با گذشت سه قسمت از «#جیران» حالا میتوان تحلیلی «نسبتا جامع» بر عملکرد بازیگران داشت. اینکه جمله را با «قید» به کار بردیم به آن سبب است که رخدادهای قسمتهای بعد، شخصیتهای داستان را وارد مرحلهای متفاوت خواهد کرد و به همان نسبت فرصت بیشتری در اختیار بازیگران برای عرضاندام قرار میگیرد.
مورد اول| خطر ناصر
در میان بازیگران «جیران» رادان کاری سختتر داشته. دلیل: پیش از او بازیگران زیادی نقش ناصرالدین شاه را بازی کردهاند و همین مسئله، عامل شکلگیری یک قیاس است.
زندهیادان #عزتاللهانتظامی و #جمشیدمشایخی شمایلی متفاوت از #ناصرالدینشاه را ثبت کردند. ایرج راد و سعید شیخزاده دیگر بازیگرانی هستند که تجربه بازی در نقش ناصر را دارند. چند ماه پیش #حامد_کمیلی در سریال «قبله عالم» درخشید و این یعنی کار رادان سخت بوده است. وانگهی، این بازیگر تجربه کاری تاریخی نداشته.
مورد دوم| موقعیت متفاوت
ذکاوت سازندگان «جیران»، جایی است که ناصرالدینشاه را در موقعیتی متفاوتتر از قصههای پیشین قرار دادهاند. داستان از جایی شروع میشود که شاه به خاطر قتل امیرکبیر رنجیده خاطر است و در این شرایط او دلبسته دختری روستایی (جیران) میشود. عشق شاه و حال افسرده او برگ برندهای است که ناصر «جیران» را متفاوت از نمونههای پیشین کرده است.
مورد سوم| ظاهر شاه
تصور غالب از پادشاه این است که یک شخصیت پر ابهت ببینیم. حال ناصر اما خراب است و غم قتل وزیرش، او را رها نمیکند. آشفتگی درونی در ظاهر شاه هویدا است؛ چه در ریش نیمه بلند و چه در شیوه نگاه کردن. بازیگر بهخوبی آشوب شاه را منتقل کرده.
مورد چهارم| لحن شاه
موقعیتی که شاه قجری در آن قرار دارد، نهتنها در ظاهرش هویداست که در کلام او بهوضوح دیده میشود. بهرام رادان برای باورپذیرکردن نقش، تسلطی ستودنی بر صدای خود دارد.
مورد پنجم| ریسک دلپذیر
بهرام رادان بارها پیشنهادهای بازی در سریال را رد کرد تا به «رقص روی شیشه» رسید که به دلیل حواشی، پایانی خوش نداشت اما انتخاب بعدی رادان توام با موفقیت بود. مثل هر اثری دیگر به بازی رادان هم میتوان نقد وارد کرد اما امتیازهای مثبت او در «جیران» آنقدر زیاد است که نقاط منفی را میپوشاند. میزان کامنتهای مثبت کاربران و مخاطبان سریال درباره بازی رادان، نشانهای روشن است از موفقیت او در «جیران» و نقش قبله عالم.