکند که گویی در حال تماشای گیاه پیچک است. این سحابی یکی از بزرگترین سحابیهای سیارهای است. ستاره در حال فروپاشی مرکز این سحابی در آینده به شکل یک کوتوله سفید فرو خواهد پاشید و با ادامهی فرایند سوزاندن تمام انرژی خود، به پراکندن ماده به درون محیط ستارهای ادامه خواهد داد.این همان بلایی است که روزی بر سر خورشید ما هم خواهد آمد
این ستاره برای اولین بار توسط ستارهشناس آلمانی، کارل لودویگ هاردینگ، در حدود سال ۱۸۲۴ کشف شد و اندازه و نزدیکی آن این امکان را فراهم آورده است که به طور وسیعی مورد رصد و تصویربرداری قرار گیرد. حلقههای مادهی پرتاب شده از ستاره موجب درخشش قرمزرنگی میشود که در اثر تحریک اتمهای نیتروژن و هیدروژن توسط پرتوهای فرابنفش تولید میشوند.
این تصویر آخرین تصویر تهیه شده بوسیله ی تلسکوپ فضایی اسپیتزر است .آنچه در مرکز سحابی دیده می شود بقایای موجود از ستاره ی مادر این سحابی است که بطور شگفت انگیزی توسط صفحه ای از مواد منجمد و یخ زده احاطه شده .
دلیل تشکیل و تجمع این ذرات یخ زده هنوز ناشناخته است اما دانشمندان گمان می کنند مرگ ستاره باعث شده تا ناحیه ی مربوط به دنباله دارهایی که به دور این ستاره گردش می کردند ، جلوتر بیاید طوری که این ناحیه ستاره را احاطه کند . به نظر دانشمندان این تکه سنگ های یخ زده حاصل برخورد دنباله دار ها با یکدیگر در این منطقه است .
با وجود این ، حدود ۱۰۰۰۰ سال دیگر تنها یک ستاره ی کم نور از این سحابی با شکوه به جا خواهد ماند و این ناحیه ی زیبا از فضا به نقطه ای سرد و تاریک تبدیل خواهد شد ، این سرنوشتی است که برای خورشید ما هم رقم خواهد خورد .