آرمن ساروخانیان
از جملات توهینآمیز مجری یکی از برنامههای صبحگاهی تا واکنش هواداران و
باشگاه استقلال و عذرخواهی این مجری چند ساعت بیشتر طول نکشید ولی در همین
زمان کوتاه ماجرا بازتاب زیادی در شبکههای اجتماعی داشت و تلویزیون یک بار
دیگر به خاطر گاف یکی از مجریانش در جایگاه متهم قرار گرفت.
این اولین بار نیست که چنین رفتار ناشیانهای در تلویزیون میبینیم و این
یعنی ماجرای دیروز بیش از آنکه یک اتفاق باشد نتیجه غیرحرفهای بودن این
مجریان و نشناختن جایگاهی است که در آن قرار دارند.
شوخی این مجری آموزش ندیده که معلوم نیست با چه ضابطهای به برنامه زنده
رسیده شاید مناسب جمعهای سه چهار نفره خودش و دوستانش باشد، ولی هیچکس به
او نگفته که در برابر دوربین تا چه حد اجازه شوخی دارد و دایره واژگانش چه
باید باشد.
این مجریان در غیاب شبکههای رقیب ظاهراً نیازی به رواداری و رعایت احترام
سلایق بینندگان نمیبینند و فرصت دارند که کنداکتور را با سطح سلیقه و
دانش و شخصیتشان پر کنند. آنچه میتواند یک مجری را محبوب و مقبول جلوه
دهد، اطلاعات، حضور ذهن و فن اجرا و بیان اوست، ولی متأسفانه مدتی است
پارامترها در تلویزیون جابهجا شده و برخی از مجریان تازهوارد بر این
باورند که فقط باید با لودگی جلب توجه کنند.
شوخی به ذاتش مشکلی ندارد و حتی کمک میکند فضای برنامه گرمتر شود، ولی
مجری باید چنان ظرافتی داشته باشد که شوخیاش به قیمت تمسخر و آزار هیچ فرد
یا گروهی تمام نشود. شوخی این مجری اما چنین سخیف بود که حتی خودش هم قبل
از بیانش پیشبینی کرد که با اعتراض تند هواداران استقلال روبهرو خواهد شد
تا جایی که این شائبه بهوجود میآید که شاید با هدف شهرت و مطرح شدن چنین
جملهای را به زبان آورده باشد.
او هرچند ساعتی بعد از برنامه عذرخواهی کرد، ولی عواقب سنگی که او انداخته
به این زودی از بین نمیرود و بیاعتمادی که استقلال و هوادارانش نسبت به
تلویزیون پیدا کردهاند به این زودی جبران نمیشود.