سایت بدون – “تهوع” (La Nausée) نخستین رمان فلسفی ژان-پل سارتر، فیلسوف و نویسنده بزرگ فرانسوی است که در سال ۱۹۳۸ منتشر شد. این کتاب یکی از آثار کلیدی در ادبیات اگزیستانسیالیستی و فلسفه وجودگرایی به شمار میرود و بسیاری آن را نقطه عطفی در اندیشه فلسفی سارتر میدانند. “تهوع” به موضوعات اساسی فلسفه سارتر، نظیر آزادی، بیمعنایی جهان و مواجهه فرد با پوچی و تهی بودن هستی میپردازد.
خلاصه داستان: “تهوع” در قالب دفتر یادداشتهای شخصیت اصلی رمان، آنتوان روکانتن (Antoine Roquentin) روایت میشود. او یک تاریخنگار است که در شهر کوچکی به تنهایی زندگی میکند و به مطالعه روی زندگی شخصیتی تاریخی مشغول است. زندگی او در ابتدا ساده و معمولی به نظر میرسد، اما به تدریج او دچار حالتی روانی و فلسفی میشود که آن را بهعنوان “تهوع” توصیف میکند. این تهوع، در واقع نشانهای از احساس بیگانگی و آشفتگی او نسبت به جهان و وجود خودش است.
در طول داستان، روکانتن کمکم درک میکند که جهان و اشیای اطرافش به طرز غیرقابل توضیحی بیمعنی و بیجهت هستند. او احساس میکند که اشیا و انسانها فقط “هستند” و هیچ معنای درونی یا غایت اخلاقی برای وجودشان وجود ندارد. این تجربه باعث میشود که او از جهان و حتی از بدن خود احساس انزجار و تهوع کند. درک عمیق از بیمعنایی وجود، روکانتن را به نوعی بحران وجودی میرساند که در آن او باید با مسئله اصلی فلسفی روبرو شود: چرا جهان وجود دارد و چرا من وجود دارم؟
موضوعات اصلی:
- بیمعنایی هستی: یکی از مهمترین مفاهیم “تهوع” این است که جهان بهطور ذاتی بیمعنی است. روکانتن به این نتیجه میرسد که هیچ هدف یا معنای عمیقی در زندگی وجود ندارد و انسان باید با این حقیقت مواجه شود. در این دیدگاه، هیچ نظام اخلاقی یا دینی وجود ندارد که بتواند جهان را توضیح دهد. جهان فقط “هست” و این “بودن” صرف باعث انزجار و تهوع در روکانتن میشود.
- آزادی و مسئولیت: سارتر در “تهوع” بر اهمیت آزادی فردی تأکید میکند. او معتقد است که انسانها کاملاً آزاد هستند و هیچ جوهری برای تعیین سرنوشت آنها وجود ندارد. با این حال، این آزادی همراه با مسئولیت سنگینی است که انسان باید خودش برای زندگیاش معنا بسازد. این آزادی بیپایان و همراه با بیمعنایی جهان میتواند برای افراد طاقتفرسا و اضطرابآور باشد، همانطور که برای روکانتن نیز چنین است.
- بیگانگی و انزوا: روکانتن در طول داستان احساس بیگانگی عمیقی نسبت به خودش و دیگران دارد. او نمیتواند با افراد دیگر ارتباطی معنادار برقرار کند و این انزوا به تشدید احساس تهوع و انزجار او از جهان میانجامد. سارتر این بیگانگی را نتیجه طبیعی آزادی و عدم وجود جوهر ثابت در انسانها میداند.
- تجربه تهوع: عنوان رمان، “تهوع”، به حالت فیزیکی و روانی اشاره دارد که روکانتن در مواجهه با واقعیت زندگی تجربه میکند. این تهوع نماد احساس عمیق انزجار و عدم پذیرش جهان و موجودیت آن است. روکانتن به این نتیجه میرسد که همه چیز در جهان بیهدف و بیمعنی است و این درک او را به سمت احساس تهوع سوق میدهد. این حالت، نمایانگر مواجهه انسان با پوچی جهان است.
شخصیت اصلی:
- آنتوان روکانتن: آنتوان روکانتن شخصیت اصلی و راوی رمان است. او مردی تنها و منزوی است که در شهری کوچک زندگی میکند و در حال نوشتن کتابی درباره یک شخصیت تاریخی است. روکانتن در طول داستان به یک بحران وجودی دچار میشود و با احساس تهوع، از بیمعنایی و پوچی زندگی رنج میبرد. او هیچ رابطهای عمیق با افراد اطرافش ندارد و حتی از بدن و موجودیت خود نیز احساس بیگانگی میکند.
- “خود دیگر” (Autrui): در فلسفه سارتر، مفهوم “خود دیگر” نقش مهمی در بحران وجودی روکانتن بازی میکند. روکانتن در مواجهه با دیگران نیز احساس تهوع و انزجار دارد، زیرا درک میکند که هر کس بهطور مستقل از او وجود دارد و هیچ ارتباط واقعی و معناداری بین افراد وجود ندارد. این بیگانگی از دیگران نیز بخش مهمی از تجربه او در جهان است.
فلسفه اگزیستانسیالیسم در “تهوع”: “تهوع” بهعنوان یک رمان فلسفی، تأثیرات گستردهای از فلسفه اگزیستانسیالیستی سارتر دارد. اگزیستانسیالیسم بر این باور است که وجود مقدم بر ماهیت است، یعنی انسانها ابتدا وجود دارند و سپس با اعمال و تصمیمهای خود ماهیت خود را میسازند. این دیدگاه انسان را موجودی کاملاً آزاد و مسئول زندگی خود میداند. با این حال، این آزادی همراه با مسئولیت سنگینی است، زیرا هیچ معنای از پیش تعیینشدهای برای زندگی وجود ندارد. در “تهوع”، سارتر از طریق شخصیت روکانتن این فلسفه را به تصویر میکشد و نشان میدهد که چگونه انسان میتواند با پوچی و بیمعنایی جهان مواجه شود.
نتیجهگیری: “تهوع” یکی از آثار برجسته و تأثیرگذار ژان-پل سارتر است که مفاهیم عمیق فلسفه اگزیستانسیالیستی را در قالب یک داستان پیچیده و تأملبرانگیز بیان میکند. این رمان درباره تجربه انسان از آزادی، بیمعنایی جهان، و مواجهه با پوچی و انزوا است. سارتر از طریق شخصیت روکانتن نشان میدهد که چگونه انسان میتواند با احساس بیگانگی و تهوع از واقعیت زندگی روبرو شود و تلاش کند تا معنایی برای خود بیافریند. “تهوع” بهعنوان یکی از شاهکارهای ادبیات فلسفی قرن بیستم همچنان مورد توجه خوانندگان و منتقدان قرار دارد و تأثیر زیادی بر ادبیات و فلسفه مدرن داشته است.