بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
سایت بدون – مایک تایسون در اینستاگرام خود نوشته: «مسابقه ۲۸ نوامبر سخت و بی‌رحمانه خواهد بود. شاید در زندگی خیلی وقت‌ها باخته باشم اما آن روز در رینگ بازنده نخواهم بود.» قهرمان سابق سنگین وزن جهان شنبه آینده در لس‌آنجلس مقابل روی جونز جونیور قرار می‌گیرد، یک مسابقه نمایشی بین دو غول دنیای بوکس که یک بازگشت دو نفره برایشان محسوب می‌شود. «مایک آهنین» ۵۴ ساله است و رقیبش که در پنج دسته وزنی از میان‌وزن تا سنگین‌وزن به قهرمانی جهان رسیده، تنها سه سال جوانتر است. آخرین مسابقه حرفه‌ای تایسون ۱۵ سال پیش بود که در آن بعد از شش راند با ناک‌اوت فنی به کوین مک براید ایرلندی باخت. بعد از این شکست تلخ، او اعلام بازنشستگی کرد. جونز هم آخرین بار در سال ۲۰۱۸ مسابقه داد و برابر اسکات زیگمون کانادایی با رأی داور برنده شد. او به خوبی می‌داند مبارزه دو بوکسور بالای ۵۰ سال می‌تواند مشکلات بزرگتری نسبت به آن مسابقه برایش ایجاد کند. او در پادکست کمدین و فعال رشته بوکس، جو روگان اعتراف کرد: «اگر از مایک تایسون ضربه بخورید، هر اتفاقی ممکن است بیفتد! او یک مشتزن معمولی نیست.» در عین حال، برگزارکنندگان این مسابقه نهایت تلاش خود را برای به حداقل رساندن خطر مصدومیت و مشکلات پزشکی انجام داده‌اند: این مبارزه نمایشی که قرار است عوایدش صرف خیریه شود، به جای ۱۲ راند در هشت راند برگزار می‌شود که هر راند به جای سه دقیقه، دو دقیقه خواهد بود. مسابقه با دستکش‌های نرم‌تری نسبت به دستکش‌های معمولی انجام می‌شود ضمن اینکه داور هر جا احساس کند کار سخت شده، می‌تواند مبارزه را متوقف کند. واکنش‌های آهسته‌تر، ریکاوری کندتر در عین حال، بوکسورها وقتی در سن بالا وارد رینگ می‌شوند، خطر همراهشان است. والتر واگنر، پزشک ورزشی به دویچه‌وله می‌گوید: «اگر بوکسورها مراقب نباشند، ممکن است آسیب جدی ببینند.» این دکتر ۶۹ ساله که مشهورترین پزشک رینگ بوکس در آلمان است و در طول سال‌ها فعالیت بسیاری از بوکسورها را معاینه و درمان کرده، ادامه می‌دهد: «اگر تصمیم‌گیری با من بود، به هیچ‌کدام از آنها مجوز بازی نمی‌دادم، حتی در ۴۰ سالگی.» او توضیح می‌دهد بوکسورهای جوان خیلی سریعتر از مشت‌هایی که می‌خورند و ضرباتی که به مفاصل، عضلات و مغز وارد می‌شود، ریکاوری می‌کنند: «با بالا رفتن سن، توانایی بدن در این چیزها به شدت کاهش می‌یابد. سرعت رفلکس و واکنش کم می‌شود حتی اگر فرد متوجه نشود. میزان تحمل ضربه هم کاهش می‌یابد و من یک نظر آشکار دارم. از دیدگاه پزشکی این مسابقه بین تایسون و جونز باید لغو شود. در سن تایسون بوکس خیلی خطرناک است حتی اگر در فیلم‌های تمرین که از خودش گذاشته کاملاً سرحال باشد.» واگنر که بیش از ۴۰ سال جراح بوده و مسئول پزشکی فدراسیون بوکس آلمان است، می‌گوید: «در گذشته گفته می‌شد بالای ۴۰ ساله‌ها فقط باید در موارد استثنایی مسابقه دهند اما در این مورد باید صددرصد اطمینان پزشکی وجود داشته باشد.» برای بیان آنچه برای مغز بوکسورها رخ می‌دهد، او از یک مدل پلاستیکی استفاده می‌کند و می‌گوید: «یک سیب و یک چکش بردارید و ۲۰ بار به آن ضربه بزنید. چه اتفاقی می‌افتد؟ چیزی از آن نمی‌ماند و این همان اتفاقی است که برای مغز می‌افتد هرچند قیاس مغز با سیب چندان مبنای علمی ندارد.» او ادامه می‌دهد: «من بوکسورهای زیادی را می‌شناسم که در ۵۰ یا ۶۰ سالگی به زوال عقل دچار شده‌اند هرچند زندگی سالمی داشتند. تغییرات مغز، زوال عقل ناشی از بوکس و آسیب‌دیدگی مفاصل، خسارت‌های معمول این ورزش هستند.» اما جدا از خطرات پزشکی، مبارزه تایسون و جونز نکات مثبتی هم دارد، شعار این مبارزه «جان سیاهپوستان اهمیت دارد» است و این دو به عده زیادی از ورزشکاران ملحق می‌شوند که از جایگاه خود برای مبارزه با نژادپرستی و خشونت پلیس در برابر سیاهپوستان استفاده می‌کنند. تایسون در حرفه خود ۴۴ بار رقبا را ناک‌اوت کرده که ۲۲ تای آن در راند اول بوده و اگرچه هواداران بوکس امیدوارند این مسابقه بیشتر طول بکشد، تایسون مدعی پیروزی است. با وجود خطرات مبارزه، جونز از این دوئل لذت می‌برد: «من عاشق بوکسم و اگر در رینگ بوکس بمیرم، راضی هستم.»
جولیا دورنی
منبع: دویچه وله
