موج تازه انتقاد به محمدحسین میثاقی / هرچه شبیه نود نباشی، بهتر!

علی مغانی

تلویزیون قرار است برای لیگی که هنوز پا در هواست، برنامه هفتگی ویژه‌ای بسازد. چیزی شبیه «نود» که در ۱۸ دوره قبلی، اتفاقات یک هفته لیگ برتر ایران را مرور می‌کرد و به یکباره متوقف شد و جنجال‌های زیادی هم به وجود آورد. با منتفی شدن بازگشت عادل فردوسی‌پور به شبکه سه، قابل انتظار بود که اجرای این برنامه هفتگی به محمدحسین میثاقی سپرده می‌شود. داغ شدن دوباره موضوع غیبت عادل و تولید فصل جدید برنامه‌ای با اجرای میثاقی، از چند منظر قابل بررسی است:
اول: جهان پهلوان تختی سه بار با الکساندر مدوید کشتی گرفت و در هر سه بار مغلوب این ستاره افسانه‌ای شد. در جهانی ۱۹۶۲ تختی که می‌دانست زانوی مدوید آسیب دیده است، در تمام طول مسابقه به سراغ پای مصدوم حریف نرفت و کشتی را باخت. نمی‌دانم اگر امروز حسن یزدانی با حریفی مثل تیلور چنین رفتاری کند، آیا باز هم در افکار عمومی ستایش می‌شود یا نه؟ ولی بخشی از انتقادهایی که از میثاقی می‌شود، این است که چرا «تختی‌وار» عمل نکرده و وقتی بعد از ممنوعیت عادل به او پیشنهاد اجرای فوتبال برتر شده، «معرفت» به خرج نداده و نگفته: «من پشت استادم را خالی نمی‌کنم.» بیایید با خودمان روراست باشیم. همه آنهایی که کنار گود نشسته‌ایم و می‌گوییم «لنگش کن». نپذیرفتن پیشنهاد اجرای برنامه‌ای که بالقوه بیننده میلیونی دارد و از شرایط مالی احتمالاً مناسبی برخوردار است، کار سختی است. میثاقی تا قبل از شروع برنامه فوتبال برتر، یک «نقش مکمل» بوده که حالا به او پیشنهاد بازی در نقش اصلی داده شده. شاید خیلی از ما هم در موقعیتی مشابه چنین پیشنهادی را می‌پذیرفتیم، حتی با ولع بیشتر! این را هم به یاد داشته باشیم که میثاقی عامل حذف عادل و توقف برنامه نود نبوده. او فقط از موقعیتی که به وجود آمده، «استفاده» کرده.
دوم: در برنامه‌هایی که قرار است یک هفته لیگ را مرور کند، طبعاً شباهت‌هایی وجود دارد. مثل پخش خلاصه بازی‌ها، بهترین گل و پاس گل، مرور داوری و… اما اگر قرار باشد در برنامه جدید میثاقی، همان آیتم‌هایی که شناسنامه و وجه مشخصه نود بود (مثل نود درجه، از نود تا نود و…) با همان کیفیت تکرار شود، این کار غیر‌حرفه‌ای است و نمی‌توان از آن دفاع کرد. یکی از انتقادهایی که به محمدحسین میثاقی می‌شود این است که پخش برنامه در روز دوشنبه، ناخودآگاه یادآور برنامه نود است اما شاید خیلی‌ها به خاطر نداشته باشند که خود برنامه نود هم در سال‌های ابتدایی پخش، شنبه شب‌ها پخش می‌شد اما به دلیل اینکه در روزهای شنبه و یکشنبه پخش زنده لیگ‌های اروپایی اولویت داشت و در نیمی از سال، آنتن زنده شب‌های سه‌شنبه و چهارشنبه به لیگ قهرمانان اروپا اختصاص می‌یابد، عملاً انتخابی جز دوشنبه باقی نمی‌ماند. اینکه برنامه جدید میثاقی قرار است دوشنبه شب‌ها پخش شود، تابع همین اجبار است اما او و گروه همکارانش باید خیلی زود اثبات کنند که صرفاً مقلد نیستند و خلاقیت‌هایی در برنامه‌سازی دارند. در واقع هرچه برنامه میثاقی به نود کمتر شباهت داشته باشد، او از تیغ انتقادها دورتر خواهد شد.
سوم: عادل فردوسی‌پور یکی از کاربلدترین برنامه‌سازان تلویزیون است. او توانسته برای مدتی طولانی برنامه‌ای تولید کند که میلیون‌ها مخاطب وفادار و پیگیر را با خود همراه کند و هرچه گذشت روی کیفیت محصولی که تولید می‌کرد، سختگیرتر شد اما شاید بد نباشد عادل در این روزهایی که احتمالاً فراغت بیشتری هم دارد، مستند زندگی مرحوم اصغر قندچی (آن مرد با ماک آمد) را تماشا کند و ببیند اولین تولید‌کننده کامیون در ایران چطور مجبور شد کارخانه‌ای را که مثل فرزندش بزرگ کرده بود، واگذار کند. اصغر قندچی از کارخانه «ایران کاوه» که بعدها تبدیل به «سایپا دیزل» شد، گذشت و برگشت به گاراژی در خیابان قزوین. به همانجا که کارش را شروع کرده بود، «کاوه کار» را تأسیس کرد و تا آخرین روزهای عمر، عاشق کاری که می‌کرد باقی ماند. تمام دنیا، دوشنبه شب‌های شبکه سه نیست. عادل اهل رسانه است و حتی اگر به این زودی برنامه نود را اجرا نکند، هرجا که باشد می‌تواند اثرگذار باشد. هرچه باشد، زندگی ادامه دارد…