مهدی عبدی ؛ژوکری که همه مدافعانش در پرسپولیس را ناامید کرد

سایت بدون- حدود یک سال قبل مهدی عبدی در نقش یک ژوکر تمام معنا در همین ورزشگاه فولادشهر به میدان رفت و در کورس قهرمانی با سپاهان گل پیروزی تیمش را مقابل ذوب‌آهن به ثمر رساند اما همان بازیکن یک سال بعد با وجود پختگی و تجربه بیشتر هیچ کاری را در مصاف حساس و سرنوشت‌ساز با ذوب‌آهن پیش نبرد تا آنهایی که اعتقاد داشتند یحیی باید بیشتر به این بازیکن اعتماد کند و همواره در ترکیب اصلی قرارش دهد از گفته خود پشیمان شوند.
باید برگردیم به سوم خرداد سال ۱۴۰۰ بازی عقب افتاده ذوب‌آهن – پرسپولیس در فولادشهر. مسابقه‌ای که پرسپولیس در نیمه نخست با یک گل عقب افتاد اما نیمه دوم ابتدا با گل شهریار مغانلو و سپس گل تمام کننده مهدی عبدی به یک پیروزی بزرگ و مهم دست یافت.
در فاصله هفت بازی تا پایان فصل پرسپولیس در رقابتی نفسگیر و پایاپای با سپاهان پیش می‌رفت و اگر در فولادشهر امتیاز از دست می‌داد از کورس قهرمانی جا می‌ماند. در آن مسابقه پرسپولیس با دفع ناقص توپ از سوی حامد لک در نیمه نخست گل خورد و شوکه به رختکن رفت اما در شروع نیمه یحیی مهدی عبدی را به جای آل‌کثیر به میدان فرستاد و مزد این تعویض را در دقیقه ۸۰ گرفت.
عبدی در آن بازی گل پیروزی را زد تا این گل شروعی باشد بر روزهای درخشان او در هفته‌های پایانی فصل. فصلی که خیلی خوب برای او تمام شد و آمار گلزنی‌اش قابل قبول بود. حدود یک سال بعد از آن گل تأثیرگذار در فولادشهر مهدی عبدی دوباره مثل همان بازی در دیدار ۱۹ اردیبهشت مقابل ذوب آهن و باز هم در فولادشهر در شروع نیمه دوم به بازی رفت و جای حامد پاکدل را گرفت تا بلکه بازگشتی دیگر را برای تیمش رقم بزند اما در تمام زمانی که در میدان بود حی یک حرکت درست و امیدوار کننده نشان نداد و چیزی برای ارائه نداشت.
عبدی قبل از این بازی، دیدار با پیکان را به خاطر بی‌انضباطی و حضور در جشن قهرمانی نساجی از دست داد اما به خاطر پتانسیل فنی‌اش بسیاری از هواداران، کارشناسان و پیشکسوتان اعتقاد داشته و دارند که او باید فیکس باشد اما عبدی با عملکردش در بازی دوشنبه ثابت کرد بازیکنی نیست که این همه حمایت پشتش داشته باشد و خودش کمتر از هر فرد دیگری قدرش را می‌داند!
عبدی در آن نمایش یک نیمه‌ای نشان داد از لحاظ روانی، بدنی و تمرکز مهیای این بازی مهم نبوده و برعکس بازی یک سال قبل نتوانست خودش را ثابت کند. عبدی در آن یک نیمه آنقدر بد بود که تمیروف با تمام اشتباهات و بازی ضعیفش در نهایت بازیکن مؤثرتری نسبت به او به نظر می‌رسید چرا که جدا از گل زده‌اش، هم تحرک بسیار بیشتری نسبت به عبدی داشت و در فضاهای مختلف صاحب توپ و موقعیت می‌شد، هم بیشتر می‌جنگید و مدافعان حریف را تحت فشار می‌گذاشت.
برخی معتقدند یحیی در مورد مهدی عبدی و تنبیه انضباطی‌اش سختگیری زیادی داشت و همان مسأله روی روح و روان او تأثیر منفی گذاشته و باعث شده او نتواند در فولادشهر توانایی‌هایش را نشان دهد اما واقعیت این است که اتفاقاً آن مسأله و تنبیه باید عبدی را برای ارائه نمایشی متفاوت با بهترین و بالاترین انرژی و انگیزه مشتاق و جری می‌کرد اما متأسفانه شخصیت این بازیکن به گونه‌ای است که با این مسائل مهم و اصلی انگیزه پیدا نمی‌کند و متأسفانه هنوز به آن درجه از حرفه‌ای‌گری نرسیده که دنبال اثبات خودش در سخت‌ترین شرایط باشد.

مطلب پیشنهادی

معرفی کتاب/ جین ایر؛ روایت یک استقلال زنانه

سایت بدون – کتاب “جین ایر” (Jane Eyre) رمانی است از شارلوت برونته، نویسنده انگلیسی …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *