مهاجم منچستر، یک سلبریتی تأثیرگذار در جامعه/ کمک رشفورد به کودکان گرسنه


سایت بدون – در روزهای سخت شیوع ویروس کرونا، برخی سلبریتی‌ها، به‌ویژه فوتبالیست‌ها، مسئولیت‌پذیری بالایی در قبال جامعه از خود نشان داده‌اند و به اقشار ضعیف کمک کرده‌اند. مارکوس رشفورد یکی از آنهاست.
مارکوس رشفورد، مهاجم انگلیس و منچستریونایتد، در کودکی با غذاهایی که در مدرسه می‌دادند سیر می‌شد. ملانی، مادر او تمام‌وقت کار می‌کرد و مارکوس به ناهار مدرسه و میان‌وعده‌های بعد از مدرسه اتکا داشت.
به همین دلیل، زمانی که ویروس کرونا دنیا را به آشوب کشیده و باعث شده که مدرسه‌ها بسته شوند و مشاغل زیادی در خطر تعطیلی قرار بگیرند، این بازیکن ۲۲ساله و میلیونر گذشته‌اش را فراموش نکرده است.
مارکوس که در ویتن‌شاو در منچستر بزرگ شده، به‌خوبی می‌داند کودکانی که فقیر هستند، با تعطیلی مدارس نمی‌توانند غذای کافی بخورند. او می‌گوید: «من همیشه گفته‌ام که اگر بتوانم تفاوت را رقم بزنم، این کار را خواهم کرد.» او به همین دلیل در اواخر اسفند در اینستاگرام به ۴/ ۸ میلیون فالوئرش گفت که از یک خیریه به نام FareShare حمایت می‌کند. این مؤسسه خیریه غذاهای رایگان به کودکان در مدارس، به مراکز خیریه و به محل‌های پخش رایگان صبحانه می‌دهد.
مارکوس خواستار آن شده که شرکت‌های غذایی مواد مازاد خود را به کودکان بدهند: «هیچ بچه‌ای نباید نگران آن باشد که وعده غذایی بعدی‌اش از کجا می‌آید.» این بازیکن قصد دارد ۱۰۰هزار پوند را در برنامه‌ای جمع‌آوری کند و با مجموع کمک‌ها، به ۴۰۰هزار کودک غذا بدهد. او خودش بخشی از این مبلغ را پرداخته است. مؤسسه FareShare توانسته ۲۰ میلیون پوند کمک جمع کند. آنها می‌توانند در یک هفته به تقریباً سه میلیون کودک غذا بدهند. مردم هم ۷۶۷۵۰۵ پوند کمک کرده‌اند که با آن می‌توان سه میلیون وعده غذایی فراهم کرد.
آلیسون والش، مدیر تجاری FareShare می‌گوید: «ما از محبت مردم حیرت‌زده شده‌ایم. ما بی‌نهایت از مارکوس متشکریم که کار ما را رسانه‌ای کرد. پولی که جمع شده به ما کمک می‌کند که بشقاب‌های افراد آسیب‌پذیر را پر از غذا کنیم.»
برخی بازیکنان دیگر در قرنطینه با دوستانشان میهمانی برگزار کرده‌اند اما مارکوس رفتار متفاوتی داشته است: «کاری که ما با این کمک غذایی انجام می‌دهیم نشان می‌دهد که فوتبال چقدر قدرتمند است و چطور می‌توانید از جایگاه خود استفاده کنید. شبکه‌های اجتماعی می‌توانند بسیار مثبت عمل کنند.
من این مشکلات را از نزدیک می‌شناسم. وقتی من کوچک بودم، مادرم تمام روز را کار می‌کرد تا مطمئن شود که هر شب غذا روی میز داریم. صبحانه‌ام را هم به صورت رایگان از مدرسه دریافت می‌کردم. در مدرسه غذا می‌خوردم و پس از مدرسه هم یک میان‌وعده به ما می‌دادند. ۳۰، ۴۰ بچه بودیم که از این خدمات استفاده می‌کردیم و غذای رایگان می‌خوردیم. کار مادرم ساعت ۶ تمام می‌شد اما تا با اتوبوس به خانه برگردد، ساعت ۷:۳۰ می‌شد و بلافاصله پس از برگشتن هم به پختن غذا می‌پرداخت. او را کم می‌دیدیم.»
مارکوس می‌داند که اگر ویروس کرونا در دوران کودکی او شیوع پیدا می‌کرد، او دچار گرسنگی می‌شد: «اگر این اتفاق ۱۰، ۱۵ سال پیش روی داده بود، بی‌تردید روی من تأثیر بسیاری می‌گذاشت. من فکر کردم که اگر راهی برای کمک به مردم و بچه‌ها هست باید امتحانش کنیم. افرادی هستند که نسبت به کودکی من اوضاع بدتری دارند. آنها حتی شام هم ندارند که بخورند. من می‌خواستم به آنها کمک کنم. من از مشکل باخبر بودم اما نمی‌دانستم چقدر جدی است.»
گزارش شده که ۵/ ۱ میلیون کودک در انگلیس متکی به غذاهای رایگان مدارس هستند و ۷۰۰هزار نفر هم در فقر به سر می‌برند و دسترسی به این برنامه‌های غذایی ندارند. ۲۰۰هزار کودک در انگلیس هم در دوران ویروس کرونا، به دلیل اینکه خانواده‌هایشان دسترسی به غذا نداشته‌اند گرسنه مانده‌اند.
منبع: اسکای

مطلب پیشنهادی

پایداری باور؛ چرا ما مقابل تغییر در عقایدمان مقاومت داریم

سایت بدون – مقاومت در برابر تغییر باور، که به اثر بازگشتی یا محافظه‌کاری مفهومی …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *