بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
سایت بدون -با استناد به تهدیدات بالقوه برای سلامت افراد، مخصوصا سلامت کودکان، آکادمی متخصصان کودکان آمریکا (AAP) در موضع‌گیری سرسختانه‌ای در برابر استفاده از آنتی‌بیوتیک‌های غیردرمانی برای حیوانات ایستاده است.
گزارش‌های این آکادمی که پی‌‌درپی در نشریه «پدیاتریک» منتشر می‌شود، توضیح می‌دهد که چگونه استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها در چارپایان اهلی برای تحریک رشدشان- و نه درمان بیماری- باعث تهدید مقاومت آنتی‌میکروبی و عفونت بالقوه منابع غذایی می‌شود؛ خصوصا در میان کودکانی که بیشترین آسیب‌پذیری را به انواع عفونت دارند.
جروم پولسون، یکی از نویسندگان این گزارش و عضو کمیته سلامت محیط‌زیست، می‌گوید: «این اولین گزارش AAP است که بر این موضوع تاکید کرده و متعهد شده تا با آژانس‌های دولتی و علاقه‌مندان به این موضوع به بحث بنشیند، اما پیشرفت‌های زیادی در این زمینه حاصل نشده است.» او ادامه می‌دهد: «ما به عنوان متخصصان اطفال و مراکز وابسته می‌توانیم با استفاده از استدلال و برهان، استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها را که در مقادیر زیاد در غذای حیوانات و آب آنها استفاده می‌شود تا رشدشان را تحریک کند یا به مقاصد دیگر غیردرمانی استفاده می‌شود، متوقف کنیم.»
متخصصان اطفال، نقش بسیار مهمی در حفظ سلامت کودکانشان دارند، زیرا کودکان زیر ۵سال بیشترین میزان بروز عفونت‌های مرتبط با غذا را نشان می‌دهند. آنها می‌توانند از طریق غذا، تماس با حیوانات و مواجهه با طبیعت – مانند زمانی که حیوانات آلاینده‌ها را وارد آب‌های سطحی می‌کنند- مبتلا به بیماری‌های عفونی شوند.
بر اساس گزارش شبکه نظارت فعال بیماری‌های منتقله از راه غذا وابسته به مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها، ۳ دلیل اصلی بیماری‌های منتقله از غذا در کودکان عبارتند از: ۱) سالمونلا غیرتیفوئیدی (که می‌تواند جنین را از راه مواجهه مادر هم آلوده کند)؛ ۲) گونه‌های کمپیلوباکتر و ۳) استاف اورئوس.
آنچه نگران‌کننده‌تر است، رشد نسبت عفونت‌های کمپیلوباکتر و سالمونلا است که مقاوم به دارو هم هستند. در سال ۲۰۱۳، تقریبا ۲۵ درصد گونه‌های کمپیلوباکتر حداقل به یک آنتی‌بیوتیک مقاومت داشتند، در حالی که این میزان در سال ۱۹۹۷، فقط ۱۳ درصد بوده است. از ۳۱۰ هزار مورد عفونت‌های با مقاومت دارویی، ۲۳ درصد به سیپروفلوکساسین و ۲ درصد به اریترومایسین مقاوم بودند. اریترومایسین با آزیترومایسین، آنتی‌بیوتیک ارجح برای درمان کودکان مبتلا به کمپیلوباکتر است.
از ۱۰۰ هزار مورد عفونت سالمونلا، ۳ درصد به سفتریاکسون، خط اول درمان کودکان مبتلا به این ارگانیسم‌ها، مقاومت نشان می‌دادند. بعضی گونه‌های سالمونلا به ۵ کلاس آنتی‌بیوتیکی یا بیش از آن مقاومت داشته‌اند.
پولسون معتقد است پزشکان باید با بیماران و خانواده‌هایشان درباره خریدن گوشت و مرغ فاقد آنتی‌بیوتیک صحبت کنند تا از بیماران حفاظت شود و همچنین در مورد گزینه‌های خریدشان هم آگاهی داشته باشند. به نظر می‌رسد پزشکان باید مسوولیت بیشتری در این زمینه احساس کنند، زیرا خودشان هم در استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها چندان محتاطانه عمل نمی‌کنند. متاسفانه بسیاری از افراد برای بیماری‌های ویروسی ساده مانند سرماخوردگی، آنتی‌بیوتیک مصرف می‌کنند، بدون آنکه تشخیص درست باکتریایی داشته باشند، بنابراین همانطور که پزشکان خود قسمتی از مشکل هستند، می‌توانند جزئی از راه‌حل هم باشند.
در این بیانیه آمده است: «مصرف بیش از اندازه آنتی‌بیوتیک‌ها در کشاورزی و صنعت غذایی، امری رایج است و برخلاف انسان‌ها، این داروها می‌توانند به غذای حیوانات نیز افزوده شوند، بدون داشتن نسخه یا نظارت سازمان‌های دامپزشکی.»
تخمین زده می‌شود نزدیک به ۶۰ درصد عوامل آنتی‌میکروبی که برای استفاده در غذای حیوانات فروخته می‌شود، در پزشکی انسانی هم اهمیت زیادی دارند، اما آنتی‌بیوتیک‌ها برای استفاده در حیوانات صنعت قابل‌توجهی را شکل داده؛ به طوری که بیش از ۳۲/۲ میلیون پوند مواد فعال داروهای آنتی‌میکروبی برای استفاده در حیوانات فروخته شده و ۲۵/۷ میلیون پوند برای استفاده در انسان‌ها.
پولسون می‌گوید این مساله درنهایت به‌وسیله سازمان غذا و دارو و دپارتمان کشاورزی یا بازار حل و فصل خواهد شد. به نظر می‌رسد باید قسمت اعظم خریداران گوشت و مرغ به صنعت کشاورزی بفهمانند تا زمانی که دام‌ها با آنتی‌بیوتیک‌ها درمان می‌شوند، آنها را نخواهند خرید.
