بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
سایت بدون – این روزها فوتبال اروپا با یک مبارزه جدی روبه رو است ، بازیکنان سیاه پوست به رهبری رحیم استرلینگ دارند با پدیده نژادپرستی مقابله می کنند ،اروپا دارد با خودش این جمله را تکرار می کند که چرا هنوز در قرن بیست و یکم باید به خاطر رنگ پوست کسی را نامحترم بشمارند و کلماتی که در شان نیست را به زبان بیاورند ، مگر همین رنگین پوستان بخشی از موفقیت های یک تیم ، یک باشگاه ، یک فوتبال و شادی های مربوط به آن نیستند،آن ها چرا باید در معرض حمله های گروه های افراطی باشند؟سفید های رادیکال در خودشان چه چیزی بالاتر از دیگران می بینند که این طور اجازه خشونت چه زبانی و چه غیر زبانی به خود می دهند ، مثلا لیورپول و خط حمله آن را مثال بزنیم ، یک مسلمان عرب به نام محمد صلاح در کنار یک سیاه پوست مسلمان به نام سادیو مانه و یک برزیلی لاتین کنار هم اتحادی ویرانگر را تشکلیل داده اند تا موفقیتی ماندگار را بسازند، این اتحاد چرا به سکوها منتقل نمی شود؟برای همین است که فوتبال اروپا دارد به قوانین سخت تر و مجازات های سنگین تر برای نژادپرستان فکر می کند ….
راستش این مساله خیلی محدود و منحصر به زمین فوتبال نیست ، این مساله آن قدر پررنگ است که در همین اسکار ۲۰۱۹ لااقل سه فیلم به ماجرای نژادپرستی پرداخته بود و تحسین شد، فیلم روما روی زندگی یک مکزیکی و دو فیلم بلک کلنزمن و گرین بوک (کتاب سبز) هم روی ماجرای رابطه میان سیاه پوستان و سفید پوستان کار کرده اند بودند، می خواهم بگویم آن ها مساله را درک کرده اند و می خواهند هم با شیوه های تبیهی و هم با شیوه های فرهنگی به جنگ آن بروند و نژادپرستی را درمان کنند
آیا فوتبال ایران هم مساله ای که دارد در کنه جامعه علاقه مندان به فوتبال در حال رخ دادن است را مساله می داند تا به درمان آن بپردازد؟
قبل از بازی های روی گذشته فوتبال ایران ، فقط کافی بود که ویدئوهایی که در فضای مجازی پخش شده را نگاه می کردیم تا از یک درد ، وجودمان درد بگیرد.هواداران رشتی به مردم آذری توهین ناموسی می کردند ، سپاهانی ها به راحتی نامحترمانه ترین جملات را نثار تهرانی ها می کردند و هواداران پرسپولیس هم کم نمی آوردند ، تبریزی ها که گویی دنیا را نمی توانند بدون عینک شهر به شهر تماشا کنند ، هر چیزی را به این موضوع ربط می دهند ،حتی گل خوردن دروازه بان خود را به زادگاه او ربط می دهند و مالک این تیم بی توجه به این که همین چند هفته قبل ، سایپا استقلال را از دایره مدعیان دور کرد، لیگ را به دو بخش تهرانی ها و غیر تهرانی تقسیم کرد…این چه نگاه مذمومی است که دارد در فوتبال ما شکل می گیرد ؟آیا می توان این نگاه را به بالاتر از فوتبال تعمیم داد؟
این حجم از خشم از احساس تبعیض بی منطق فوتبالی ، از تحقیر حریف دیگر نامش کری فوتبالی نیست ، این دیگر یک بیماری است ، یک بیماری که باید درمان شود، ما هوادار فوتبال هستیم که از آن لذت ببریم و در مقابل ما کسانی هستند که می خواهند فوتبال را بهانه کنند تا عقده هایشان را فریاد بزنند ،این فوتبال سهم کدام ما است؟
فدراسیون فوتبال کدخدا منش ما هم که می خواهد همه چیز را زیر فرش مخفی کند و آن قدر مدارا می کند که یک بازیکن به خود جرات می دهد ، هواداران حریف را تهدید کند که به شهر ما نیایید…شهر شما؟این همان نگاهی است که برای اینستاگرام و چندتا لایک ساخته شده و باعث می شود در همه طول مسابقه هم دنبال ایجاد تنش باشد ….
اگر تمام مصالح دنیا را هم گرد بیاورید ، نمی توانید این مرزهای ابلهانه را در فوتبال ساخت ، تیم های فوتبال از مصالحی غیر همگن ، ساختاری همگن می سازند در پرسپولیس و استقلال و سپاهان و تراکتورسازی ،بازیکنانی از تهران و اصفهان و رشت و آبادان و قائم شهر و …دور هم جمع می شوند و بدون نگاه به شناسنامه های یک تیم می شوند ، هوادار فوتبال اگر به دیگران فحش می دهند گاهی به بازیکنی اهانت می کنند که بیشتر از همه دوست دارند ..
فوتبال منطق خودش را دارد ، در فوتبال رقیب داریم ، دشمن نه!این سنگ هایی که می زنید فقط برای دشمنان به کار می رود ، آیا به صرف این که یکی تیمی را دوست دارد که تیم محبوب شما نیست ، دشمن شما محسوب می شود؟نه ! لیاقت خود شما هم این نیست …بیایید با هم کری بخوانیم ، تند و تیز اما کری بخوانیم نه این که همدیگر را تا دم مرگ ببریم !
افشین خماند
