هم مهدی قایدی افسوس می‌خورد، هم استقلال/ بازی باخت – باخت


سایت بدون – استقلال لابد افسوس از دست دادن مهدی قایدی را می‌خورد، زیرا هیچ‌یک از عوامل تهاجمی‌اش در این فصل عملکردی به‌خوبی این مهاجم ۲۳ساله جنوبی نداشته‌اند اما بعید است خود قایدی هم احساسی از همین دست نداشته باشد. اگر منافع عظیم مالی را نادیده بگیریم، این مهاجم اهل بوشهر از آنچه طی شش ماه اخیر در امارات برای او شکل گرفته قطعاً راضی نیست. او با یک دنیا امید به تیم شباب‌الاهلی امارات پیوست تا در آنجا به بیلان‌هایی برسد که دروازه‌های بازی در اروپا را به روی او بگشاید و با اینکه امید دوم هنوز برای او وجود دارد باید پذیرفت بیلان به ثبت‌رسیده برای قایدی تا این لحظه هر چیزی بوده الا آنچه می‌توان غرورانگیز تلقی کرد. شاید شباب‌الاهلی از ایستادن در رده سوم جدول لیگ امارات به‌رغم اکتفا به ۱۷ امتیاز از ۱۰ بازی راضی باشد اما قایدی بر اساس آرای مربیان این تیم در ۹ بازی فقط به‌مدت مجموع ۴۷۸ دقیقه به میدان گسیل شده و در این مدت بیشتر از سه گل نزده که دوتای آن در بهترین نمایش فردی او در این فصل مقابل تیم الشارجه بوده و دیگری در دیدار مقابل النصر به ثبت رسیده است.

مغبون‌تر از نوراللهی
قدر مسلم اینکه احمد نوراللهی هافبک پرسپولیس نیز که تقریباً همزمان با قایدی دست به انتقال به الاهلی زد، از ثمرات این انتقالی راضی نیست و وی نیز نظر لطف لازم را از مربیان این تیم شامل حال خود ندیده و هر دو نفر هرگز نتوانسته‌اند از حد و مرز جرقه‌ها و درخشش‌های گاه‌به‌گاه فراتر بروند اما قایدی در خط حمله بازی می‌کند و نگاه‌ها در لیگ‌های این منطقه در درجه اول به مهاجمان و روند گلزنی‌های آنان معطوف است و این فورواردها هستند که در صورت ارائه کارنامه‌هایی قوی و نمایش‌هایی فنی و زدن گل‌های تماشایی در لیگ‌هایی مثل امارات و قطر ماندنی می‌شوند و هافبک‌ها به‌سبب دور بودن ذاتی و شغلی‌شان از این خصلت، دوره‌های حضور کوتاه‌تری را در این لیگ‌ها تجربه می‌کنند. با این توضیحات مشخص می‌شود که بازنده اصلی در میان دو بازیکن ایرانی نامدار شباب‌الاهلی را باید قایدی تلقی کرد که تا این لحظه از نخستین مرتبه لژیونر شدنش بهره‌هایی بسیار کمتر از آنچه را می‌خواست و بدان امید بسته بود، کسب کرده است.

دلخوشی‌های اندک «ملی»
قایدی شاید در ارتباط با مسابقه‌های ملی‌اش هم مغبون به‌نظر برسد زیرا فقط در ۸ بازی در این سطح مورد استفاده قرار گرفته و مجموع دقایق حضورش در این مسابقات از رقم ۷۵ فراتر نمی‌رود و دراگان اسکوچیچ فقط او را به میدان آورده تا در دقایق آخر به قصد حفظ برتری‌های تیم ملی از طریق قوه حفظ توپش و بازی تأخیری و انجام ضدحملات خطرناک مبادرت ورزد و قایدی حتماً این را بسیار کمتر از حق خود می‌داند.
با این حال او در همین دقایق اندک دو گل ملی زده که مقابل بوسنی و کامبوج بوده و این را می‌‌داند که اگر کمتر به او میدان داده شده، به‌سبب حضور لژیونرهایی موفق و سرنوشت‌ساز همچون آزمون، طارمی، انصاری‌فرد، قلی‌زاده و رضایی در خط حمله تیم ملی بوده و الزام‌های تیمی و مصلحت‌های گروهی و لزوم صعود به مرحله نهایی جام‌جهانی بر هر چیز دیگری ارجح شمرده شده و در همین راستا هم اقدام و مهره‌چینی شده است.

مطلب پیشنهادی

ریشه و داستان ضرب المثل «بی دست و پا»

سایت بدون – دست و پا ابزار انسان برای انجام کار هستند بعضی از انسان …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *