سایت بدون -مجتبی جباری اول حضورش در برنامه «کتاب باز» این شعر مثنوی را خواند: «مدتی این مثنوی تاخیر شد/ مهلتی بایست تا خون شیر شد». حالا به نظر که نه، کاملا قطعی میرسد که مثنوی بازگشت سرمایه این بازیکن پیشین باشگاه فوتبال استقلال و تیم ملی ایران، بیش از حد دچار تاخیر شده و پنج سال از زمان سرمایهگذاری او در فیلم «وقت داریم حالا» عبدالرضا کاهانی گذشته، بدون اینکه او روی خوش این سرمایهگذاری سینمایی و فرهنگی را ببیند. این البته اولین بار نیست که جباری، چوب یک حرکت فرهنگی را میخورد و پیشتر هم به خاطر خواندن یک کتاب، صد میلیون تومان جریمه شده بود! ظاهرا با وجود علقههای فرهنگی این بازیکن فوتبال که میان همکاران و همتایان او تا حدی عجیب و غریب است، نتیجه آنچنان که باید درست از آب درنمی آید؛ بیتردید منظور، نتیجه مادی است وگرنه همین زلف گره زده جباری با فرهنگ و ادبیات و هنر، برای او دستاوردهای معنوی مهمی به همراه داشته و دارد. شکایت جباری به عنوان سرمایهگذار فیلم وقت داریم حالا از کاهانی، تهیه کننده و کارگردان فیلم، انتشار فهرست اصلاحات سازمان سینمایی روی فیلم برای اکران در گروه هنر و تجربه، مصاحبه تند جباری علیه کاهانی و جوابیه مختصر کاهانی به حرفهای جباری، همگی حواشی چند روز اخیر پیرامون فیلم سینمایی وقت داریم حالا است؛ فیلمی که کاهانی سال ۹۲ و با سرمایه جباری در فرانسه ساخت، اما بهدلیل وجود برخی صحنهها و مغایرت آنها با فرهنگ رسمی ایران، امکان نمایش ندارد. عجالتا تا روشن شدن سرنوشت این فیلم و مشخص شدن مناقشه میان دو دوست (کاهانی و جباری)، نگاهی داریم به روند این کشمکش سینمایی – فوتبالی. یادمان نرود که این جدال دو یاغی است؛ یک طرفش کاهانی است که به نظر میرسد در سالهای اخیر، خودخواسته فیلمهای «عسسبیامنو بگیر» همچون ارادتمند؛ نازنین، بهاره و تینا و همین «وقت داریم حالا» را میسازد که در داخل کشور، اکران نشوند و آن طرفش هم جباری است که باوجود شایستگیهای فنی، همیشه در استقلال، یک شماره ۸ شاکی و عصیانگر بود. در این میان البته مصدومیتهای پیاپی جباری هم باعث خاموشی زودهنگام ستاره او در فوتبال شد. به نظر میرسد مصدومیت جباری حالا در سینما هم ادامه دارد. اگر خواننده جامجم باشید حتما گزارش مفصل و قبلی ما با عنوان «حاشیه داریم حالا!» در صفحات ۱۰ و ۱۱ روز دوشنبه را خواندهاید؛ این اما قسمت جدید این ماجرای نهچندان بیخود و بیجهت است! حمله زهردار مجتبی جباری
شماره
۸ سابق استقلال، اخیرا در مصاحبهای، حسابی از خجالت کاهانی درآمده است.
او وقتی دید کاهانی، بهجای تلاش بـــــــــــــرای اکران عمومی فیلم و
بازگشت سرمایه جباری، درخواست نمایش فیلم در گروه هنر و تجربه را داده، در
گفتوگو با خبرآنلاین گفت: از زمانی که فیلم آماده شده پنج سال میگذرد و
این مدت زمان کمی نیست و آقای کاهانی برای اینکه میخواهد خودش را تبرئه
کند از پرداخت بدهیهایی که دارد و میخواهد بگوید من وظیفهام را انجام
دادم، این جنجالها را به پا کرده. او الان تصویر مجوز سینمای هنر و تجربه
را منتشر کرده است و اصلا قرار ما چنین چیزی نبود. در قرارداد هم تمام
اینها وجود دارد. فیلم باید اکران عمومی شود و از سود حاصل از آن سرمایه من
برگردد.
مجتبی جباری در ادامه، دوستش را سانسورچی هم خطاب کرد و گفت:
نمیدانم ایشان چرا به عنوان یک کارگردان با سرمایهگذار به این شکل برخورد
میکند. ایشان که خودشان در فارابی سانسورچی بودند و کار سانسور انجام
میدادند، اینقدر هم فیلم ساخته و فیلمهایش هم همه به سختی اکران شده
شرایط سانسور را میداند.
