بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
سایت بدون -بازگشت لیونل مسی و سرخیو آگوئرو به تیم ملی آرژانتین، حضور تیم‌هایی همچون قطر و ژاپن به‌عنوان مهمان، برگزاری بازی‌ها در برزیل و این‌که سلسائو باید بدون ستاره‌اش، نیمار به میدان برود، برای جذاب و هیجانی شدن یک تورنمنت فوتبالی کاملا کافی است. حالا با این اوصاف و احوال، چهل و ششمین دوره این مسابقات قرار است از صبح روز شنبه و با بازی افتتاحیه برزیل و بولیوی شروع شود. در ادامه سه گروه این دوره و تیم‌های حاضر در آن به طور خلاصه توضیح داده می‌شود.
برزیلی‌ها اگرچه یک هفته قبل از این مسابقات نیمار را به‌دلیل مصدومیت از دست دادند، اما اصلا دوست ندارند جام را در خانه به تیم دیگری بدهند؛ به‌خصوص این‌که آخرین قهرمانی آنها در این جام به سال ۲۰۰۷ باز می‌گردد. تیم تیته در ۱۰ بازی گذشته خود، ۹ بازی را با پیروزی پشت سر گذاشته و می‌خواهد نهمین قهرمانی خود را در خانه جشن بگیرند. دیگر تیم‌های این گروه به هیچ وجه نمی‌توانند رقیب سرسختی برای برزیلی‌ها باشند. بولیوی که بازی افتتاحیه را مقابل برزیل برگزار می‌کند، تنها افتخارش قهرمانی در این مسابقات در سال ۱۹۶۳ است. این تیم طی سال‌های گذشته همیشه در مرحله گروهی حدف شده و بعید به نظر می‌رسد این بار هم به موفقیتی برسد. تنها افتخار دیگر تیم این گروه یعنی ونزوئلا هم رسیدن به مرحله نیمه‌نهایی در کوپا سال ۲۰۱۱ است. پرو هم که دو قهرمانی در سال‌های ۱۹۳۹ و ۱۹۷۵ در کارنامه‌اش دارد، تیم قابل پیش‌بینی نیست و اخیرا هم مربی‌اش در اظهارنظری گفت این تیم یا به همه می‌بازد یا مقابل همه پیروز می‌شود.
هیچ فرصتی بهتر از کوپا آن هم در خاک برزیل نیست تا
لیونل مسی بتواند با قهرمان کردن تیمش، هم خاطره تلخ جام جهانی سال گذشته
را پاک کند و هم به ناکامی‌هایش در بازی‌های ملی پایان بدهد. آرژانتینی‌ها
با ۱۴ قهرمانی
و ۱۴ نایب قهرمانی پر افتخارترین تیم در این مسابقات
هستند اما آخرین قهرمانی‌شان به سال ۱۹۹۳ باز می‌گردد. لیونل اسکالونی
می‌خواهد از بازگشت مسی و آگوئرو بیشترین استفاده را ببرد و در خاک رقیب
سنتی به جام قهرمانی برسد.
سرسخت‌ترین رقیب آلبی سلسته در این گروه،
کلمبیا است که با رفتن کارلوس کی‌روش به این تیم، جان تازه‌ای گرفته است.
با بودن بازیکنانی همچون خامس رودریگز و کوادرادو، بازی این تیم و آرژانتین
می‌تواند بسیار هیجانی باشد. پاراگوئه هم با مربی جدیدش که حدود چهار ماه
پیش آمد، بعدی به نظر می‌رسد شانس زیادی برای صعود داشته باشد.
در مورد
قطر هم گرچه به‌عنوان مهمان شرکت کرده و نمی‌توان برایش شانس زیادی متصور
بود، اما این مسابقات قطعا می‌تواند محک خوبی برای میزبان جام جهانی ۲۰۲۲
باشد.
شاگردان فیلیکس سانچس اسپانیایی بعد از قهرمانی در جام ملت‌های آسیا ۲۰۱۹، می‌توانند با رقبایی به مراتب سرسخت‌تر روبه‌رو شوند.
شیلی
که در دو دوره قبلی این مسابقات در سال‌های ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ قهرمان شده، خیلی
دوست دارد اولین تیم در تاریخ کوپا باشد که در قهرمانی هت تریک می‌کند. از
سوی دیگر، این مسابقات می‌تواند آخرین بازی‌های رسمی نسل طلایی شیلی متشکل
از بازیکنانی همچون سانچس و ویدال باشد. موفقیت شیلی در کوپا امسال
می‌تواند خاطره تلخ نرسیدن به جام جهانی ۲۰۱۸ را از ذهن طرفدارانش پاک کند.
البته
شیلی راه سختی در این مسیر دارد و در همین مرحله گروهی باید با حریفی
همچون اروگوئه بازی کند که با ۱۵ قهرمانی، دومین تیم پرافتخار کوپا محسوب
می‌شود. نسل طلایی این تیم با بازیکنانی همچون سوارس و کاوانی هم به پایان
خط رسیده و خیلی دوست دارند با جام از تیم ملی خداحافظی
کنند.
ژاپن
هم به‌عنوان دومین تیم مهمان گرچه سابقه حضور در این مسابقات در سال ۱۹۹۹
را دارد، اما در این دوره نمی‌توان حتی شانس صعود را برای آنها متصور بود.
مربی این تیم ممکن است از بازیکنان جوان استفاده کند تا برای المپیک سال
بعد محکی جدی بخورند. برای اکوادور هم که در چهار بازی قبلی خود به هیچ
پیروزی نرسیده، نمی‌توان شانس زیادی در نظر گرفت.
