بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
سایت بدون – «چیزی از ارزش‌های پرسپولیس کم نشد»؛ شاید این کلیشه‌ای‌ترین جمله‌ای است که وِرد زبان بسیاری از کارشناسان و گزارشگرانی است که بازی پرسپولیس در فینال آسیا را کارشناسی یا گزارش کرده‌اند. به عقیده آنها با وجود شکست در دیدار پایانی، ارزش‌های پرسپولیس کم نمی‌شود. مشخص نیست این جمله بیان واقعیت است یا یک نوع ابراز همدردی؛ هرچه که باشد اما در بیان کلی «ارزش‌گذاری» ناتوان است. واقعیت این است که برخلاف جملات و عبارت‌های مشابه، اتفاقا شکست در فینال لیگ قهرمانان آسیا از ارزش‌های پرسپولیس کاسته یا در بیان صحیح‌تر اجازه نداده به ارزش‌های این باشگاه افزوده شود. شاید خود اهالی باشگاه پرسپولیس به این شکست نگاه واقع‌بینانه‌تری داشته‌اند؛ چراکه وعده داده‌اند «پرقدرت‌تر از قبل» برمی‌گردند؛ پس برخلاف ادعای افرادی که فقط برای ابراز همدردی می‌گویند چیزی از ارزش‌های این تیم کاسته نشده، خود باشگاه قبول دارد که در آینده برای رسیدن به اهداف بزرگ‌تر باید گام‌های محکم و پرقدرت‌تری بردارد. حالا که بحث به اینجا کشیده بهتر است دستاورد (ارزش)ی که باشگاه پرسپولیس می‌توانست با قهرمانی در آسیا به دست بیاورد و از آن محروم شد، به‌طور مختصر مورد ارزیابی قرار گیرد؛ پرواضح است که نمی‌شود به تمامی خسرانی که این شکست روی دست باشگاه گذاشته اشاره کرد ولی حداقل می‌توان آن را در چند مورد کلی خلاصه کرد.
افتخار
پرسپولیس بهترین تیم لیگ ایران در فصول گذشته بوده؛ این مورد را آمار می‌گوید؛ آنها با کسب شش قهرمانی در لیگ برتر، پرافتخارترین تیم تاریخ لیگ برتر محسوب می‌شود؛ همچنین با کسب چهار قهرمانی پی‌درپی در فصول اخیر، نشان داده‌اند تیمی در ایران جلودارشان نیست. به این موارد البته باید موفقیت‌های آسیایی پرسپولیس هم اضافه شود؛ به غیر از یک‌بار که در همان مراحل نخست از گردونه بازی‌ها کنار رفته‌اند، پرسپولیس در چند فصل اخیر بهترین تیم ایران در آسیا هم بوده و سه بار به نیمه‌نهایی رسیده که از این سه‌بار، دو بارش جواز ورود به فینال را به دست آورده است. نکته مهم اینکه فاصله این دو بار فینالیست‌شدن زیاد نبوده که خود همین مورد ثبات پرسپولیس در نتیجه‌گیری در آسیا را به‌خوبی نشان می‌دهد. با وجود چنین کارنامه‌ای اما هنوز جای خالی جام قهرمانی آسیا در ویترین افتخارات باشگاه پرسپولیس خالی است؛ این تیم نزدیک‌ترین تیم ایرانی به فتح لیگ قهرمانان آسیا است ولی در دو بار اخیر دستش از رسیدن به جام قهرمانی کوتاه مانده است؛ در واقع پرسپولیس تا همین‌جا هنوز از رسیدن به «ارزشمندترین» جام باشگاهی در آسیا ناکام مانده است. اگر این تیم در دیدار فینال اخیر برابر اولسان می‌توانست به جام قهرمانی برسد آن‌وقت نه‌تنها موازنه قدرت در لیگ ایران بلکه موازنه قدرت در آسیا را هم تا حدود زیادی به هم می‌زد. پس اولین موردی که از ارزش پرسپولیس به‌عنوان یک باشگاه قدرتمند کاسته این است که در رسیدن به قهرمانی در آسیا تا به این لحظه ناکام مانده‌اند.
پول
پرسپولیس ثروتمندترین باشگاه ایران از لحاظ درآمدزایی است؛ فارغ از قهرمانی‌های این تیم در لیگ که حساب‌و‌کتاب ندارد و سازمان لیگ هر‌بار به بهانه بدهی، پاداش قهرمانی این باشگاه را نمی‌پردازد، عملکرد درخشان سرخ‌های تهرانی در لیگ قهرمانان آسیا برایشان دستاورد دلاری خوبی به همراه داشته است. اگرچه آنها آن‌قدر چاه و چاله و بدهی در آسیا دارند که همه این پول‌ها را نمی‌توانند برای آینده‌شان هزینه کنند، ولی به‌هر‌حال با همین پاداش‌های آسیایی توانسته‌اند بخش زیادی از مشکلات مالی‌شان را برطرف کنند. نایب‌قهرمانی تازه، برایشان رقمی نزدیک به دو‌میلیون و ۷۵۰ هزار دلار به همراه داشته که با حساب‌و‌کتابی سرانگشتی چیزی نزدیک به ۷۰ میلیارد تومان می‌شود! این رقم برای باشگاهی مثل پرسپولیس که گفته می‌شود بودجه سالانه‌اش نزدیک به صد میلیارد تومان است، رقم قابل‌قبولی است. در واقع با همین رقم، پرسپولیسی‌ها دو‌سوم بودجه‌شان را خودشان تهیه کرده‌اند. اما روی دیگر سکه این است که پرسپولیس با شکست در فینال لیگ قهرمانان آسیا نزدیک به سه‌میلیون و ۲۵۰ هزار دلار از دست داد! حالا دیگر حساب‌و‌کتاب این عدد و رقم و تبدیلش به ریال پای خودتان. همین مورد نشان می‌دهد که نبردن پرسپولیس در فینال، این تیم را از رسیدن به رقم درشت‌تر مالی محروم کرد تا ارزش دستاورد مالی‌شان ایدئال نباشد و به همان حداقل مقدار رضایت دهند.
