بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
سایت بدون – اگر از هر فوتبالیست حرفه‌ای درباره اینکه آرزوی بازی در چه تیمی را دارد، سؤال کنید، پاسخ اکثریت آنها رئال مادرید است. ۱۳ قهرمانی اروپا، ۳۳ قهرمانی لالیگا، باشگاه منتخب قرن فیفا.رئال مادرید و بارسلونا روی هم از ۸۸ دوره برگزاری لالیگا ۵۹ قهرمانی به دست آورده‌اند و قدرت دوقطبی‌شان در لیگ اسپانیا باعث شده از جمله بزرگترین باشگاه‌های فوتبال جهان باشند. این دو باشگاه چنین هژمونی را در لیگ و اروپا به خاطر عوامل اقتصادی، ساختاری و سیاسی زیادی ایجاد و حفظ کرده‌اند. نخستین و آشکارترین برتری آنها ساختار توزیع درآمد حق پخش تلویزیونی در اسپانیا است که بر اساس آن باشگاه‌های فوتبال اسپانیا به صورت انفرادی درباره حق پخش وارد معامله می‌شوند بر خلاف اتفاقی که در انگلیس و آلمان رخ می‌دهد. در فصل ۲۰۱۹-۲۰۱۸ این دو تیم روی هم ۸/۳۲۱ میلیون یورو از ۴۲/۱ میلیارد یورو حق پخش تلویزیونی را دریافت کردند و این فاصله‌ای با سایر تیم‌ها ایجاد می‌کند که جبرانش برای آنها ممکن نیست البته به دلیل اصلاح ساختار در سال‌های اخیر اوضاع بهتر از قبل شده به نحوی که در فصل ۲۰۱۴-۲۰۱۳ این دو تیم تقریباً نیمی از حق پخش تلویزیونی را به خود اختصاص می‌دادند. عامل مهم دیگر پشت پرده این سلطه داخلی، ساختار مالکیت باشگاه است. برخلاف بیشتر باشگاه‌های اسپانیا که «شرکت خصوصی محدود» هستند این دو به همراه اتلتیک بیلبائو و اوساسونا «سازمان‌های ورزشی غیرانتفاعی تحت مالکیت اعضا» هستند.
سابقه مالکیت اعضا
به اعضای رئال مادرید «سوسیوس» گفته می‌شود و مالکیت باشگاه به طور کامل در اختیار آنها است. حتی قبل از تأسیس باشگاه در سال ۱۹۰۲ هیأت مدیره باشگاه انتخاب شد. در آن سال باشگاه با نام «باشگاه فوتبال مادرید» تأسیس شد اما در سال ۱۹۲۰ و با دستور پادشاه آلفونسوی سیزدهم نامش به رئال مادرید تغییر کرد. حتی قبل از تأسیس باشگاه تصمیم گرفته شد تصمیمات مالی و همچنین مالکیت باشگاه در اختیار اعضا باشد. مدل‌های مالکیت هواداران در اسپانیا رواج داشت تا اینکه در سال ۱۹۹۲ دولت این کشور قانونی را تصویب کرد که باشگاه‌ها بر اساس آن ملزم می‌شدند مالکیت خصوصی داشته باشند. تنها در صورتی که ثابت شود در پنج فصل گذشته سودده بوده‌اند، لیگ فوتبال حرفه‌ای مجوز برایشان صادر کند یا اقداماتشان به عنوان سازمان ورزشی غیرانتفاعی تحت مالکیت اعضا مورد تأیید قرار بگیرد، می‌توانند ساختار حقوقی خود را حفظ کنند. به خاطر این استثنا همان چهار باشگاه نامبرده ساختار سازمانی خود را حفظ کردند.
ساختار رئال مادرید
سوسیوس کنترل تمام جنبه‌های باشگاه را مستقیم یا غیرمستقیم در اختیار دارند. آنها برای ریاست و انتخاب اعضای هیأت مدیره رأی می‌دهند. رئال مادرید حدود ۱۰۰ هزار عضو دارد که سالانه ۱۹/۱۴۹ یورو بابت عضویت و استفاده از مزایای آن از جمله رأی دادن و همچنین دسترسی آسانتر به بلیت مسابقات می‌پردازند، کسانی که ۵۰ سال عضویت رئال مادرید را داشته باشند از پرداخت این مبلغ معاف هستند. البته پرداخت این مبلغ به تنهایی برای عضویت کافی نیست، دو نفر از اعضای فعلی باید صلاحیت آن فرد را برای عضویت تأیید کنند. مانند بیشتر گروه‌های هواداری، سوسیوس در صورت پرداخت نکردن به موقع حق عضویت و همچنین رعایت نکردن اصول اخلاقی با جریمه مواجه می‌شوند. طبیعی است که رأی‌گیری با حضور نزدیک به ۱۰۰ هزار نفر فرآیند سختی به وجود می‌آورد بنابراین سوسیوس در یک انتخابات برای تشکیل مجمع اعضا شرکت می‌کنند که حدود دو هزار نفر برای یک دوره چهارساله انتخاب می‌شوند. مجمع اعضا درباره سیاست‌های مالی باشگاه از جمله تعیین بودجه فصل تصمیم‌گیری می‌کنند. آنها همچنین توانایی بازخواست از رئیس و صدور مجوز برای استقراض باشگاه در زمان و به اندازه لازم را دارند.
رئیس باشگاه چطور انتخاب می‌شود
رئیس باشگاه همزمان با اعضای هیأت مدیره انتخاب می‌شود. اساسنامه رئال مادرید می‌گوید رئیس باید در زمان انتخابات اسپانیایی باشد و حداقل ده سال پیاپی عضویت باشگاه را داشته باشد. نامزد انتخاباتی همچنین باید ضمانت بانکی بیاورد که بر اساس آن اگر یک طلبکار حقیقی و حقوقی درباره رئیس ادعایی کند، بانک آن را تقبل کند. در سال ۲۰۰۹ که فلورنتینو پرس در انتخابات شرکت کرد و برنده شد، ضمانت بانکی که او آورد، ۵۷ میلیون یورو بود. ساختار رئال مادرید طوری تنظیم شده که اعضای هیأت مدیره باید قبل از این سمت، افراد بسیار موفقی در تجارت و کسب و کار باشند تا بتوانند هزینه‌ها را مدیریت کنند به عنوان مثال، پرس غول ساخت و ساز بود. آگاهی و هوشیاری هیأت مدیره باشگاه باعث شده رئال در بالای «لیگ پولی دلویت» به عنوان یکی از پردرآمدترین باشگاه‌های ورزشی جهان قرار بگیرد.
مزایای مالکیت اعضا
مدل مالکیت اعضا از نظر فرهنگی، اجتماعی و ایدئولوژیکی برای باشگاه‌های فوتبال ایده‌آل هستند چون به سازمان اجازه می‌دهد کنترل باارزش‌ترین دارایی‌های خود را در اختیار داشته باشد. بخصوص در مورد رئال مادرید، جایگاه سوسیوس مزایای مالی خاص دیگری را نیز به باشگاه می‌دهد. از جمله اینکه چهار باشگاه مذکور، با نرخ مالیات ۲۵ درصد مواجه می‌شوند در حالی که باشگاه‌های دیگر باید ۳۰ درصد بپردازند. همچنین در مدل سوسیوس انعطاف پذیری وام‌ها و زیان‌ها مجاز شمرده می‌شود که می‌تواند بین اعضا تقسیم شود و مسئولیت آن مستقیماً متوجه باشگاه نیست. البته این مدل تنها مناسب باشگاه‌هایی است که در کشور یا منطقه خود بزرگترین باشند و باشگاه‌های کوچکتر نمی‌توانند درآمد لازم برای هزینه‌های خود را به دست آورند. بهترین کارکرد مالکیت اعضا زمانی است که همه باشگاه‌های لیگ به یک اندازه مورد حمایت قرار بگیرند.
نگاه به آینده
این اواخر اتحادیه اروپا تحقیقات درباره این باشگاه‌ها را آغاز کرده بر اساس ادعاهایی که صورت گرفته مبنی بر اینکه دولت اسپانیا به این باشگاه‌ها با تخفیف‌های مالیاتی، میلیون‌ها یورو کمک کرده است در صورتی که این کمک‌ها به یک باشگاه فوتبال غیرقانونی است. برآورد می‌شود سایر باشگاه‌های اسپانیایی حدود ۷۰۰ میلیون یورو مالیات به دولت این کشور بدهکارند. همچنین دولت اسپانیا در قراردادهایی خاص، طوری عمل کرده که رئال مادرید بتواند زمین لازم برای ساختن استادیوم جدیدش را خریداری کند. با همه اینها جای نگرانی زیادی برای هواداران رئال مادرید نیست. رئال مادرید به عنوان یک مؤسسه فرهنگی و یک تیم ورزشی آنقدر بزرگ هست که زمین نخورد و رشد و موفقیت مالی مستمر این تیم این ادعا را ثابت می‌کند. این اتفاقات شاید تنها هژمونی این باشگاه در لیگ فوتبال اسپانیا و رقابت‌های اروپایی را تضعیف می‌کند اما مدل مالکیت هواداری که با ساختارهای اقتصادی دلخواه ترکیب شده، باعث می‌شود همیشه برای رسیدن به بهترین‌ها مدعی شماره یک باشند.
