اندی براسل
پاسخی قاطعانهتر به یک نتیجه ناامیدکننده در هفته اول مسابقات قابل تصور
نیست. دقایقی بعد از آنکه بایرنمونیخ نخستین امتیازات فصل را برابر
هرتابرلین از دست داد، حسن سالی حمیدزیچ مدیر ورزشی بایرن اعلام کرد فیلیپه
کوتینیو از بارسلونا به صورت قرضی به باواریا میآید. دومین خرید بعد از
بازی با هرتا، میکاییل کویسانس بود که تازه ۲۰ ساله شده و از بوروسیامونشن
گلادباخ به خدمت گرفته شد.
اما چرا بعد از چنین تصمیم تأثیرگذاری سؤالات بیشتر از جوابها است؟ البته
نتیجه ناعادلانه بود چون میهمان با آنکه زیر نظر مربی جدیدش، آنته کوویچ
جسورانه بازی کرد و شاید به مراتب بهتر از تیم فصل قبلش باشد، با خوششانسی
مساوی گرفت. بایرن ۷۰ درصد مالکیت توپ داشت و تقریباً سه برابر هرتا ضربه
در چارچوب داشت. این نتیجه یعنی با توجه به پیروزی ۵ بر یک بوروسیادورتموند
برابر آگزبورگ، نایب قهرمان فصل قبل به برتری اولیه دست یافته است.
نیکو کوواچ صددرصد ضدضربه نیست و خاطره ناکامی نیمه اول فصل قبل و عقب
افتادن از دورتموند به طور کامل فراموش نشده. آسیبپذیریهای دفاعی تیم در
فصل قبل همچنان پابرجا و آزاردهنده است بخصوص در لحظاتی مثل وقتی که مارکو
گروجیچ با دورزدن مانوئل نویر تیمش را در نیمه اول پیش انداخت. لوکاس
هرناندس، گرانترین خرید تاریخ باشگاه با آنکه برخی بیدلیل فکر میکنند جای
بحث ندارد، تنها یک تعویضی بلااستفاده در این بازی بود به خاطر
مصدومیتهای متعددی که پیشفصلش را خراب کرد.
برخی از تردیدها حول محور خود کوتینیو است که آشکارا سرمایه بزرگی محسوب
میشود اما قطعا برنامه مشخصی برایش در فصل نقل و انتقالات نداشتند چون
همان ابتدای کار بنژامین پاوار و هرناندس را خریدند. بعد از انتظاری
طولانی، ایوان پریشیچ و کوتینیو به تیم اضافه شدند که هر دو فوقالعاده
بااستعدادند اما نه ستارههای جوانی که برای تقویت تیم از ابتدای تابستان
نشانشان کنند و بتوانند تیم را به جلو ببرند.
اینکه کوتینیو کجا بازی کند، جای سؤال است. او میتواند و احتمالاً باید
جای خالی خامس رودریگس در پست شماره ۱۰ را پر کند. او میتواند چپ بازی کند
و مثل همیشه تأثیرگذار باشد بهعنوان جانشینی برای کینگزلی کومان، هرچند
بازیکنی با ویژگیهای متفاوت است. برخی هم پیشنهاد کردهاند که او یک
بازیساز از عقب باشد؛ به هر حال نرسیدن به پاسخ قطعی در مورد کارکرد او
اصلیترین دلیل در ناکارآمدیاش در کاتالونیا بود. اینکه چقدر طول میکشد
تا بعد از چند ماه ناکامی در نوکمپ اعتماد به نفس خودش را بازیابی کند، بحث
دیگری است. بایرن نیاز دارد که او یک رهبر باشد و هر چه زودتر بهتر.
کوتینیو، هرناندس و بقیه وظیفه دارند دوباره خانه بایرن را تسخیرناپذیر
کنند همان اتفاقی که در کورس قهرمانی فصل قبل رخ داد بخصوص در برد ۵ بر صفر
مقابل دورتموند که تکلیف قهرمانی را روشن کرد. البته دودی لوکباکیو، مهاجم
تاتنهام تلاش کرد آلیانتس آرهنا را قلعه توصیف کند هرچند نباید این را از
او جدی گرفت که سال گذشته به همراه فورتونادوسلدورف در این ورزشگاه
هتتریک کرد و حالا در دو بازی آخرش در این ورزشگاه چهار گل زده.
تیمها همیشه در ورزشگاه دورتموند جرأت بازی پیدا میکنند. آگزبورگ هم
همینطور و فلورین نیدرلشنر بعد از ۳۱ ثانیه میهمان را پیش انداخت؛ برای
دومین فصل متوالی دورتموند در خانه در بازی اول در دقیقه اول گل خورد. نقطه
مشترک دیگر با فصل قبل این بود که میزبان تلافی کرد. پاکو آلکاسر دو گل
زد، با گلهایی از جیدون سانچو، مارکو رویس و یولین براندت که نخستین
بازیاش را انجام میداد. نمیشود نتیجهگیری چندانی درباره تیم لوسین
فاوره کرد چون آزمونهای بزرگتر و سختتری در راه است اما تیم اعتماد به
نفس بالایی دارد و البته با انتظارات بیشتری مواجه است. اکسل ویتسل بازی را
اداره کرد و توانست بازی خود را به حریف پرتعداد در میانه میدان دیکته
کند.
وقتی مارکو رویس اواخر بازی بیرون رفت تا استراحت کند، متز هوملز بازگشته
از بایرن و نه جانشین رویس، گوتزه، بازوبند کاپیتانی را گرفت. بازگشت هوملز
بخصوص با توجه به شیوه جداییاش در سال ۲۰۱۶ با واکنشهای متفاوتی از سوی
هواداران مواجه شد اما او با نقشی دوگانه خریداری شد، هم بهعنوان یک نیروی
دفاعی قابل اعتماد و هم رهبری باتجربه. به قول یکی از کارشناسان ورزشی
آلمان دریافت بازوبند کاپیتانی از سوی هوملز چیزی بیشتر از یک ژست بود.
حرفهای بازیکنان بعد از بازی هم نشانه هدف دورتموند در این فصل بود اگرچه
فاوره سعی میکرد از هر گونه صحبت درباره کورس قهرمانی خودداری کند. هیچ
کس در اردوی هیچ یک از دو تیم مدعی قهرمانی نمیتواند حسش را پنهان کند و
این یعنی کورس قهرمانی بوندسلیگا جذابتر و نزدیکتر از سالهای اخیر
دنبال خواهد شد.
منبع: گاردین