او در بخش دیگری از صحبتهایش، باز هم کاهانی
را مینوازد و میگوید مطمئن نیست فیلمی که با هم دیدیم، همان فیلمی باشد
که کاهانی به ارشاد فرستاده است!
جباری را چه به سینما؟
جباری جزو
معدود فوتبالیستهای ایران است که حشرونشری مدام با فرهنگ و هنر و ادبیات
دارد. او یکپای ثابت اکرانهای خصوصی برخی فیلمها و کنسرتهای موسیقی است
و بهعنوان یک کتابخوان حرفهای هم شناخته میشود. شیفته مثنوی معنوی و
موراکامیباز است و میتواند بدون اشتباه، اسم کتاب «سوکورو تازاکی بیرنگ و
سالهای زیارتش» را هم تلفظ کند! او بهقدری عشق کتاب است که یک بار وسط
جلسه باشگاه الاهلی قطر، مشغول خواندن کتاب باشگاه مشتزنی نوشته چاک
پالانیک (همان که فینچر فیلم درخشانی از روی آن ساخت با بازی براد پیت و
ادوارد نورتون) بوده که هم تیمیهای بخیل و بیسوادش، زیرآبش را میزنند و
سران تیم قطری هم به پول آن زمان ایران، صدمیلیون تومان، جباری را جریمه
میکنند. جباری همچنین علاقهمند سینما و از جمله فیلمهای کاهانی بوده و
از سال ۹۱ رفیق این کارگردان سیـــــــنما میشود و سرانجام برای
سرمایهگذاری وقت داریم حالا، دستش را توی جیــــــــــــب مبارکش میکند.
ضدحمله خطرناک کاهانی
کارگردان
فیلمهای بیخود و بیجهت، استراحت مطلق، اسب حیوان نجیبی است و ما شما را
دوست داریم خانم یایا، وقتی با مصاحبه تند جباری علیه خودش مواجه شد،
بیکار ننشست و در دو وعده به سرمایهگذار فیلمش جواب داد. او ابتدا در صفحه
شخصی اش در اینستاگرام نوشت: #مجتبی جباری: «کاهانی سانسورچی بوده است!»
ظاهرا شریک من در فیلم وقت داریم حالا ترجیح داده به کمک وزارت ارشاد بیاید
و مواضع آنها را در رسانهها جار بزند. متاسفم و حق دارم به یک معامله
جذاب شک کنم و خیالتان راحت؛ آماده هرگونه سناریو از سوی وزارت ارشاد شکست
خورده هستم. او همچنین بعد از این ضدحمله، دست به حمله دیگری زد و در
گفتوگو با خبرآنلاین به سابقه آشنایی و دوستیاش با جباری اشاره کرد و
گفت:« (جباری) پیشنهاد داد سریالی ورزشی بسازم برای شبکه خانگی و با پول
زیاد. گفتم من از این کارها نمیکنم.»
کاهانی گفت: پنج سال است با ارشاد
میجنگم برای اکران فیلم در حالی که آقای جباری در تمام این پنج سال مزاحم
اکران بودند و بیش از آنکه حرف مرا گوش کنند، با سانسورچیها قرار
میگذاشتند و سراغ دشمنان من در خانه سینما میرفتند و همانها به او یاد
دادهاند که بگوید سانسورچی بودهام.
او ادامه داد: اینجا فوتبال نیست
که آقای جباری از محبوبیت خود در جهت تخریب آدمها استفاده کند. اینجا
سینماست و من هم به اندازه کافی شناخته شده… او بهتر است به امور
خیریهاش بپردازد و ژست آدمهای فرهنگی و دلسوخته هنر را نگیرد.
کاهانی را چه به فوتبال؟
ظاهرا
عبدالرضا کاهانی هم علاقه فراوانی به فوتبال دارد. او حتی در یکی از
فیلمهایش، این علاقه به فوتبال را به تصویر میکشد. اگر یادتان باشد در
فیلم «هیچ»، احمد مهرانفر نقش یک لیدر فوتبال را بازی میکند. او در بعضی
از صحنههای فیلم هم پیراهن تیم ملی فوتبال آلمان را به تن دارد. ضمن
اینکه شخصیت نادر سیاه دره با بازی مهدی هاشمی هم در آن سکانسی که توسط
اعضای خانواده از خانه بیرون رانده میشود، پیراهن قرمز تیمملی فوتبال
ایران را پوشیده بود.