فیبروم رحمی چیست؟

سایت بدون -فیبروئید یا فیبروم رحمی به زائده‌های خوش‌خیمی اطلاق می‌شود که در بافت‌های رحمی رشد می‌کنند. معمولا هم در اکثر موارد سرطانی نیستند. این زائده‌ها گاهی آن‌قدر کوچکند که به‌راحتی قابل‌ شناسایی نخواهند بود. اما گاهی به‌قدری رشد می‌کنند که اندازه رحم از حد طبیعی خارج می‌شود. این تغییر اندازه منطقه شکمی را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. بسته به اندازه فیبروم، فشار اضافه‌ای به مثانه و کلیه‌ها وارد خواهد شد که می‌تواند موجب ایجاد احتقان شود؛ چون در این حالت کلیه‌ها قادر به تخلیه ادرار جمع‌شده در دستگاه گوارش نخواهند بود.
هنوز علت دقیق بروز فیبروم به‌طور قطعی شناخته‌شده نیست. اما می‌دانیم مجموعه‌ای از عوامل زیستی و ژنتیک در ایجاد این عارضه دخیلند و می‌توانند سرعت رشد فیبروم‌ها را بیشتر کنند. از جمله عوامل تأثیرگذار می‌توان به رژیم غذایی نامناسب، کمبود ویتامینD و سموم بدن اشاره کرد. عضلات رحمی فیبروم‌دار، استروژن و پروژسترون بالاتری در خود دارند که همین موجب تحریک رشدشان می‌شود. اما پس از یائسگی اندازه فیبروم‌ها به‌دلیل افت هورمون‌های نام‌برده کوچک‌ترخواهد شد. ازجمله علائم ابتلا به این عارضه عبارتند از خون‌ریزی‌ قاعدگی شدید، بروز درد در ناحیه لگن، پاها و کمر، یبوست و تکرر ادرار.
نحوه درمان هم به عواملی مانند تعداد و اندازه فیبروم‌ها بستگی دارد. در درمان جراحی یا میومِکتومی، فیبروم بدون آسیب به رحم از بافت رحم برداشته می‌شود. اما در موارد وخیم، هیستِرِکتومییا  یا عمل برداشتن کل رحم انجام خواهد شد.