لیورپول، تیم اشک و آه و حسرت/روزهای روشن خداحافظ


سایت بدون – فوتبال بدون طرفداران هیچ است و همینطور فوتبال بدون سرگرمی.
در حال حاضر تماشای بازی لیورپول هیچ جذابیتی ندارد. فصل نازیبای آنها افتان‌وخیزان به جلو می‌رود و آنها یکشنبه در آنفیلد باز هم شکست خوردند. این‌بار فولام که در خطر سقوط است در زمین لیورپول پیروز شد. این روزها لیورپول در خانه نتیجه نمی‌گیرد و شکست‌های متوالی را متحمل می‌شود. تیم یورگن کلوپ برای ششمین بازی خانگی پیاپی شکست خورد و افت آنها خیره‌کننده بوده است. آنها مدافع عنوان قهرمانی هستند اما در سقوط آزاد به‌سر می‌برند. فرم لیگ آنها فاجعه‌بار بوده و پس از کریسمس در ۱۴ بازی تنها سه‌بار پیروز شده‌اند و از ۴۲ امتیاز ممکن تنها ۱۲ امتیاز کسب کرده‌اند. هولناک؛ واقعاً کلمه دیگری برای توصیف وضعیت آنها وجود ندارد. در آنفیلد اوضاع بدتر هم بوده. هشت بازی بدون پیروزی و تنها یک گل در جریان بازی از ۲۷ دسامبر تاکنون. این روزها این جوک را می‌گویند: به فردی که مسئول پخش صدای شادی تماشاگران لیورپول روی تصاویر تلویزیونی است، مرخصی داده‌اند! گاهی شوخی‌های تلخ تمام چیزی است که باقی مانده است. لیگ قهرمانان فصل بعد را فراموش کنید. لیورپول در آن حضور نخواهد یافت. آنها شایسته این سهمیه نیستند. در این شرایط رسیدن به لیگ اروپا هم رویایی جاه‌طلبانه است. با این حال برخی طرفداران به شوخی می‌گویند تیم‌شان توانسته از ۴۰ امتیاز (که می‌گویند برای بقا در لیگ لازم است) عبور کند. ما که تصور می‌کنیم آنها دارند شوخی می‌کنند. یک سال پیش در چنین روزی، لیورپول بورنموث را برد و در صدر جدول، فاصله‌ای ۲۵ امتیازی ایجاد کرد. آنها قدرت برتر لیگ بودند و داشتند برای جشن قهرمانی آماده می‌شدند. اما شش روز بعد همه چیز عوض شد. دکمه توقف زده شد و وقتی دکمه پخش مجدد فیلم را زدند، این‌بار فیلم دیگری پخش شد؛ یک فیلم ترسناک. کلوپ دقیقاً چه کاری می‌تواند انجام دهد؟ چطور تیمی در قواره لیورپول، تیمی که در سه سال گذشته جایگاه خود را در میان بهترین‌های دنیا تثبیت کرده، به اینجا رسیده است؟ این چطور برای آنها قابل قبول است؟ آنها در حال حاضر بهترین تیم دنیا نیستند. حتی بهترین تیم مرسی‌ساید هم نیستند. صدای خنده طرفداران اورتون را می‌توان در پارک استنلی شنید.
البته که می‌دانیم آنها بداقبال بوده‌اند و هیچ فصلی مانند این فصل نبوده است. بازیکنان مصدوم شده‌اند اما نمی‌توان چنین روندی و چنین عملکردی را نتیجه مصدومیت بازیکنان دانست. مشکلات شاید از زمانی شروع شد که ویرجیل فن‌دایک در گودیسون پارک مصدوم شد اما مشکلات آنها خیلی خیلی عمیق‌تر است. مسأله حالا این است که ریشه مشکلات تا کجا ادامه دارد. این انتظار وجود دارد زمانی که همه بازیکنان در اختیار کلوپ قرار بگیرند، اوضاع تیم به روند عادی برگردد اما بازیکنان کلیدی لیورپول در این فصل دچار مشکل شده‌اند، بازیکنان جایگزین نتوانسته‌اند آماده بمانند و برخی بازیکنان هم دیگر پیر شده‌اند. به این ترتیب چنین فرضی خطرناک است، به‌ویژه با در نظر گرفتن اینکه اگر لیورپول به لیگ قهرمانان نرسد، این موضوع تأثیر بسیاری روی انتقال بازیکنان در تابستان خواهد گذاشت، ضمن آنکه اوضاع مالی باشگاه هم خوب نخواهد بود. البته وقتی طرفداران به ورزشگاه‌ها برگردند اوضاع بهتر خواهد شد. تردیدی نیست که لیورپول بیشتر از بسیاری از تیم‌ها از خالی بودن ورزشگاه‌ها آسیب دیده است. تصادفی نیست که بهترین عملکرد آنها در این فصل در بازی با ولوز رقم خورد؛ جایی که چند هزار طرفدار اجازه حضور در ورزشگاه‌ را یافتند. در حال حاضر لیورپول در لیگ قهرمانان حضور دارد اما اصلاً نمی‌توان به‌راحتی گفت آنها آربی‌لایپزیگ را شکست می‌دهند و به دور بعد راه می‌یابند، هرچند در بازی رفت با نتیجه ۲ بر صفر پیروز شده‌اند. اوضاع تا این حد بد است. بسیاری خوشحالند که بازی «خانگی» لیورپول در بوداپست برگزار خواهد شد، نه در آنفیلد. هرچه باشد، آخرین باری که لیورپول در خانه پیروز شد، رستوران‌ها در انگلیس باز بودند. باید از فولام هم تقدیر کرد که با شایستگی پیروز شد و حالا با این برد، روحیه‌ای قوی برای جنگ بقا پیدا می‌کند. تیم اسکات پارکر با عملکرد فعلی احتمالاً می‌تواند در لیگ برتر بماند. این بازی برای لیورپول دیدار دیگری بود که به‌راحتی می‌شود فراموشش کرد. پرسش‌هایی برای مربی، کادر فنی و بازیکنان تیم مطرح است. پرسش‌هایی که آنها در حال حاضر پاسخی برای‌شان ندارند. این بازی بد بود؛ خیلی بد. لیورپول بی‌صبرانه منتظر پایان لیگ است. زمانی که لیگ دیگر سرگرم‌کننده نباشد، بهتر است هرچه سریع‌تر به پایان برسد و لیگ، مدتی طولانی است که برای لیورپول سرگرم‌کننده نیست.

نیل جونز
منبع: سایت گل

مطلب پیشنهادی

حتما باید دید/ مارمولک؛ روایت راه های رسیدن به خدا

سایت بدون – فیلم مارمولک یکی از برجسته‌ترین و محبوب‌ترین آثار سینمای ایران است که …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *