گابریله مارکوتی
یکشنبه صبح، دامیانو تومازی رئیس اتحادیه فوتبالیستهای ایتالیا توییت کرد که به جوزپه کونته نخست وزیر و همچنین تمام سران لیگ و فدراسیون فوتبال نامه نوشته و از آنها خواسته به خاطر جلوگیری از شیوع کووید ۱۹ یا ویروس کرونا تمام فعالیتهای فوتبالی متوقف شود.
این اقدام بعد از تمهیدات شنبه شب دولت ایتالیا رخ داد که تقریباً یک چهارم جمعیت کشور را وارد قرنطینه میکند. در کوتاه مدت، بازیهای یکشنبه سری A طبق برنامه پشت درهای بسته برگزار شد هرچند نخستین بازی روز بین پارما و اسپال با ۷۵ دقیقه تأخیر شروع شد.
برنامه این است که حداقل تا ۱۵ فروردین استادیومها خالی باشند اما امروز نیز جلسهای درباره این موضوع برگزار میشود.
اینکه رئیس اتحادیه فوتبالیستها چنین قاطعانه خواستار لغو بازیها شود، اتفاق مهمی است. بازی بدون هواداران برگزار میشود اما بدون بازیکنان مشکل است (ماریو بالوتلی از جمله کسانی بود که از لغو بازیها حمایت کرد). تومازی اگرچه از کلمه «اعتصاب» استفاده نکرد اما مسأله مهمی است با توجه به اینکه دولت از ۱۶ میلیون نفر خواسته فقط برای کارهای ضروری یا دلایل پزشکی سفر کنند. شش تیم سری A، میلان، اینتر، آتالانتا، برشا، پارما و ساسولو در مناطقی هستند که تحت تأثیر این ویروس قرار گرفتهاند و این سؤال مطرح میشود که: آیا بازی فوتبال – فوتبال حرفهای – برای سفر ضرورت به حساب میآید؟
از نظر تجاری پاسخ مثبت است. سری A با دیده شدن توسط مردم مخاطب و درآمد کسب میکند و اسپانسرها بابت این پول میدهند؛ اگر درش را تخته کنید درآمد را از دست میدهید مثل پول بلیت و چیزهای دیگر.
در خیلی از مشاغل دیگر هم وقتی شما وارد قرنطینه میشوید، درآمدتان کاهش مییابد یا از بین میرود. میتوانید دورکاری کنید، ویدئوکنفرانس بگذارید، جلسات و تصمیمات خاص را به تعویق بیندازید اما همه هزینه دارد. خیلی چیزها هم هست که قابل توقف نیست، مثل تولید یک کارخانه یا راندن یک ماشین سنگین. کدام ضروری است و کدام نه؟
سوئیس هم مرز با ایتالیا لیگش را تعطیل کرده. عملاً چه اتفاقی میافتاد اگر ایتالیا همین کار را میکرد؟
پاسخ آشکار این است که یا باعث یک سردرگمی و بلبشوی بزرگ میشود اگر فصل نیمهکاره رها شود -قهرمانی، سهمیههای اروپایی، صعود و سقوطها – یا کار مسابقات به خرداد کشیده میشود. این دومی تنها وقتی رخ میدهد که زمان برگزاری یورو ۲۰۲۰ که قرار است از ۲۲ خرداد شروع شود، تغییر کند. در این صورت موضوع به کل اروپا کشیده میشود؛ هرچند مقامات انجام آن را به طور کل منتفی نمیدانند.
آلمان در روز شنبه به رقم ۸۰۰ مورد مثبت کرونا رسید؛ عددی که ایتالیا ۱۰ روز قبل به آن رسید و لغو کردن بازیها را آغاز کرد. فرانسه هم به هزار رسیده و بازی پاریسنژرمن و استراسبورگ لغو شد. هیچکدام از اینها به معنی آن نیست که دو کشور در برگزارکردن بازیهایشان اشتباه کردند – بستگی به منطقه شیوع ویروس و میزان سرایت دارد – اما به معنی آن است که امکان لغو در جاهای دیگر هم وجود دارد.
عواقب ابتلای بازیکنان هم که مشخص است. چهار بازیکن لیگ دانمارک بعد از ملاقات با توماس کالنبرگ، بازیکن سابق که تستش مثبت بوده، قرنطینه شدهاند. اعضای کادر مربیگری آژاکس هم قرنطینه شدهاند از جمله بازیکن سابق تیم ملی دانمارک کریستین پولسن.
یوفا گفته از تصمیمات دولتها تبعیت میکند و چارهای هم نیست. یورو ۲۰۲۰ قرار است در ۱۲ کشور برگزار شود. بازی پشت درهای بسته پیشنهاد شده اما این به معنای از دست رفتن حدود نیم میلیارد یورو بابت فروش بلیت و لغو سفر و هتلها است. با این وجود، شاید به آن تن دهند چون اگر حتی چند شهر هم تعطیل شوند، یک کابوس لجستیکی امکانپذیر است.
قبل از آن، مسأله رقابتهای باشگاهی اروپا مطرح است. پنج تیم ایتالیایی – یوونتوس، ناپولی، رم، اینتر و آتالانتا – در لیگ قهرمانان یا لیگ اروپا هستند که دو تای آخر در منطقه قرنطینه هستند. نمیشود برخی باشگاهها برنامه لیگشان را ادامه دهند و برخی دیگر نه.
بنابراین طولانی شدن لیگ و در پی آن به تعویق افتادن یورو منتفی نیست؛ یوفا تابع اعضای خود است اما چه زمانی برگزار میشود؟ اولین گزینه برگزاری آن در خرداد سال ۱۴۰۰ است. این مستلزم اجازه فیفا است آن هم در زمانی که روابط میان دو نهاد کاملاً تیره است. همچنین روی بازیهایی که برای آن موقع برنامهریزی شده مثل لیگ ملتهای اروپا، مقدماتی جام جهانی و جام جهانی باشگاهها در چین، تأثیر میگذارد. همه اینها هزینه دارد، سیاسی و اقتصادی و برای همین است که فوتبال در یک مخمصه بزرگ گیر افتاده که ممکن است ادامه داشته باشد.
منبع: ESPN