سالها قبل، یک متخصص مدیریت به نام «پارتو» قانون مهمی را بیان کرد:
«ما برای انجام همهی کارها وقت نداریم. ما برای انجام همهی کارها پول نداریم.
اما برای انجام” مهمترین کارها” وقت و پول داریم.»
بنابراین یکی از «مهمترین کارها» این است که تعیین کنیم «مهمترین کارها» برای زندگی من کداماند؟
به این کار «اولویتبندی» میگوییم.
اگر «اولویتبندی» نداشته باشیم، وقت و پول خود را صرف کارهایی میکنیم که از درجهی دوم یا حتی سومِ اهمیت برخوردارند
آنوقت برای کارهای درجه یک خود، وقت یا پول کافی نداریم.
برای نمونه، در زمینهی «اعتبار»؛ ما در بین مردم، اعتباری داریم؛
اما این اعتبار، «بینهایت» نیست.
اگر اعتبارمان را در جایی خرج کنیم که از درجهی اهمیت پایینی برخوردار است، در جاییکه از درجهی اهمیت بالاتری برخوردار است، «اعتبار» کم میآوریم
قانون ۸۰/۲۰ چیست ؟
۸۰% از نتایج تنها از ۲۰% از عمل حاصل می شود. اما این جمله به چه معناست؟ قانون ۲۰ ۸۰ یا قانون پارتو یکی از مفیدترین مفاهیم برای مدیریت زندگی و زمان است. قانون ۸۰ ۲۰ میگوید ۲۰ درصد از فعالیتهای شما، ۸۰ درصد نتایج را تشکیل میدهد. درواقع ۸۰ درصد پیامدها (خروجیها) از ۲۰ درصد ورودیها ناشی میشوند.
مطمئنا آشنایی با این اصل میتواند زندگی ما را تحت تاثیر پیامدهای مثبتی قرار دهد
قانون پارتو به زبان ساده
این اصل را اولین بار ویلفردو فدریکو داماسو پارتو مطرح کرد. به همین دلیل هم به نام قانون پارتو معروف است. او که یک فیلسوف و اقتصاددان مهم بود یک روز متوجه شد که ۲۰ درصد از گیاهان نخود در باغش ۸۰ درصد از نخودهای سالم را تولید میکنند.
این مشاهده باعث شد که او به توزیع ناهموار فکر کند. پارتو به ثروت فکر کرد و متوجه شد که ۸۰ درصد زمینها در ایتالیا، تنها در اختیار ۲۰ درصد از جمعیت است. او صنایع مختلف را مورد بررسی قرار داد و دریافت که ۸۰ درصد از تولیدات، معمولاً از ۲۰ درصد شرکتها تامین میشود.
تعریف قانون پارتو
همین مشاهده سبب پایهگذاری قانون ۸۰ ۲۰ شد. قانونی که به ما ثابت میکند ۲۰ درصد از فعالیتهای ما میتواند ۸۰ درصد نتایج را به دنبال داشته باشد و به این ترتیب تاثیر بسزایی در مدیریت زمان و انرژی ما میگذارد. گرگ مک کیون نویسنده کتاب اصل گرایی معتقد است بهتر است زمان ارزشمند خود را با انجام کارهای فرعی تلف نکنید. بلکه با تمرکز بر مسئولیتهای ضروری زندگی، کیفیت کارتان را بالا ببرید.
اکنون قانون «پارتو» را در حیطههای مختلف زندگی بیان میکنیم:
معیارهای زندگی:
همهی سلیقههای من را دیگران نمیتوانند برآورده کنند، پس لازم است به وضوح و روشن بیان کنم که مهمترین اصول من در زندگی کداماند.
آنگاه دیگران میتوانند در مراوده با من، مهمترین اصول و ارزشهای مرا رعایت کنند.
روابط با انسانها:
همهی انسانها را نمیتوان راضی نگهداشت اما میتوان مهمترین انسانها را راضی نگهداشت.
پس لازم است تکلیفِ خودم را روشن کنم که مهمترین انسانها در زندگی من چه کسانی هستند و بیشترین سرمایهگذاریام را روی چه کسانی لازم است انجام دهم.
لذتها:
من نمیتوانم از همهچیز، لذت ببرم.
برای برخی لذتها، لازم است از برخی دیگر از لذتها بگذرم، پس لازم است برای خودم تعریف کنم اولویتبندی لذتهای زندگی، برای من چگونه است. به عبارت دیگر، چه چیزی را به چه چیزی میفروشم.
اظهارنظر:
من نمیتوانم در مورد همهچیز اظهارنظر کنم.
لازم است مهمترین جنبههایی که دغدغهی اظهارنظر در آنها را دارم، مشخص کنم و دانش خود را در آن زمینهها بالا ببرم.