این سریالی است که مایا ارسکین و آنا کانکل را در هیأت دو زن مسن که به دبیرستان رفتهاند تا تحصیلات سالها معوقمانده خود را کامل کنند، به نمایش میگذارد. این در حالی است که تعداد زیادی نوجوان در کلاسهای درس، آنها را در میان خود میگیرند و با آنان شوخی و تفریح میکنند و همین تضاد، بال و پر پروازی بلندتر را به سریال میبخشد که محصول شرکت نمایشی هولو است و فصل اول آن در سال ۲۰۲۰ چنان موفق بود که سفارش فصل دوم آن هم داده شد و اینک این سیزن در امریکای شمالی و اروپا در حال پخش است.
با احتساب لطمات و تأخیرهای زیادی که بیماری کرونا به این مجموعه وارد کرده، باید معترف شد که از موفقترین سریالهای مفرح تلویزیونی یکی دو سال اخیر دنیا بوده و بینندگان زیادی را جذب خود کرده است. نقطه قوت سریال تمرکز روی مشکلات طبقههای سنی نوجوان و جوان و بواقع محصلان مدرسه در سالهای تحصیلشان است که اگر چه دو همکلاسی پیر دارند اما معضلات زندگی آنها همانی است که تمامی همسنهای آنان در سطح دنیا دارند و آن درک نشدن توسط والدینشان و نداشتن ارتباطی موفق با طبقه بزرگسال و افراطی تلقی شدن از دیدگاه این طبقه است.
سازندگان سریال «Pen15» با به تصویر کشیدن این موارد و همچنین رویکرد وسیع قشر جوان به وسایل مدرن ارتباطی و موبایل و اینترنت و مطلع شدن این قشر از مشکلات زندگی زناشویی وابستگان مسنشان عملاً تصریح میکنند که در کنار مدرسهای که این بچهها در آن به تحصیل مشغولاند، یک مدرسه بزرگتر هم به روی آنها آغوش گشوده و آن، آموزشگاه زندگی و محل تطابق یافتن آنها با حقایق تلخ زمانه و رموز و راههای زیستن در اجتماع است. تعدادی از هنرپیشههای مکمل هم در این سریال جلوهای آشکار دارند و دیلان کیج در نقش گابی یکی از آنها است و این در حالی است که اکثر محصلان مدرسه و محاصرهکنندگان دو همکلاسی پیر، دانشآموزانی واقعی هستند که پیشتر بازیگری نکرده و با این سریال به دنیای هنرهای نمایشی ورود کردهاند. «پن۱۵» به ما میگوید زندگی و درس خواندن نوجوانها در دبیرستان کار سختی است اما قطعاً ارزش تلاش و تجربه کردن دارد