بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
پیتر استانتون
سایت بدون – از وقتی کریستیانو رونالدو نخستین بازی‌اش را برای تیم ملی پرتغال انجام داد، از یورو ۲۰۰۴ که در خانه به یونان باختند، خیلی چیزها تغییر کرده. او تنها بازیکن آن تیم است که هنوز به‌عنوان یک حرفه‌ای فعالیت می‌کند اما این تیم جوان پرتغال بهتر از آن نسل طلایی فوق‌العاده است.
مدال نقره‌ای انتظارشان را نمی‌کشد، اینجا در پورتو قهرمان نخستین دوره لیگ ملت‌های اروپا شدند.
آنها شاید هنوز رونالدوی ۳۴ ساله، ژوزه فونته ۳۵ ساله و پپه ۳۶ ساله را در عرصه بین‌المللی داشته باشند اما عمق تیم پرتغال حیرت‌آور است. آنها سریع‌تر و باکیفیت‌تر از هر تیمی در اروپا بازیکنان جدید و مستعد خود را رو می‌کنند و شاید برای همین است که در طول سه سال دو جام به دست آورده‌اند.
لیگ ملت‌های اروپا در رده پایین‌تری نسبت به یورو و جام جهانی قرار دارد اما هیچ چیز بهتر از پیروزی، پیروزی تولید نمی‌کند. این یک تیم بااستعداد و در حال رشد است، نخستین افتخار بین‌المللی برای دسته‌ای از بازیکنان مستعد و آینده‌دار به دست آمده است.
فرناندو سانتوس، مربی پرتغال، استاد فوتبال تورنمنتی است و بازیکنانی را در اختیار دارد که به راحتی با سیستم‌های بازی متفاوت با سبک‌های متنوع توانایی بازی دارند. آنها می‌توانند حفظ توپ کنند، ضدحمله بزنند، در هوا دفاع کنند، زمینی از دروازه‌شان مراقبت کنند، شکل‌های متفاوتی به خود بگیرند و در جریان بازی و با توجه به شرایط، تغییر حالت بدهند. برای همین با فرض صعود به یورو ۲۰۲۰ باید این تیم را یکی از مدعیان قهرمانی دانست.
در مرحله بعدی بازی‌های مقدماتی، پرتغال کریستیانو رونالدو را خواهد داشت. او بازی‌های فروردین را از دست داد و جای خالی‌اش به چشم آمد. این تیم از ۲ بازی‌اش ۲ امتیاز گرفته و به شدت به بهترین گلزنش نیاز دارد که برگردد و دوباره بدرخشد. البته پرتغال نمی‌تواند اتکایش را تنها روی رونالدو قرار دهد اما حضور او لازم است. این اشتباه است اگر فکر کنیم او سخت کار نمی‌کند یا منتظر فرصتی است که در ظرف نقره‌ای برایش فراهم کنند. رونالدو خوشحال می‌شود اگر در زمین باشد، پرس کند، روی کرنر دفاع کند و هر کار دیگری که از دستش می‌آید برای تیم انجام دهد ضمن اینکه صرف حضور او در تیم‌های حریف هراس ایجاد می‌کند.
او کنار ماند وقتی گونسالو گدز با پاس عالی برناردو سیلوا تنها گل فینال لیگ ملت‌های اروپا را وارد دروازه هلند کرد. بازیساز منچسترسیتی بیشترین قابلیت را برای تبدیل شدن به فوق‌ستاره تیم بعد از رفتن رونالدو دارد.
اما فقط منحصر به این دو نیست چون استعدادهای همه قسمت‌های تیم شکوفا شده‌اند. سانتوس البته دستش در دفاع میانی کمی بسته بود اما اگر بتوانند یک زوج جوان برای روبن دیاز پیدا کنند، شاید کسی حریفشان نشود. بازیکن ۲۲ ساله بنفیکا همانقدر اطمینان‌بخش است که ماتیس دلیخت در هلند و همراه با بدنش با مغزش هم دفاع می‌کند.
مدافعان کناری، رافائل گریرو و نلسون سمدو در باشگاه‌های طراز اولی بازی می‌کنند و هر دو ۲۵ ساله هستند. برای همین ژوائو کانسلو بازیکن یوونتوس که مورد توجه منچسترسیتی است، به نیمکت چسبید. ریکاردو پریرا بازیکن لسترسیتی که از سوی عده‌ای بهترین مدافع راست فصل قبل لیگ برتر بود، حتی به تیم دعوت نشده. علاوه بر استعدادهای جاافتاده خط میانی، ویلیام کاروالیو و دانیلو، می‌توانید برونو فرناندز را اضافه کنید که یکی دیگر از بازیکنان پرطرفدار در میان غول‌های اروپایی است؛ دلیل روشنی هم دارد: از نظر تاکتیکی انعطاف‌پذیر است، باهوش است، خودش را با فضای موجود منطبق می‌کند و موثر است. روبن نوز که در نیمه‌نهایی در ترکیب اصلی قرار گرفته بود، آماده جانشینی است در حالی که امثال ژوائو موتینیو خود را مهیای بازنشستگی از تیم ملی می‌کنند. قهرمان‌های یورو مانند رناتو سانچس، ژوائو ماریو و آندره گومز هم اگر چه در این بازی‌ها حضور نداشتند اما تجربه بالایی در عرصه بین‌المللی دارند.
در خط حمله هم یک ستاره نوظهور وجود دارد؛ ژوائو فلیکس. او شروع فوق‌العاده‌ای در تیم ملی نداشت چون برابر سوییس گیر افتاده بود اما کمی تجربه‌اش که بیشتر شود، می‌تواند در تیم‌های بهتر همان کاری که در این فصل برای بنفیکا انجام داده، تکرار کند.
گدز هم که بعد از یک دوران سخت در پاری‌سن‌ژرمن، در والنسیا اوج گرفته. آندره سیلوا تقریبا هر دو بازی برای پرتغال یک گل زده ضمن اینکه رونی لوپز و ژلسون فرناندز هم هستند.
پرتغال می‌تواند یک دهه یا بیشتر بر فوتبال حکمرانی کند و هنوز کارخانه استعدادسازی در پورتو، بنفیکا یا اسپورتینگ لیسبون نشانه‌هایی از افت و ناکارآمدی را بروز نداده‌اند.
در هر صورت، با توجه به شرایط فیزیکی کنونی، رونالدو شاید حداکثر سه یا چهار سال دیگر بتواند بازی کند و این شاید زمانی کافی باشد برای اینکه به رکورد گل و تعداد بازی ملی برسد اما هر وقت تصمیم به رفتن بگیرد، تیم قدرتمندی را پشت سر خواهد داشت. او شاید آخرین بازمانده از تیم نایب قهرمان یورو ۲۰۰۴ باشد اما هنوز خیلی مانده تا تیم پرتغال او آماده ترک صحنه باشد.
منبع: سایت گل
