تهران- ایرنا- کاوه صباغ‌زاده را هم با فیلم‌های پدرش می‌شناسیم هم با «ایتالیا-ایتالیا» به عنوان نخستین تجربه فیلمسازی‌اش. «رمانتیسم  عماد و طوبا» هم در همان فضای فیلم اول ساخته شد و احتمال می‌رود صباغ‌زاده بخواهد با فیلم بعدی در همین فضا و در ژانر کمدی رومانتیک، سه‌گانه‌اش را تکمیل کند.

رمانتیسم عماد و طوبا فضای سرخوشانه‌تری نسبت به ایتالیا-ایتالیا دارد و سویه‌های فانتزی آن پررنگ تر از آن است. در واقع فیلم در یک بینامتنیت فانتزی-رئال قصه اش را روایت می کند. قصه ای که اقتباسی است از کتاب سیر عشق آلن دوباتن که کتاب هایش در حوزه رمان-روانشناسی در ایران مخاطبان زیادی دارد. صباغ زاده ایتالیا -ایتالیا را هم بر اساس برداشت آزاد از کتاب جومپا لاهیری ساخته بود و به نظر می رسد اقتباسی بودن را هم باید یکی از مولفه های سینمای او دانست.

رمانتیسم عماد و طوبا چنانکه درخلاصه فیلم هم آمده قصه ای از این گزاره معنایی است که عشق بیش از اینکه یک هیجان و تپش قلب و خارش پوست باشد یک مهارت است و همین فقدان یا کمبود مهارت های ارتباطی، زندگی های عاشقانه را بتدریج به زندگی ملال آور و گاه پر از نفرت و بیزاری بدل می کند. کمدی – رومانتیک بودن آن به معنای خنده برای سرگرمی نیست بلکه بیشتر برای تلطیف و خلق فضای سرخوشانه است و استفاده از رنگ های شاد در فیلم هم به همین منظور بوده است.

به عبارت دیگر کمدی در اینجا برای خنده دار شدن موقعیت نیست بلکه یک فضای مفرح ایجاد می کند تا در پس آن حرفی جدی و گاه تراژیک با تلخی کمتری به مخاطب منتقل شود. از این حیث واجد نوعی امید و نگاهی از سر خوش بینی نه خوش خیالی به غایت زندگی مشترک است. از این رو فیلم را نباید کمدی به معنای رایج و متداول آن معنا کرد. درست به همین دلیل می توان گفت رمانتیسم  عماد و طوبا یک مانیفست زناشویی است که در کنار آسیب شناسی به ارائه راه حل هم می پردازد و مهارت های لازمه تداوم یک زندگی عاشقانه یا دست کم زندگی رضایت بخش را در بستر خود درام و گره گشایی های دراماتیک آن مطرح می کند.

رمانتیسم عماد و طوبا ماجرای عشقی آنها را از کودکی تا پیری با فراز و نشیب‌های یک زندگی مشترک به تصویر می کشد. روایتی که توسط سارا بهرامی به عنوان راوی قصه بیان می شود تا از ظرفیت کلامی قصه گویی در بیان توصیه های روانشناختی قصه استفاده شود. البته گاهی این سویه کلامی از ساختار درام بیرون زده و گل‌درشت می شود. آنچه می تواند تماشای این فیلم را به ویژه برای زوج های جوان جذاب کند پردازش بدون تعارف نقاط آسیب زایی است که می تواند در یک رابطه عاطفی به وجود بیایید و در واقع فیلم با نگاهی علت شناختی به ریشه یابی و دردشناسی دست زده و شیوه درمان را هم که شعاری و احساسی نیست در فرآیند درام بازنمایی می کند.

در واقع او برخلاف تهمینه میلانی که بیشتر نگاه جنسیتی به زندگی زناشویی دارد و گاه کلی گویی، سعی می کند با پرداخت جزئیات که شاید بی اهمیت و پیش پا افتاده تلقی شود آسیب شناسی و مخاطب را قانع کند که دست کم گرفتن همین ریزه کاری های به ظاهر بی اهمیت، بنیاد اصلی اختلافات یا دلزدگی های زناشویی است.

رمانتیسم عماد و طوبا از حیث روانشناسی از فیلم های به اصطلاح حال خوب کن است که تماشای آن در شرایط اجتماعی موجود که بسیاری در زندگی مشترک به بن بست یا ملال و افسردگی رسیده اند راهگشاه باشد و به تزریق امید در جامعه کمک کند.

الناز حبیبی و حسام محمودی به عنوان بازیگران این فیلم بازی خوبی ارائه می دهند و ای کاش در شخصیت پردازی آنها یکدستی بیشتر بود. با این همه به نظر می رسد فیلم بین مخاطبان و خانواده ها با استقبال خوبی همراه شود. به ویژه اینکه روابط عاطفی در این دو سال کرونایی دچار آسیب شده و تماشای این فیلم می تواند به ترمیم آن کمک کند. به عبارت دیگر فیلم خاصیت تراپی (درمانی) هم دارد و می تواند به تخلیه و تزکیه روانی و عاطفی مخاطب بیانجامد. در پایان اما باید یادی هم کنیم از علی انصاریان که در این فیلم نقش کوتاهی داشت اما خاطره بلندی از خود به جای گذاشت. نشان داد که عزم خود را جزم کرده بود تا بازیگری را به شکل جدی تر و حرفه ای تر دنبال کند که اجل مهلتش نداد. یادش گرامی.

فیلم رمانتیسم عماد و طوبا این روزهای در سینماهای سراسر کشور با نقش‌افرینی هنرمندانی چون حسام محمودی، الناز حبیبی، زنده یاد علی انصاریان، مرتضی علی عباس میرزایی، ستایش تارانی، سانیا رمضانی و سام ولی‌پور در حال اکران است.

در خلاصه داستان این فیلم آمده است: وقتی سرنوشت برای اولین بار عماد و طوبا را روبروی هم قرارداد، هر دو خوب می‌دانستند عشق بیشتر یک مهارت است تا هیجان و تپش قلب و خارش پوست…

رضا صائمیI منتقد سینما