سایت بدون -مردی به سمت شهر آتشگرفته «باتلو» در ایالت «نیو ساوت ولز» در استرالیا رانندگی میکند. هردو طرف جاده، پوشیده از خاکستر و دود است. اجساد حیوانات سوخته در کنار جاده افتاده است. به گزارش سیانان، شعلههای آتش که ماههاست استرالیا را میسوزاند، به خانهها رسیده، آنها را سوزانده و تمام شهر را از بین برده است. در سراسر استرالیا، تاکنون حدود ١٨میلیون هکتار (بیش از ٧٠هزار کیلومتر مربع) از زمینها سوختهاند. زمینهایی که پوشش گیاهی منحصربهفردی داشتهاند، جنگلها و پارکهای ملی که محل زندگی حیوانات وحشی محبوب و بینظیر این کشور بهشمار میآمدند.به گفته اکولوژیستهای دانشگاه سیدنی، حدود نیممیلیارد حیوان تنها در ایالت «نیو ساوت ولز» تحتتأثیر این آتشسوزیها قرار گرفتهاند و در این میان، میلیونها حیوان نیز تلف شدهاند. این حیوانات شامل پرندهها، خزندگان و پستانداران به جز خفاشهاست.با این حال، به گفته کریستوفر دیکمن، اکولوژیست دانشگاه سیدنی که این گزارش را پیش برده، تعداد همه حیواناتی که در سراسر کشور تحتتأثیر قرار گرفتهاند، میتواند تا یکمیلیارد هم برسد.آتشسوزی، موضوع جدیدی برای استرالیا بهشمار نمیآید، اما آنها در سالهای اخیر، شدیدتر و مخربتر شدهاند. مشکلی که به دلیل تغییرات آبو هوایی بهوجود آمده است. متاسفانه حیوانات در خط مقدم بودند. استرالیا دارای بیشترین میزان از بین رفتن گونههای جانوری نسبت به سایر کشورهای دنیاست و حالا محققان نگران آن هستند که این میزان با ادامه آتشسوزیها، بیش از این افزایش یابد.
دیهتر هوچلی، استاد علوم زیستی در دانشگاه سیدنی میگوید: «این آتشسوزیها بیسابقه است. نگرانیهای اساسی در مورد ظرفیت این اکوسیستمها این است که آنها میتوانند پس از آتشسوزی دوباره احیا شوند یا نه.»
شعله، غذا و شکارچیان
تیم تحقیقاتی دانشگاه سیدنی به این نتیجه رسید که برای محاسبه تعداد حیوانات تحتتأثیر قرار گرفته در ١٢میلیون هکتار که در این فصل آتش گرفتهاند، باید از تخمین تراکم جمعیت پستانداران ایالت «نیو ساوت ولز» درسال ٢٠٠٧ استفاده کنند.هوچلی میگوید این یک تخمین خوب به شمار میآید، اما تازمانی که این آتشسوزی متوقف شود، آنها هیچ راهی برای تخمین دقیق تعداد حیوانات کشته شده، ندارند. از سوی دیگر با توجه به اینکه نمودارها و دادههای جمعیتی شامل قورباغهها و خفاشها نمیشود، بنابراین احتمالا تعداد حیوانات کشته شده بسیار بیشتر از ۴٨٠میلیون خواهد بود.برخی از حیوانات مانند کوالاها و کانگوروها، مستقیما در همان ابتدا به علت آتشسوزی کشته شدند. بهعنوان مثال به دلیل سوختن در آتش یا خفگی ناشی از دود. سوزان لی، وزیر محیطزیست فدرال در ماه دسامبر (ماه گذشته) گفت که تقریبا یک سوم تمام کوالاهای ایالت «نیو ساوت ولز» کشته شده و حدود یک سوم زیستگاههای آنها نیز نابود شدهاند.تصاویر، کوالاهای سوخته و پنجههای تاول زده آنها را نشان میدهد. برخی حتی پس از آنکه نجات پیدا کرده و درمان شدهاند، به دلیل صدمات شدیدی که دیده بودند، زنده نماندند.
وامبتها (جانورانی شبیه خرس اما کوچک) نیز به شدت تحتتأثیر قرار گرفتهاند. آنها رابطه خوبی با گرما، استرس و وحشت ناشی از بو کردن دود آتش ندارند. آنها با پاهای کوچکی که دارند، نمیتوانند به سرعت فرار کنند و بنابراین تا حد زیادی اسیر شعلههای آتش میشوند.گرامه جکسون، یکی از ساکنان جدید ایالت «نیو ساوت ولز» که در گذشته چند وامبت را بزرگ کرده، میگوید: «وحشتناک است. یک وامبت میتواند با سرعتی حدود ٣٠ کیلومتر بر ساعت بدود، اما فقط برای زمانی کوتاه. پس از آن میسوزد.»برخی دیگر از گونههای جانوری مثل پستانداران کوچک یا خزندگان، به علت دود یا شعلههای آتش نمردند. آنها که موفق شده بودند در زمان آتشسوزی درون سنگها یا زیر زمین پنهان شوند، وقتی پس از پایان آتشسوزی در زیستگاهشان بیرون میآیند، دیگر غذا یا پناهگاهی برایشان باقی نمانده است. تنها چیزی که باقی مانده، روباهان قرمز و گربههای وحشی هستند که پس از فرار از آتشسوزی به این مناطق بازمیگردند.دیکمن از دانشگاه سیدنی میگوید: «مشکل بزرگ این است که روباهان قرمز و گربههای وحشی به سمت مناطق سوخته میروند، هنگام برگشت به این مناطق، این طعمههای آماده را میبینند (پستانداران کوچک و خزندگان) و آنها را شکار میکنند.»کوالاها و کانگوروها در سراسر کشور پخش شدهاند، بنابراین آنها در معرض انقراض به دلیل آتشسوزی قرار ندارند. اما سایر حیواناتی که در محیط مناسبی زندگی میکنند و باید برای ادامه زندگی در محیط مناسب بمانند و جمعیت کمی دارند، ممکن است بهطور کامل از بین بروند.
دیکمن میگوید: «برای این گونههای جانوری، سوختن و از بین رفتن زیستگاه به معنای مردن آنهاست.»در هر حال، انقراض به صورت یکجا و ناگهانی صورت نمیگیرد. بهطور متوسط هر گونهای در زمین جمعیتی معادل ٢٢٠جانور است. بنابراین اگر چند جانور سالم از یک گونه باقی مانده باشد، جمعیتشان دوباره احیا خواهد شد. دیکمن میگوید: «اما اگر بشر با دستان خودش باعث مرگ بسیاری از جمعیت یک گونه جانوری شده و آنها را کشته باشد، آنوقت، تنها یک حادثه مثل آتشسوزی، خشکسالی یا هر اتفاق دیگری آنها را منقرض خواهد کرد.»
در سراسر استرالیا، تاکنون حدود ١٨میلیون هکتار (بیش از ٧٠هزار کیلومتر مربع) از زمینها سوختهاند. زمینهایی که پوشش گیاهی منحصربهفردی داشتهاند، جنگلها و پارکهای ملی که محل زندگی حیوانات وحشی محبوب و بینظیر این کشور بهشمار میآمدند.به گفته اکولوژیستهای دانشگاه سیدنی، حدود نیممیلیارد حیوان تنها در ایالت «نیو ساوت ولز» تحتتأثیر این آتشسوزیها قرار گرفتهاند و در این میان، میلیونها حیوان نیز تلف شدهاند