صعود در رنکینگ
پرسپولیس بهترین تیم ایران است؛ علاوه بر افتخاراتی که اخیرا به دست آورده و پاداش‌های مالی که نصیبش شده، این موضوع را از رنکینگ کلی باشگاه‌ها هم می‌توان دریافت؛ طبق آخرین رنکینگ اعلام‌شده این تیم به‌عنوان بالاترین تیم ایرانی در رنکینگ آسیایی و جهانی را در اختیار دارد؛ در آسیا عنوان چهارمین تیم برتر قاره را یدک می‌کشد و در بین تیم‌های باشگاه‌های دنیا هم در رده نودوششم ایستاده است. نیاز به خیال‌پردازی زیادی نیست تا تصور شود اگر این تیم فینال لیگ قهرمانان آسیا را می‌برد در رنکینگ آسیایی و جهانی صعود می‌کرد و ارزش و اعتبار لوگو باشگاهش را به میزان قابل‌توجهی بالا می‌برد. این مورد را هم می‌شود یکی‌دیگر از مواردی دانست که شکست در فینال روی ارزش باشگاه پرسپولیس تأثیر گذاشته است.
افزایش قیمت بازیکنان
با رفتن ستاره‌های گران‌قیمت این تیم، به‌ویژه علیرضا بیرانوند، مهدی ترابی و علی علیپور، ارزش مالی کل بازیکنان پرسپولیس افت قابل‌توجهی داشت. در همین فینال قیمت کل بازیکنان اولسان دو‌برابر قیمت کل بازیکنان پرسپولیس بود؛ به‌این‌ترتیب که ارزش کلی اولسان ۱۸ میلیون دلار و ارزش کل بازیکنان پرسپولیس ۹ و خرده‌ای میلیون دلار بود. پرواضح است که در صورت اضافه‌شدن قهرمانی آسیا در کارنامه بازیکنان فعلی این تیم، قیمت آنها هم رشد می‌کرد و آن‌وقت پرسپولیس در صورت فروش همین بازیکنان در آینده، طبیعتا توانست پول بیشتری به جیب بزند. ازدست‌دادن قهرمانی، کمک زیادی به رشد قیمت بازیکنان در بازار جهانی نمی‌کند و قاعدتا پرسپولیس هم از کنار این مورد سود زیادی نصیبش نمی‌شود.
یحیی گل‌محمدی
به غیر از بازیکنان، فینال لیگ قهرمانان آسیا، فرصت مناسبی در اختیار یحیی گل‌محمدی قرار داده بود تا او هم ارزشش را بالا ببرد؛ او به‌عنوان مربی پیشرو نسل جوان ایرانی‌ها، می‌توانست با قهرمانی در فینال، نام خودش را بیش از گذشته سرزبان بیندازد. حداقل او می‌توانست بعد از فیروز کریمی، دیگر مربی ایرانی شود که دستش جام قهرمانی را لمس کرده و آن را به کارنامه اضافه کرده است. ازدست‌رفتن این فرصت، آن‌هم بعد از شکست در فینال لیگ قهرمانان آسیا، مشخصا ازدست‌رفتن فرصتی بی‌نظیر برای یحیی گل‌محمدی بود که می‌توانست بعد از قهرمانی در لیگ، عنوان ارزشمند قهرمانی در آسیا را هم به دست بیاورد.
ارزش یا شایستگی؟
در انتها بهتر است این دو واژه هم از هم تمییز داده شود؛ اینکه شکست در فینال چیزی از ارزش‌های پرسپولیس کم نکرده نمی‌تواند چندان دقیق باشد چون حداقل با برشمردن چندین مورد مشخص شد که پرسپولیس فرصت مناسبی را برای افزایش اعتبار و ارزش را از دست داده است. با‌این‌حال باید به مترادف‌بودن این کلمه با شایستگی هم اشاره شود که بسیاری اوقات مرز بسیار باریکی دارند. درست است که با شکست در فینال، پرسپولیس دستاورد مهمی را از دست داده ولی می‌شود گفت چیزی از شایستگی‌های این باشگاه و مجموعا بازیکنان و کادر فنی‌اش کاسته نشده است؛ آنها با وجود گرفتاری‌های زیادی که در راه رسیدن به فینال داشتند با شایستگی جواز حضور در فینال را به دست آوردند و چه‌بسا اگر مشکلات به‌وجود‌آمده بین عصب و عضله بازیکنان نبود این تیم می‌توانست بخت بیشتری برای رسیدن به قهرمانی در آسیا داشته باشد.
