سایت بدون -رسانه ملی حکایت عجیبی دارد؛ علی انصاریان را که یادتان هست چرا ممنوع التصویر شد؟ برنامه «زابیواکا» در روزهای جامجهانی از تلویزیون اینترنتی آیو روی آنتن میرفت. داشت دیده میشد که یکباره گفتند پس از ۱۴۰ بار تذکر، این برنامه توقیف شده است. مشکل اما چه بود؟ مشکل دقیقا علی انصاریان بود؛ ملیپوش سابق و بازیکن استقلال و پرسپولیس که چند سالی است وارد سینما شده و هنرپیشگی میکند، فیلم میسازد و گاهی هم دوست دارد اجرای تلویزیونی داشته باشد. علی که ابتدا خیلی از پیشکسوتان سینما مثل جهانگیر الماسی و بهزاد فراهانی انتقادهای تندی به حضورش در سینما داشتند، حالا دیگر آن طرف هم جا افتاده اما با «زابیواکا» و همین بریدههایی که از برنامهاش در تلویزیون پخش شد، تبدیل شد به یک ستاره روی آنتن.
او که ملیپوش فوتبال بوده اما نه برای تحلیلهای فوتبالیاش، که با آیتم سخن بزرگانش که هر بار سعی میکرد تیکهای از آهنگهای یکی از خوانندگان لسآنجلسی را در پخش زنده بگوید و تحلیلش کند، شد یک سوپراستار روی آنتن. توانست لبخند بر لب مخاطبان بنشاند و کاری کرد مردم در اینترنت نام «زابیواکا» را سرچ کنند و آن برنامه را ببینند و هر کدام برای هر برنامهاش چند ده گیگی اینترنت هزینه کنند.
این دیده شدن اما خیلی زود برای انصاریان و برای سازندگان برنامه گران تمام شد. آنها برنامه را توقیف کردند چون از نظرشان علی انصاریان از مرزهای اخلاق و خط قرمزها گذشته که مثلا با عمو حسن یا سندی و داود بهبودی شوخی کرده است! این شوخیها و این ممنوعالتصویری اما چه زود فراموش شده است، حالا علی برای اولین تورنمنت بعد از جام جهانی، یعنی برای جام ملتهای آسیا با اجرای یک برنامه ورزشی برگشته است و این بار قرار است روی آنتن زنده تلویزیون برود؛ جایی که قطعا باز از آن شوخیهای همیشگی که بخشی از شخصیت طبیعیاش است، خواهد داشت.
علی از یک خانواده کاملا مذهبی تهرانی پیش آمده و رشد کرده است. خانوادهای که بزرگانش میشوند شیخ حسین و حاج ابراهیم؛ آنها ورود علی به فوتبال و رسیدنش به تیم ملی را حتی دور شدن از ارزشهای یک خانواده مذهبی میدانستند، اما او از بچگی همین شکلی بوده است، شوخطبع و بذلهگو. حالا هم روی آنتن شبکه ۵ بعید است بتواند زمان تحلیل فوتبال، گری لینهکر باشد. او عادت دارد که در کنار حرفهای تخصصی، شوخیهایش را هم داشته باشد پس اصلا عجیب نیست که باز از خط قرمزهای سیما فاصله بگیرد.
ولی آنچه با مروری گذرا به همه آنچه درباره علی انصاریان و برنامه «زابیواکا» اتفاق افتاده، به سادگی میتواند به یک جمعبندی قابل استناد بدل شود: اینکه مشکل رسانه ملی برای توقیف «زابیواکا» یا هر برنامهای مثل آن که توقیف شدهاند، حرفهایی که روی آنتن زده میشود، نیست. مهم این است که برنامهای دیده نشود! اینکه دکانی، کنار دکان آنتن زنده خودشان باز نشود.
رسانه ملی که این روزها دارد با فشاری مضاعف برای ایجاد انحصار بیشتر، قانونی را در مجلس به تصویب میرساند که هر گونه فعالیت ویدئویی در بستر اینترنت زیر نظرش باشد، حتی برای این آیپیتیویهایی که مالکیت ۵۰درصدیشان را در اختیار دارد هم حاضر نیست که چیزی غیر از آنتن خودش دیده شود.
امثال علی انصاریان و آیو ، آنتن و حمیدرضا صدر و باقی نمونههای این دستی فقط بهانههایی هستند تا شاید رسانه ملی بتواند مرهمی بسازد بر زخم ریزش مخاطبش که این شکل شوخیهای کلامی را در برنامههایی مثل «خندانندهشو» یا «دورهمی» یا حتی طنزهایی چون «پایتخت» به انتهایش رسانده و نشان داده برایش خط قرمزی وجود ندارد!
خبرآنلاین